Przezroczyste jezioro

Chris

-Więc,jak byłam mała napadły na nas bestie mój tata powiedział:nie wychodżcie zabije je obiecuję,a mama na to:nie kochanie ja pójdę z tobą,diana zostań tutaj... i poszła to właśnie one zabiły moją rodzinę i rodziców i do teraz chcę się zemścić a do rodziców się bardzo przywiązałam kochałam ich najbardziej na świecie...kochałam ich całym sercem...-.powiedziałam,położyłam łeb na łapach i zaczęłam płakać.

Idalia

- Widzę, że bardzo dokładnie to wszystko pamiętasz... Rzeczywiście, musiałaś bardzo ich kochać - powiedziała i odwróciła łeb w stronę Diany. - Oni odeszli i to może być dla Ciebie trudne, ale... nie powinnaś przekreślać całego swojego życia. Oni z pewnością nie chcieliby, żebyś teraz do nich dołączyła. To zdecydowanie za wcześnie. Na pewno pragną, żebyś przestała rozpamiętywać przeszłość i ułożyła sobie życie bez nich.

Chris

-Bardzo ci dziękuję,za wszystko!!!!.-odpowiedziałam i przytuliła się do Hekate.

Idalia

- Och... - Hekate nie potrafiła ukryć, że zaskoczyła ją wylewność wilczycy. Jednak po chwili uśmiechnęła się i po przyjacielsku objęła Dianę łapą. Bardzo polubiła tą wilczycę, nie zrobiła sobie krzywdę.

Chris

-Mam pytanie,zostaniesz moim przyjacielem????-.Spytałam i uśmiechnęłam się.

Idalia

- Nie musisz pytać o takie rzeczy. Jeśli chcesz, możesz uznawać mnie za swą przyjaciółkę - odpowiedziała.

Chris

-To,fajnie cieszę się.....-.odpowiedziałam i uśmiechnęłam się.

Idalia

Zdjęła łapę z grzbietu Diany. - To miłe, że chcesz bym była Twoją przyjaciółką - powiedziała i uśmiechnęła się.

Chris

Przybiegła i usiadła pod cieniem drzewa,w cieniu widać było czerwone oczy...

Idalia

Machnęła uchem na dźwięk kroków. - "A tak... to pewnie Diana" - pomyślała i by upewnić się węszyła przez chwilkę.

Chris

Zobaczyłam Hekate,podeszłam do niej i powiedziałam.
-Witaj,znowu się widzimy...-.powiedziałam i usiadłam obok niej.

Idalia

- Mhm - wilczyca uśmiechnęła się do Diany na powitanie. - To Jezioro to jedno z moich ulubionych miejsc. Ty też je polubiłaś, prawda?

Chris

-Tak,jest piękne czuję się tu bezpieczna....-.odpowiedziałam i odwzajemniłam się uśmiechem.

Idalia

- Panują tu niesamowity spokój i taka uspokajająca atmosfera - powiedziała i na chwilę zmrużyła oczy zaciągając się czystym powietrzem. Po chwili otworzyła ślepia i spytała. - To miejsce jest bardzo piękne, prawda?

Chris

-Tak....-.odpowiedziałam i zamyśliłam się na chwilę.

Idalia

Podeszła ostrożnie do wody i zaczerpnęła kilka sporych łyków. Położyła się nad brzegiem.

Chris

Weszłam do wody i tak sobie chodziłam....

Idalia

Oparła pysk na przednich łapach i nastawiła uszy słuchając jak Diana stąpa po wodzie.

Chris

Otrzepałam się z wody,podeszłam do Hekate i powiedziałam.
-Szkoda że nie widzisz,nawet nie wiesz jak ja wyglądam na własne oczy...-.powiedziałam,położyłam się obok Hekate.

Idalia

Uniosła łeb. - No cóż, szkoda... - odparła i westchnęła ciężko. - Nie widzę, ale mogę sobie wyobrażać otaczające mnie wilki.