Zamarznięte Jezioro

Kihe

Wilk przyjrzał się basiorowi bardzo dokładnie.

Djablo

Wilk spostrzegł że basior mu się bacznie przygląda.Postawił uszy w strone basiora nie spuszczając wzroku z nieba.
-Co mi się tak przyglądasz?Czy coś ze mną nie tak.
Powiedział spokojnum głosem parząc teraz przed siebie.

Kihe

-Nie, nic Ci nie jest po prostu się zagapiłem na drzewo.
Kihe pomyślał sobie:Co ja z bzdury wygaduję?

Djablo

Wilk uśmiechnoł się do basiora i przysiadł obok niego.Rozejrzał się po jeziorze spoglądając na zebrane tu wilki.Wbił pazury w tafle lodu i machnoł zamaszyście ogonem.

Balaa

Obróciła głowe i uważnie przyjrzała się rozmawiającym wilkom.Skrzyżowała łapy i spuściła nieco łebek.Wpatrywała się w białą tafle lodu.Machneła ogonem nie spuszczając oczu z tafli.

Kihe

-Co, coś się stało, że tak patrzysz?
Powiedział Kihe przerywając rozmowę.

Djablo

Wilk obrócił się do basiora.
-Nie skąd nic się nie stało.
Wilk kątem oka przyjrzał się Bali i nastawił w jej strone jedno ucho.
-Masz jąkąś paatnerke?Albo wilczuce na oku,która ci się podoba?
Poparzał wilkowi prosto w oczy.Nasłuchując nadal ruchy Bali.

Kihe

-Nie, nie mam narazie mnie to nie kręci, a Ty masz jakąś na oku?
Spojrzał się na basiora, a potem na Bale.

Djablo

Wilk postawił ucho w strone Bali czy przypadkiem nie słyszy.
-Nie.Zresztą mam swoje sposoby na samotność.
Obrócił głowe i przyjrzał się Bali z ciekawości.

Kihe

Kihe uśmiechnął się do wilka spoglądając na tafle lodu. Podszedł bliżej brzegu jeziora, i nie spuszczając wzroku z tafli lodu, przysiadł sobie spokojnie.

Djablo

Obrócił głowe w strone Kih'a.Następnie powoli ruszuł w jego strone.Przysiadł obok niego wyprostował skrzydła wyciągnoł pysk w góre zamykając oczy wschłuchiwał się w szymiąc wiatr.Luźno kładząc uszy uśmiechnoł się od ucha do ucha.

Kihe

Wilk spojrzał kątem oka na siedzącego obok niego basiora uśmiechnął się do niego łobuziarsko, zrobił pare kroków w tył, i zaczął biec do przodu. skoczył na taflę lodu, po czym zaczął się ślizgać. Próbował przestać , lecz zamiast tego zrobił pare fikołków i wreszcie przystanął. W tym momencie położył się na tafli bardzo ostrożnie i spojrzał w niebo.

Djablo

Otworzył slepia i przyglądał się skaczącemu wilkowi.Zachowanie wilka rośmieszało nieco Djabla.Położył się wygodnie napioł delikatnie mięśnie był gotów skoczyć na leżącego basiora.

Kihe

Kihe wstał i zaczął znów biegać fikać koziołki. Spodobało mu się to, lecz po chwili się zmęczył i położył się przy brzegu jeziora. Zamknął ślepia i wsłuchiwał się w szum wiatru.

Djablo

Wilk położył się na tafli spoglądając w niebo.Wyprostował skrzydła zmróżył delikatnie ślepia.Kątem oka przyglądał się przyjacielowi.Wbił pazury w tafle lodu.

Kihe

Kihe otworzył oczy, spojrzał się na kuzyna uśmiechnął się do niego. Przewrócił się na drugi bok twarzą do kuzyna i przymknął oczy , nie tracąc uśmiechu z mordy.

Kaisa

Nieduża, lecz dorosłą wilczyca o bardzo gęstej, niebieskiej sierści przybyła nad jezioro powolnym krokiem. Gdy jej futro zmierzwił lodowaty wiatr, Kaisa wzdrygnęła się lekko. Choć posiadała nadzwyczaj gęstą sierść, nie była przyzwyczajona do zimna.

Visse

Powoli, acz dość żwawym krokiem zjawił się w tym miejscu, Pysk miał uniesiony dumnie, bo miał ku temu powody. Rzucił okiem na zgromadzonych, a następnie usiadł obok wielkiego drzewa nieopodal jeziora.

Kaisa

Kaisa przysiadła na jakiejś górce śniegu. owijając się szczelnie puchatym ogonem, niczym kołderką. Podwinęła pod siebie przednie łapy. Wzrok skierowała na leżące na zamarzniętym jeziorze wilki.

Visse

Wziął głęboki oddech i poczuł znajomy zapach. - Kaisa? - zapytał patrząc na wilczycę o niebieskiej barwie sierści. - Kopę lat! - uśmiechnął się ciepło, przesunął się w jej stronę.