Mroczne jezioro

Kristal · Gość

-Niby jak.. a zresztą.. jestem nic nie warta.. czy zrobiłam coś dla kogoś???Nie!!!Nigdy... zato mi wiele osób zadało cios w samo serce... Smith... nie miał tylko jednej partnerki... kiedy był młody... był z Sephirą córką Szasty... a ja jak ta głupia go kochałam... potem o niby też mnie kochał... znienawidziłan Shade... kiedy się z nią kłóciłam.... w końcu... się pogodziłyśmy... ale Kirina... traktowała mnie jak nic niewartą kupę złomu... bo taka jestem...-wbiła pazury w ziemię wciąż leżąc.

Dante · Gość

Patrzył na matkę niewzruszony jej przemową. - "Trzeba się było w tym Smithu nie zakochiwać" - pomyślał tylko. Jasne... teraz będzie robić z siebie ofiarę losu.

Dasty

Skoczyła i unieruchomiła ją skutecznie, ale nie robią jej krzywdy. Przycisnęła ją do ziemi - Uspokój się bo własne dzieci straszysz. - mówiła do niej. - Zobacz do czego doprowadzasz tą furią i robieniem z siebie ofiary losu, doprowadzasz do tego, że własne dziecko cię nienawidzi. - odskoczyła od niej przytulając do siebie ogonem Dantego i Here.

Hera

Wyszła zza Dasty i podeszła do Kristal. Spojrzała w jej oczy - Nie jesteś kupą złomu - powiedziała i przytuliła się do wilczycy. Spojrzała na Dasty i delikatnie odepchnęła jej łapkę - Dasty... Ona jest dobra....

Dasty

Ona była spokojna patrzyła na nią przenikliwie. - Dante...idź do matki. - rzekła i odsunęła się całkowicie. Chciała pokazać Kristal prawdopodobną reakcję wilczka.

Hera

Ona też odsunęła się od Kristal. Czego Oni od niej chcieli? Przecież ta wilczyca jest dobra!

Dante · Gość

- Nie! - krzyknął najbardziej stanowczym tonem na jaki było stać tego szczeniaka. - Nie, bo znowu będę musiał wysłuchiwać jej krzyków i zakazów! I znów będę musiał patrzeć jak ona pokazuje mojemu bratu, że jest lepszy.

Dasty

- Więc co chcesz teraz zrobić? - pytała go aby Kristal mogła usłyszeć szczerą odpowiedź syna. - Twoje zachowanie pokazuję, że żadna z ciebie matka. - dodała.

Dante · Gość

- Chcę być gdzieś daleko od niej. Albo tylko z tatą... on traktuje nas na równi - odpowiedział wciąż pewnym tonem.

Kristal · Gość

Przytuliła Herę
-Jak zechcesz Dante... jak zechcesz...-wstał podeszła do syna i liznęła go w pyszecze, nachyliła się nad nim i szepnęła mu do ucha
-I tak jesteś lepszy nisz John...-wybiegła.

//Będę w Dżungli//

Dasty

- Lepszy...dzieci nie segreguje się na lepsze i gorsze. - warknęła za nią i usiadła na brzegu. Musiała zebrać myśli a teraz była zdenerwowana.

Dante · Gość

Beznamiętnym wzrokiem patrzył na oddalającą się matkę. Oczywiście, lepszy... powiedziała tak żeby go udobruchać. Ucieszyło go jednak, że nie zabrała go ze sobą siłą.

Dasty

Westchnęła i wbiła wzrok w niebo - No to po konfrontacji...można rzecz, że jesteś wolny. - powiedziała do szczeniaka i napiła się wody siadając na płyciźnie.

Dante · Gość

Podbiegł do Dasty i uśmiechnął się lekko. Tak bał się matki... teraz poczuł, że ani ona ani brat wcale mu nie zagrażają. Usiadł obok wilczycy i spojrzał na wciąż stojącego nieopodal ojca.

Dasty

Uśmiechnęła się i otuliła go swym ogonem, - Jakieś życzenia maluchu? - spytała odbiegając od tej sytuacji. Spojrzała kątem oka na Centino.

John

John przewrócił się i spojrzał na wszystkich zgromadzonych. Położył uszy po sobie. Był tam też jego brat.

Dante · Gość

W odpowiedzi pokręcił przecząco łebkiem. Ziewnął przeciągle i położył się na ziemi, kładąc pyszczek na ogonie Dasty. Po tych dzisiejszych przeżyciach był zmęczony.

Centino

Wsłuchiwał się w całą rozmowę lekko zdezorientowany spuścił łeb i podszedł do syna pochylił do niego łeb - To jej pierwsza ciąża pierwsze szczeniaki jeszcze dużo nie rozumie bądź dla niej wyrozumiały - szepnął do Dantego

Dasty

Westchnęła i otuliła go aby mógł spokojnie zasnąć. Uśmiechnęła się delikatnie i spojrzała na wilka, na ojca Dantego. Zamyśliła się.

Vedette

Na brzegu jeziora pokazała się młoda wilczyca. Była zachwycona pięknem jeziora. Zanurzyła łapę i mruknęła. "Ciekawe miejsce" - pomyślała. " Tylko trochę za cicho tu. "