Przezroczyste jezioro

Inna

- Nie kłam. Mów, w tej chwili- pazury drasnęły ciało, rozcięły niektóre bandaże. Jej spojrzenie wciąż było beznadziejnie czarne, głębokie. Kto zatoił wzrok w jej oczach nie mógł pozbierać za bardzo myśli... A żeby przeżyc, było mu to potrzebne.

Wredny

- Kiedyś miałem plany, pragnienia. Teraz to już przestało mieć jakiekolwiek znaczenie. Stałem się pusty w środku. Pytasz czy jestem tym kim bylem kiedyś. Nie wiem, czy coś z tamtego wilka jeszcze pozostało... - Odpowiedziałem w końcu Innej po chwili ciszy.

Idalia

Gość

Przybiegł, z lasu. Cisza, i spokój odetchnął z ulgą i napił się trochę wody z jeziora. Od razu poczuł się orzeźwiony i napojony do granic możliwości. Położył się przy jeziorze kładąc łeb na łapach.

Monalisa

Przyszła nad jeziorko, zaspana lekko oszołomiona po wczorajszym, podeszła do jeziorka i napiła się zimnej wody, od razu poczuła się lepiej, - no teraz czas coś zjeść - pomyślała i pobiegła na polowanie.

Inna

- Co z Evilem?- zapytała w końcu telepatycznie. Nie odpuściła Wrednemu, więc pewnie ciężko mu było oddychać.

Wredny

- Żyje i ma się dobrze. - Odpowiedziałem normalnie. - Już dawno temu przestałem być dla niego zagrożeniem...

Inna

- W jakiej znajduje się teraz postaci? - jej głos zdawał się robić rozdrażniony.

Idalia

Po chwil stwierdziła, że jej żołądek domaga się kolacji. Zwróciła łeb w stronę Macka i powiedziała przepraszającym tonem:
- Ja już się pożegnam... Muszę szybko poszukać czegoś jadalnego. Może spotkamy się jeszcze kiedyś.
Najpierw zawróciła w stronę wodospadu dochodząc do niego zaskakująco szybko i bezproblemowo. Napiła się trochę wody, po czym wybiegła.

Sasha

przyszła, schowała się za drzewem obserwowała inne wilki

Wredny

- A to nie wiesz, że teraz ma ciało. Tak... własne ciało. Ironia nie? - Umilkłem. Patrzyłem gdzieś w przestrzeń pustym wzrokiem.

Kelir

Podszedł do jeziora ze skwaszoną miną. Tutaj też wilki urządziły sobie nasiadówkę... Trudno, był głodny, nie może dłużej wybrzydzać. Poza tym zwierzaki siedziały w sporej odległości od niego, w pobliżu krzewów.
Stanął na lodzie. Ten trzasnął cicho. Cofnął się odrobinę i spojrzał pod łapy. Czyżby zbliżały się roztopy?
Pochylił łeb, napił się zimnej wody. Nieoczekiwanie usłyszał jakiś hałas. Nastawił uszu, wbił wzrok w trzciny. Badyle poruszyły się raz i drugi. To nie był wiatr.
Nie zastanawiał się wiele. Naprężył mięśnie, przykucnął na łapach i czając się, podszedł kilka kroków w stronę wysuszonych roślin. Pomiędzy patykami dostrzegł coś brązowego.
Skoczył. Warknął, kłapnął zębami.
Upolował ogromnego, tłustego szczura wodnego.

Wardress

Podążając za zapachem wilka, jak i za chęciąukojenia pragnienie wylądowała na brzego jeziora. Widząc owego, szukanego basiora złożyła skrzydła i usiadła obok. - Wardress Dara Sindbai. - przedstawiła się skinąłszy pyskiem. Pochyliła się nad wodą chłepcąc powoli.

Kelir

Widząc obok siebie skrzydlatą wilczycę, omal nie zadławił się resztką szczura. Przełknął ostatni kęs, oblizał pysk i usiadł.
- Co za imię... możesz powtórzyć? Najlepiej parę razy, może zapamiętam - wyszczerzył zęby w uśmiechu. - Ja jestem krótko: Kelir. Bez żadnych dodatków. Ani długiego imienia, ani skrzydeł.

Wardress

- Wszyscy tu mówią mi Ward. Mam nadzieję, że zapamiętasz, bo nie lubię się powtarzać. A tak m.in. patrz jak jesz bo znowu się udławisz. - mruknęła przerywając na chwilę popjawę xD. - Skąd jesteś? albo... czego szukasz w tej krainie? - zapytała kładąc się i składając skrzydła wzdłuż tułowia.

Sky

- Cioteczka Waaar! - prawdziwy entuzjazm. Skoczyła na nią z wielkim impetem. Rozanielony uśmiech.
- Gdzie byłaś! Mam dosyć życia w patologicznej rodzinie. To mnie demoralizuje! - Sky rzuciła się z pretensjami na cały świat xD.

Kelir

- Ward. To zapamiętam - skinął głową. - A co tu robię... włóczyłem się bez celu, dotarłem do tego świata, spodobało mi się i zostałem. Tyle - wzruszył barkami. - Kręcę się tu już parę dni, ale ciebie jeszcze nie widziałem. Chyba jesteś kimś ważnym?

Wardress

Odsunęła Sky skrzydłem. - Ja? Byłam troche tu, troche tam. Ale szczęścia mi to nie przyniosło. - mruknęła. Tak, wciąż myślała o Shadow, ale przecież żyć trzeba dalej. I jeszcze ta choroba... To ją przerastało. Powoli i boleśnie. Zwróciła pysk ku ziemi. - Byłam Alfą. Teraz jestem w starszyźnie, ale to mi nie pasuje. - mruknęła w odpowiedzi.

Sky

Zmarszczyła brwi. Naburmuszyła się.
- Że niby jakim prawem mnie odsuwasz?! xD - pisnęła, oburzona.
- I jak zwykle mnie ze sobą nie zabrałaś. - teatralne złapanie za serce. Odwróciła się tyłem.

Wardress

- SKy. Mam dla Ciebie zadanie godne szczeniaka. - powiedziała poważnie.
- I nie jest to znalezienie niebieskiego kwiatu i kolców. Zeswataj swoja starą, zniedołężniałą ciotkę z jakimś przystojnym wilkiem który narobi jej dzieci. xD.