Przezroczyste jezioro

Zira

-He he nie dasz rady mnie nastraszyć ja się niczego nie boje.-Powiedziała wypinając pierś.
Położyła się na ciepłym piasku i merdała ogonkiem.

Derin

- Zobaczymy. - powiedział. Usiadł koło niej i popatrzał się na nią. Po chwili spojrzał na odbicia w wodzie. - Zobacz na nasze odbicia. Ładne. - powiedział. Wsadził łapę do wody i wyciągnął węża morskiego. Rzucił Zirze pod nogi. Wiedział, że one nie mają jadu.

Zira

-Jaki słodki. Tylko niech szybko zmyka do wody zanim sokół go zobaczy.-Powiedziała śmiejąc się
Często widywała takie węże tu nad jeziorem albo jak jadł je Murtagh. Ale zrobiło jej się żal Derina.
-Nie martw się jeszcze mnie nastraszysz. A nasze odbicia są ładne i bez węży.

Derin

- Na pewno uda mi się następnym razem - powiedział rzucając węża do wody.
- Popatrzał się na Zirę pójdziemy, gdzieś? - zapytał.

Zira

-Dobrze a dokąd?-Zapytała.
Wstała otrzepała się z piasku napiła się i merdając ogonkiem polizała Derina w pysk.

Derin

Może do miejsca dla zakochanych. Wstał i spojrzał na nią.
- Chodź za mną. - powiedział. Otrzepał się i zaczął iść. Co chwilą spoglądał na Zirę. Po chwili wybiegł.

Zira

Zira pobiegła za nim ale co jakiś czas spoglądała w niebo spoglądając na dwa cienie ptaków.

Bradon

Mały wraz z bolejącą łapką udał się za nimi . Chciał wytłumaczyć Zirze iż porzucił tamtą rodzinę . Kochał ją jak prawdziwą mamusię i chciał aby to ona się nim opiekowała do końca .
Wybiegł . Zniknął . Odszedł stąd .
;p

Miyoshi

Nadszedł czas, aby Miyoshi odważyła się z kimś porozmawiać. Przez ostatnie kilka dni błądziła po całej krainie, a towarzyszył jej niezawodny przyjaciel - Hattori. Tylko na nim Miyo mogłą polegać. Był to biały gołąb. Weszła na teren jesiora, stanęła przy brzegu. Zaczęła się wpatrywać w swe odbicie. Westchnęła cicho, usiadła. Zaś nad nią, na małej gałązce spoczął Hattori. Zaczął ją obserwować uważnie. Od ostatniej rozmowy z pewną wilczycą Miyo zmieniła się. Wszystkie sytuacja brała mniej poważnie. Częściej przebywała wśród wilków. Machnęła porywczo kilka razy ogonem. Pyszczek delikatnie uniosła ku górze, zaczęła się przyglądać niebo. Uśmiechnęła się blado.

Menari Savage From Hell

Krążył bezwiednie wśród gór, zaś głowę miał zaprzątniętą Tą jedyną. Jak wariat myślał o Ashley non stop. Wiedział iż jest z nią Zrodzony, lecz czy ona o tym wie? Nigdy nie był dobry w okazywaniu sentymentalnych uczuć, gdyż jedyną ważną kobieta w jego życiu była jego siostra. Yuuna. Lecz tę również stracił pozostawiając siebie - na własne życzenie - samemu sobie.
Jeszcze nie wydobrzał do końca, lecz umiał już dość trzeźwo myśleć. Gdy trafił nad jezioro, poczuł okropne pragnienie, które uprzednio należało do mniej ważnych spraw. Podszedł do bajkowo przezroczystej tafli wody i upił kilka łyków.
Rozejrzał się i ujrzał nieopodal wilczycę. Przestał pić i bardziej przyjrzał się waderze. Zdawała mu się łudząco do kogoś podobna, lecz nie był w stanie stwierdzić do kogo.

Miyoshi

W tym miejscu Miyoshi mogła spokojnie rozmyślać. Spojrzała kątem oka na swego towarzysza, uśmiechnęła się delikatnie widząc, iż zasnął na gałęzi. Aby go nie zbudzić Miyo weszła do wody, co jeden krok w przód woda bardziej okrywała jej ciało. Obróciła delikatnie łebek w prawą stronę, ujrzała niedaleko basiora. Wydawało jej się, że go niegdyś widziała. Gdy bardziej się przyjrzała się wilkowi pyszczek odwrócił. Zanurzyła się w wodzie. Zaczęła płynąć, nie miała konkretnego celu. Chciała uciec przed bolesnymi wspomnieniami.

Menari Savage From Hell

Spoglądał na pływającą samicę. Prawdopodobnie mieszkała kiedyś w Górach Uśpionych. Bo skądże mógł ją znać?
- Pani wybaczy. - Rzekł nie podchodząc bliżej. - Ale czy zamieszkiwałaś niegdyś Góry Uśpionych?
Pytanie mogła się wydać dziwne i możliwe, że pływaczka go nie dosłyszała, jednak dla Menari'ego miało to spore znaczenie. Wciąż nie myślał w 100% trzeźwo. Nie spał wiele dni, zaś tyle nowości pojawiło się w jego życiu, iż sen był jedynie niepotrzebną stratą czasu.

Miyoshi

Słysząc pytanie nieznajomego Miyoshi zaprzestała pływać. Wyszła z wody. Stanęła obok basiora, spojrzała na niego. Wilczyca była nieco zaskoczona. Skąd on mógł to wiedzieć? Po paru minutach ciszy odpowiedziała:
- Mieszkałam tam przez trzy lata, zaś jeden rok płągając się. - usiadiła na przeciw wilka. Przechyliła łebek przyglądając się mu. Czuła, że kiedyś go miała okazję spotkać i z nim rozmawiać.

Reachel

Przyszła nad jezioro. Usiadła na kamieniu który był w wodzie i patrzyła w swoje odbicie.

Eshe

Wysoka wilczyca przemierzała te tereny. Wstąpiła nad Przezroczyste Jezioro trzymając w pysku pałeczki do ryżu. Wskoczyła na kamień w wodzie i spojrzała na Reachel. -Witam. -powiedziała do niej.

Reachel

-Witaj jak sie nazywasz- Zapytała z ciekawością. Zeszła z kamienia i zaczełą sie kompać

Eshe

- Jestem Eshe. - skinęła głową do szczeniaka i usiadła na kamieniu mocząc w wodzie końcówkę ogona. Zaczęła nim machać w wodzie. - Chyba Piranii tu nie ma... -powiedziała i spojrzała w wodę.

Reachel

-Niee - Nagle coś przemkneło jej między nogami ale sie nie przejmowała i nadla si kompała -a tak na marginesie nazywam się reachel ale możesz mówić mi reach- powiedziała i wyszłą z wody

Eshe

- Miło mi Rech. A ty mów mi Esh albo po imieniu. - powiedziała i wskoczyła do wody. Położyła pałeczki na kamieniu. - Długo tu jesteś? - zapytała. Chwilę później zanurkowała.

Reachel

-Nie tylko jakieś 5 min.-Uśmiechneła ise do Esch. Usidzła i patrzała na Pływającą Esch