Zamarznięte Jezioro

Lea

Lea rozejrzała się po zamarzniętym jeziorze. Nieopodal ujrzała grupkę wilków ślizgających i przewracających się na lodzie. Jeden z nich był w jej wieku. Ciekawe czy lubi się bawić? Postanowiła zaryzykować i sprawdzić to. Pobiegła w jego stronę, lecz po chwili śliski lód zrobił swoje i uderzyła w plecy wilka. Słyszała jak Biała Wilczyca mówi na niego Schatt.
- Cześć, Schatt! Bawisz się? - zapytała bez owijania w bawełnę.

Katana

Katana, jak się przewróciła, tak teraz leżała rozpłaszczona na lodzie. Chciała móc się ruszyć, jednak każda próba wstania kończyła się kolejnym nieprzyjemnym zderzeniem z zamarzniętą powierzchnią.
- Aaach... przegryzłam sobie język. - wymamrotała ledwie zrozumiale, śmiejąc się przy tym z własnej, niekomfortowej sytuacji. Spojrzała z nadzieją na Dessie i Sethę, a gdy podjechały dwa młode wilki, spróbowała posłać im chociaż uśmiech, jednak zamiast tego, jej wilcze wargi wygięły się w dziwny sposób. Czuła, że jeszcze długo tak posiedzi, jeśli ktoś nie odciągnie jej na śnieg. Katana naprawdę nie potrafiła się ślizgać.. ^^

Setha

Setha prawie leżała na śniegu ze śmiechu. Czasami nie mogła wytrzymać i niektóre parsknięcia wydobywały się z jej pyska.
- Jeśli mogę, to złapię cię za ogon i pociągnę cię na śnieg. - Powiedziała powstrzymując na chwile śmiech.

Dante de Cossa

- Cześć, czemu nie. A w co? - Spytał młodą wilczycę. - Kto się ostatni się poślizgnie? Kto dalej się ślizgnie na lodzie? - Powiedział z zawadiackim uśmiechem. Lubił się bawić.

Lea

- Super! - zawołała z entuzjazmem Lea. - Zobaczysz,że ja ślizgnę się daleko, aż taaaam! - pokazała łapką bliżej nieokreślony kierunek. - No chodź!

Katana

- Taak.. Poproszę. - mruknęła uśmiechając się bezbronnie do wilczycy. Sama śmiała się z siebie, lecz patrzenie jak Setha ledwo ustaje na nogach, rozbawiło ją jeszcze bardziej : D
W między czasie, kiedy tak rozpłaszczona z rozciągniętymi łapami leżała na lodzie, słuchała rozmowy dwojga wilczków z entuzjazmem omawiających przebieg zabawy. Na jej pysku namalował się nieco krzywy, a zarazem bezradny uśmiech.
- Gdybym była w stanie z Wami zagrać.... To nawet sekunda nie minęłaby, a byłabym już zwyciężczynią... w tym, kto najwcześniej by się poślizgnął.

Dante de Cossa

- No to zaczynamy! - Powiedział i wziął rozpęd. Nie wycelował. Wpadł prosto w drzewo i zawył z bólu. Podniósł się i podbiegł do wilków. - Trochę było za mocno.

Setha

Setha ledwo stojąc na łapach podeszła do Katany i złapała ją za ogon. Jednak od razu nie zaczęła jej ciągnąć. Uspokój się... pomyślała Pamiętaj, że musisz wziąć się w garść, bo i ty upadniesz upomniała samą siebie. I w następnej chwili już pewnie stała na łapach. Wbiła mocniej pazury i zrobiła kilka kroków do tyłu, i pociągnęła za sobą Katanę. Po kilku minutach Katana leżała już na śniegu.
- No to jesteśmy. - Powiedziała Setha do wilczycy i przyjaźnie się do niej uśmiechnęła.

Katana

Katana poczuła ulgę, gdy jej ciało opuszczało śliski lód. Zanim wilczyca zaczęła ciągnąć, czuła jak ta chwyciła szczęką jej ogon, jednak nie szarpnęła od razu, Katana miała wrażenie, że Sethę zajęły jakieś myśli.
- Hej.. spokojnie, jeśli nawet obie upadniemy, będziemy roześmiane podwójnie - stwierdziła chichocząc, jednak już po tym zaczęła sunąć w tył po lodzie.
Jakże dobrze poczuła się, mając podparcie dla swoich łap, gdy wreszcie mogła się podnieść. Śnieg był równie zimny, co lód, lecz zachwyconej Katanie nie robiło to różnicy, kiedy z radością przestąpywała z łapy na łapę.
- Aach, Jestem Ci wdzięczna! Kto wie ile by zajęło ściągnięcie mnie z tego lodowiska, gdybyś tak dobrze nie czuła się na lodzie! - zaśmiała się, odczuwając wdzięczność dla Sethy.

