Małe jezioro

Jonahki

[Emm... Ty nie wiesz, iż Jonahki tu przyjdzie. ;] ]

Mały zjawił się tu. Ach, ta ciekawość szczeniaków... Musiał się przecie zapoznać z nową krainą. Lepiej przestać się zamartwiać przeszłością... Nie, trzeba się zamartwiać. Przecież jego rodzice oraz rodzeństwo mogą jeszcze żyć. Czarny basior spojrzał na wilki. Był nieśmiały, więc natychmiast schował się za krzaczkiem. Zwinął się w kłębek.

Rayvi

[ Dopiero po wysłaniu posta się skapnęłam xD ]

Zauważając coś co szybko schowało się w krzakach, lekko zdziwiła się. Co to było? Zając? może mały lis? Wadera ostrożnie odgarnęła niewielkie gałązki. - Hejka, mały - Uśmiechnęła się do kulki. Wiedziała iż jest to mały wilczek.

Jonahki

Jonahki spojrzał na waderę swymi ciemnymi oczkami. Chyba ona zła nie była. - Ja... Jonuhki mam... Mięim. - Powiedział. Ach, jak okropnie mu się słowa plątały. Cóż, nie zauczy się mówić poprawnie w jej języku. Ma inaczej ukształtowaną krań. A nawet gdyby się nauczył, to by nie mówił tak płynnie jak oni.

Rayvi

- Ja jestem Rayvi - Powiedziała uśmiechając się. - Chodź! - - Powiedziała do niego i podała mu łapę. Jej ogon machał delikatni a czy wyrażały radość. Wilczyca miała dziś świetny humor. Miała nadzieję iż basior się jej nie boi, w dalszym ciągu patrzyła się na niego uważnie lecz z radością.

Jonahki

No to lepiej Jonahki nie będzie nic gadał. Przy trudniejszych słowach można go w ogóle nie zrozumieć. Tylko wylazł zza krzaka. Usiadł na ziemi. Nie zaprzestawał wpatrywania się w wilczycę. Była wielka, aż nader olbrzymia... Przynajmniej zdaniem tego ciemnego, pięciomiesięcznego wilczka.

Rayvi

Uśmiechnęła się do wilka i usiadła koło niego. - Skąd jesteś?- - Odważyła się zadać pytanie. Teraz tylko problem .... czy je zrozumie? Czy jej się uda? Może nie.. a może tak ^^ Nie wiedzieć czemu nie spuszczała wzroku z wilka.

Jonahki

Mały zaczął myśleć. W końcu wskazał swoją małą łapką w północno - zachodnią. Tam znajdował się jego dom. Miał nadzieję, iż Rayvi będzie wiedziała o co mu chodzi. Przecież sama zadała to pytanie. Westchnął cicho. Tam wpadł do jeziora czasu... Przez to będzie wiecznie młody.

Rayvi

Sama chciała by wpaść do takiego jeziora ;3. Ray zrozumiała o co chodziło basiorowi. - Czy należysz do jakiejś watahy - Ponownie zadała pytanie - tym razem inne. Mały ciekawił ą, ciekawiła ją jego historia, jego życie.

Jonahki

Jonah westchnął cicho. Nie wiedział, jak jej to wytłumaczyć... A może... Tak. Wskazał łapką na wschodzący księżyć oraz na narastający powolutku mrok. Może wadera wtedy zrozumie, o co mu chodzi. Wstał na chwilę, przyglądając się bacznie brązowej wilczycy. Chyba tylko tacy duzi byli jego rodzice... Oraz ten krwiożerczy wilk. Choć on był też większy od Rayvi.

Rayvi

Wadera wiedziała iż chodziło o watahę nocy. Ona sama pochodziła z ognia. Znów popatrzyła w oczy wilka - widziała w nich coś dziwnego - niepokojącego. -Hmmm...opowiedziałbyś mi trochę o sobie? - Zapytała.

