Przezroczyste jezioro

Sonny · Gość

Siedziała dalej nad brzegiem jeziora. Wpatrując się uważnie w wodę. Nagle HLUP! wskoczyła do wody. Zaczęła pływać. Czuła jak woda zmywa jej ból... zaczęła nowe życie, we wspaniałej watasze.

Kadajna

Kadajna położyła uśmiechając się do Ziry. Po chwili zamknęła oczy. Zaczęła rozmyślać nad swoimi rodzicami. Po pewnym czasie tak się zamyśliła, że usnęła.

Wasp

Zerknął na szarą wilczyce, którą własnie zmorzył sen i poruszył uchem, kiedy dobiegł do niego śmiech Ziry. - Co cię tak rozbawiło? - zapytał, przenosząc na nią wzrok.

Zira

-Nie nic takiego.-Powiedzała i wstała delej się śmiejąc.
Podeszła do wody zanużyła młapy. Odwróciła się i zapytała.
-Idzesz popływać?
Potem odwróciła się zanukował i popyłyneła do mrocznej jaskiń.

Wasp

- Em, nie, popływaj sama - odpowiedział. - Nie lubię się moczyć.
Powiedziawszy to, ponownie położył się na trawie i począł obserwować, jak Zira znika pod taflą jeziora, a Sonny pluska się w wodzie. Wyciągnął przed siebie łapy i położył na nich pysk. Od ziemi biło zimno, które przyjemnie chłodziło w upalne letnie dni.

Zira

Zira dobłyneła do jamy. Znalazła to miejsce wczoraj i bardzo się jej spodobało. było chłodno w dzień a w nacy ciepło. Posiedziała tam pare minut po czym wróciła do wody. Zaczea odzyskiwać siły i postanowiła się zabawić. Wyskoczyła z wody dwa albo trzy razy. I znów znikneła pod wodą.

Alerth

Przyszła Alerth.Rozejrzała się i usiadła na zadku.Podrapała się za uchem i przyjrzała zgromadzonym.Podeszła i napiła się wody.Położyła się na brzegu mocząc jak to ona ogon w wodzie.

Zira

Zira wychyliła delikatnie pysk z wody. Zauważywszy na brzegu znajomą jej dobrze postać postanowiła ją wystraszyć. Zanurkowała powoli podpłyneła do nieświadomej wilczycy która moczyła ognek w wodzie.
-Buuu!-Krzyknełą Zira wyłaniając się z wody za Alerth i łapiąc ją za ogonek.

Alerth

Pisnęła tylko i wyrwała ogonek.Odwróciła się.-Zircia!-wydarła się i wskoczyła na nią a również do wody O.o-Mam Cię!-powiedziała wypływając na brzeg.Złapała ją za ucho.-A raczej twoje ucho..

Heroine

Przyszła powolnym krokiem nad jezioro i napiła się chłodnej wody. Położyła się przy brzegu i wsadziła czubki przednich łap do wody. Zamyśliła się na chwilę i dopiero kiedy wyrwała się ze swojego transu, zobaczyła Zirę.
-Cześć. Co tam?- Spytała. Po chwili zobaczyła w wodzie niebieską wilczycę.
-Jak ci na imię?- Spytała ją. Przekrzywiła łeb i przyjrzała się jej uważnie.

Alerth

-Jestem Alerth..-przedstawiła się ładnie patrząc na nią.-A ty?-zapytał i ochlapała Zirę.Odwróciła sie do wilczycy czekając na jej odpowiedź.

Zira

-O ty małpo.-Krzrneła radośnie do Alerth.-Nie daruje ci tego.-I zaczeła ją gońć w wodzie.
Po chwili dostrzegła ciemnofutrą wilczyce.
-O witaj a u mnie nic dokuczamy sobie na wzajem z Alerth.-Odpowiedziała machając ogonem -A u ciebie?

Heroine

-Jestem Tsahaylu.- Odparła nadal wpatrując się w wilczycę. Po chwili spojrzała na taflę wody i uważnie obserwowała je ruchy.
-Nic ciekawego. Kręcę się w ą i z powrotem.- Odpowiedziała. Znów się napiła i obserwowała wodę. Nic na to nie poradzi, musi się na nią gapić.

Zira

-Tsahaylu a wiesz że mam dajmona.-Pochwaliła sie starszej wilczycy.
Rozpierała ją duma z tego powodu. Lubiła swojego nowego przyjaciela.

Heroine

-Serio?- Spytała wilczycę a lekki uśmiech pojawił się na jej kufie.- Gdzie jest?- Spytała po chwili. Rozglądała się dookoła w jego poszukiwaniu, lecz jej wzrok nie napotkał niczego po za dwiema wilczycami. Czekała na odpowiedź pijąc chłodną wodę z jeziora.

Alerth

-Miii też miło.-zanurkowała i złapała Zirę za ogon.Wciągnęła ja pod wodę i sama wypłynęła.Wyskoczyła na brzeg.Otrzepała się i usiadła brechtając się.

Heroine

Tsahaylu widząc jak wadera znika pod wodą uśmiechnęła się lekko. Znów wypiła trochę wody zamknęła oczy ciesząc się je chłodem. Położyła łeb między łapami i starała się pozbyć zbędnych myśli ze swojego umysłu. Wspominała dzieciństwo i czas spędzony Renn.

Zira

Po chwili Zira wynużyła się. Również wyszła na powierzchnię.
-Murtagh.-Powiedziała głośno.
Podeszła i usiadła koło Alerth. Spojżała w niebo i czekała jek soków wyląduje.
Gdy ptak ośadł na jej plecach spojżał ciekawie na dwie wilczyce.
-To jest Alerth-Powiedziała wskazując łapką na sidzącą obok postać-A to jest Tsahaylu.

Heroine

Wilczyca wyrwana z transu podniosła łeb, patrząc nieprzytomne na sokoła. Po chwili świadomość jej wróciła i mogła już trzeźwiej patrzeć na to co dzieje się dookoła. Mierzyła ptaka wzrokiem i po chwili spojrzała mu w oczy. Wydawał się być inny od pozostałych sokołów. Tsahaylu weszła do wody i zanurkowała głęboko. Wyraźnie widziała całe dno, które poprzecinane było setkami falujących linii światła. Pozostała tam na dłuższą chwilę nieruchomo. Po pewnym czasie wynurzyły się tylko jej plecy, a głowa i łapy wisiały bezwładnie. Była to ulubioną pozycja wilczycy, kiedy przebywała w wodzie. Długo była tak pod wodą. Miała tylko nadzieję, że nie przestraszy wilczyc. Po wczorajszym dniu umiała długo wytrzymać pod wodą, bez wynurzania się.

Wasp

Wasp obserwował wilczyce w milczeniu, aż w końcu stwierdził, że nic tu po nim. Tkwił nad tym jeziorem już bardzo długo, toteż zgłodniał porządnie. Wstał i biegiem ruszył w stronę Ciemnego Lasu, znikając po chwili między drzewami.