Dessie

Dessie szybko podbiegła do Katany, gdy tylko ujrzała jak Setha ściąga ją z lodu.
- Hej, nic ci nie jest zapytała z troską w głosie, po czym z niepokojem spojrzała na parę wilczków bawiących się w ślizganie.

Setha

Setha usiadła i delikatnie spuściła pysk. Można było zauważyć, że jej policzki delikatnie poróżowiały.
- E tam... - mruknęła. - Zapewne również szybko byś wylądowała na śniegu, gdyby to ktoś inny by cię ciągnął. - Powiedziała.

Katana

- Nie bądź taka skromna, masz w tym talent! - stwierdziła wyszczerzając zęby. Katanie zawsze wydawały się super zdolności lub rzeczy, które w niebywały sposób mogła zobaczyć po raz pierwszy. Odwróciła się do Dessie, słysząc jej niepotrzebny niepokój, po czym zaśmiała się nagle.
- To tylko parę siniaków do kolekcji - wzruszyła ramionami. Nigdy nie zamierzała przejmować się drobnymi zadraśnięciami, szczególnie kiedy swoim zachowaniem mogła rozśmieszyć inną osobę, tak jak Sethę.

Setha

Setha parsknęła śmiechem i ulepiła kulkę ze śniegu.
- Gdybyś wychowała się tam gdzie ja się wychowywałam to też byś umiała się ślizgać i utrzymywać równowagę na lodzie. - Powiedziała nagle poważniejąc. - Bo inaczej nie byłoby z ciebie żadnego pożytku. - Dodała smutniejąc.

Wheat

Przybyła Wheat, ślizgając się co chwila na tafli lodu. Kiedy już udało jej się stanąć w miejscu, zaczęła się rozglądać.
-Śnieeeg!!! -pisnęła, rozwierając szeroko pysk. Lubiła lepić bałwany i rzucać kulami śniegowymi. Schyliła się i zaczęła lizać powierzchnię zamarzniętego jeziora.

Setha

Setha ujrzała jakiegoś młodziaka, który zaczął lizać lód.
- Hej...! - zawołała do młodziaka. - Lepiej nie liż lodu, bo twój język jeszcze przymarznie do niego. - Powiedziała.

Wheat

-Huh? -Uniosła łepetyne do góry.
-E... Jak to? -mruknęła.

Setha

Setha delikatnie się zaśmiała.
- To ty jeszcze nie znasz życia. - Powiedziała do młodziaka. - Jak będziesz za długo trzymać język przytknięty do lodu, to sobie go nie tylko odmrozisz ale i również nie będziesz mogła później wstać, bo będziesz uwięziona. - Powiedziała. Wstała i usiadła koło szczeniaka. - A tak w sekrecie to ja kiedyś musiałam czekać aż do wiosny, bym mogła się uwolnić. - Szepnęła i puściła do niej oczko.

Lea

- Patrz na mnie! - zawołała Lea po czym rozpędziła się i pojechała na lodzie zatrzymując się jakiś metr od drzewa, w które uderzył Schatt.
- No dobra, wygrałeś... - powiedziała podchodząc do nowego kolegi - ale następnym razem ja wygram!
W tym momencie zobaczyła młodego wilka liżącego lód i rozmawiającego z Sethą. Niemal pisnęła z radości.
- Cześć! Jestem Lea, a to jest Schatt! A to jest Setha! Bawisz sie z nami???

Wheat

Zostawiła lód w spokoju. Oblizała się i wyszczerzyła zęby.
-Pewnie! -Podskoczyła, kończąc lot na lodzie jako placek. Zignorowała to jednak, i znów zaczęła skakać, finiszując podobnie, jak za pierwszym razem.
-To w co się pobawimy!?-piszczała, jeżdżąc tyłkiem po tafli.

Setha

Setha wstała.
- To ja was, młodziaki, zostawię. - Powiedziała.
Zeszła z lodu i usiadła na śniegu koło Katany. Cały czas patrzyła na młode i delikatnie się uśmiechała.