Jonahki

A ten zaś westchnął cicho. Nie znał dużej ilości słów. - Gdy... uczęna... isę kszej lość łów. - Powiedział, starając się mówić jak naj dokładniej. Nie pamiętał wszystkich słów w ogóle. Ale były również takie, których za nic w świecie nie umiał wypowidzieć. Miał zupełnie inaczej ukształtowaną krtań niż ona, a za nią wilki, które mówią po tym samym języku. Nawet gdyby się nauczył, nie mówiłby tak płynnie jak ta Rayvi.

Kayrin

Mała waderka przyszła tu powoli. Rozglądając się dookoła, usiadła pod drzewem. Eh, jakże piękne miejsce. Kay bez namysłu, z impetem wskoczyła do wody. Była ciepła i ... morka! Tak, wadera musiała to znieść. W ogóle nie zauważyła wilków będących kolo niej.

Jonahki

Jonahki spojrzał szybko na młodą waderkę. Znał już trochę słów. - []Cześć.[/i] - Powiedział, wyciągając łapkę i chcąc się przywitać. - Jestem Jonahki. - Mówił spokojnie, choć nieco... Raczej wolno. Tak, nie umiał dobrze mówić. Ale pójdzie nad jezioro zmian. Może się uda. - Idziesz... Jezioro zmian... Nad? - Miał nadzieję, iż młoda zrozumie o co mu chodzi. Pytał się, czy pójdzie z nim nad jezioro zmian.

Kayrin

- Witaj - Przywitała się, jej ogon energicznie machał w te i we wte. - Pewnie! - Dodała z optymizmem. Ehhh, szalona z niej wilczyca- widać to juz na pierwszy rzut oka... te kolory, które sprawiają iż bolą oczy... Ruszyła, po chwili znikła za krzakami.
z.t
Pisz pierwszy :3

Jonahki

Jonahki pobiegł wesoło za wilczycą. Zapomniał o Rayvi i swej nieśmiałości. Żwawo ruszył w stronę jeziora zmian, a raczej biegł. Nie mógł się doczekać, kiedy się tam zanurzy. Mimo to czuł, że robi się ciemno. Ale teraz to mu nie przeszkadzało. W końcu wybiegł, lecz na jak długo? To się okaże.

zt.

Brielle

Brielle powoli przyszła nad jeziorko, delikatnie machając swoimi skrzydełkami. Spojrzała na taflę wody i westchnęła ciężko, przypominając sobie, co było tak niedawno.

Qusan

Qusan przyszedł tu powoli. Bleh! Woda, brakowało by tylko smoków ... O, właśnie jeden z nich tu siedzi... To są dwie znienawidzone rzeczy przez basiora.
- Czego tu szukasz? - Powiedział po czym warknął w jej stronę. Nie lubił takich miejsc ... ale w końcu, jedne zmartwienia łatwo można zabić...

// Qus już taki jest... brak weny...\\

Brielle

-Wody, a co?-powiedziała spokojnie, biorąc łyk orzeźwiajacej wody z małego jeziorka. Westchnęła cicho i złożyła swoje białe skrzydełka, wpatrując sę chwilę w obcego jej wilka.

KokuRai

Pomału wilczyca wtargnęła w to miejsce. Szła, a można było do niej wyczuć demoniczne fale, które mogły wywołać dreszcze. Stawiała łapę za łapę i lustrowała wszystkich, swym chłodnym wzrokiem. Usiadła przy małym jeziorku, patrząc na swe odbicie. Przejechała łapą po trawie, która momentalnie stała się sucha, bez ozami życia. Demonica zaśmiała się wesoło.

Qusan

Zignorował smoczycę, nie chciało mu się nic mówić. Tak jakby mowa nie istniała. Basior spojrzał na nowo przybyłą. Była demonem! O tak, i to takim.... wesołym? No jeden minus... Demony wydawały mu się kimś lepszym niż zwykły wilk, kimś lepszym. Jednakże, i tak nie schodził z swego założenia iż wszyscy są niczego nie warci. Łypał co parę chwil na Czerwoną wilczycę.