Zamarznięte Jezioro

Lea

- Hej, ale ja nadal nie wiem za bardzo o co chodzi w tej grze! - zaprotestowała Lea. Oczy błyszczały jej z ciekawości. - No, wytłumaczcie mi, bo już się nie mogę doczekać! - zawołała szczerząc ząbki.

Dante de Cossa

- Musisz próbować wypchnąć innych poza obszar koła i jednocześnie nie wypaść. - Powiedział Schatt z uśmiechem, nie rozumiał Viktorii, o co jej chodziło? Spojrzał na Leę, czegoś tu nie rozumiał...

Lea

Lea weszła w krąg narysowany przez Viktorię i zajęła miejsce obok Schatta, tak że jej bok niby niechcący dotykał boku wilka.
- To zaczynajmy! - powiedziała patrząc na Viktorię.

Ekke

Po obejrzeniu łąki pełnej kwiatów Ekke znów zaczęła wędrować, docierając do tego miejsca.
-Dzień dobry.
Trzymała się z daleka od lodu. Nie chciała sobie znów skręcić łapy, jak to zrobiła kiedyś.

Ines

Anabell na początek postanowiła zwiedzić Jeziora. Szła powolutku po lodzie machając ogonem. Co jakiś czas zapadała się w zaspy. Śnieg chrobotał pod jej łapami lecz ona się tym nie przejmowała. Usiadła. - Witam.. - rzekła.

Dante de Cossa

- Witaj, chcecie się bawić z nami? - Spytał wilków, które właśnie przyszły w to miejsce. Poczuł delikatny dotyk Lei, ale nie przejął się tym. Był przygotowany na rozpoczęcie zabawy. - Ja jestem Schatt, to Lea, a to Viktoria - przedstawił wilkom swoich przyjaciół.

Ekke

-Cześć. - uniosła przednią łapę i 'pomachała' nią do wilczycy.
-Witaj, Schatt. Ja jestem Ekke. Wybaczcie teraz, muszę znaleźć jakieś ciepłe miejsce.
Było jej zimno. Widziała swój oddech. Poszła poszukać jakiegoś ciepłego miejsca. Znalazła śniegową zaspę. Wykopała w niej 'jaskinię', co zajęło jej trochę czasu i weszła do środka. Tak, tu było cieplej, niż na zewnątrz.

Ines

Podniosła się i otrzepała. Chłodno było. Podeszła do Schatta i jego przyjaciółek powoli, lekko zmieszana. -Miło mi... mogę się pobawić, co mi tam.- powiedziała już bardziej energicznie. -A w co gramy? Czy jest to zabawa którą znam? A głównie.. chodzi o wytrącenie kogoś z tego kółka?- zapytała.

Dante de Cossa

- Dokładnie to - powiedział do wilczycy. Przynajmniej oszczędził sobie tłumaczenia zasad. Przyjrzał się. Jeszcze wcześniej jej nie widział. - Jesteś tu od niedawna? - Zgadywał.

Ines

-Nie.. szczerze mówiąc... jestem tu pierwszy dzień, ale grało się w takie gry.- wyjaśniła się uśmiechnęła uroczo. No.. tak jak ona miała w zwyczaju. Zawsze się tak uśmiechała. -Wiesz co? Fajną masz grzywkę.- stwierdziła.

Lea

- Oczywiście, że ma fajną grzywkę! - powiedziała Lea. Miała nadzieję, że to nie kolejna wilczyca, której będzie podobał się Schatt. - Wchodź w kółko, Anabell! - powiedziała i ukazała jeden ze swoich najsympatyczniejszych uśmiechów.

Ines

-Jasne, jasne!- powiedziała i wskoczyła w kółko stojąc obok Lei. -Ktoś jeszcze się bawi?- zapytała i zdmuchnęła grzywkę z oczu. Przejechała ogonem po lodzie. -Czy ten lód kiedyś pęka?- wypaliła tak prosto z mostu i machnęła ogonem.

Lea

- Nie, raczej nie. - odpowiedziała Lea. - A bawią się wszyscy: Schatt, ja, Ada... aha! I jeszce Viktoria! - zawołała Lea i stanęła jeszcze bliżej Schatta. - To co? Zaczynamy w końcu, czy nie?

Ines

Spojrzała na przybliżenie Lei do Schatta i się uśmiechnęła. Sekundę później przekręciła pyszczek w inną stronę. -Jakie to romantyczne..- przeszło jej przez myśl i spojrzała na Lee. -Hmm... chyba zaczynamy no nie? Jak będziecie gotowi to mówcie!- zawołała.

Dante de Cossa

- Ja jestem gotowy - powiedział i napiął wszystkie mięśnie, schował pazury. Nie chciał oszukiwać. - Zaczynamy? - Spytał i podniósł się. Spojrzał na wilki. - Tylko schowajcie pazury. - Rzekł sprawdzając cudze łapy.

Ines

Spojrzała na swoje łapy, schowała pazury i napięła mięśnie. -To.. zaczynamy! Schatt... ty wyliczasz!- zawołała i spojrzała na lód. Może nie pęknie.. czemu się tak martwi? Otóż dlatego ponieważ od zawsze bała się wody. No.. nie od zawsze ale od jakiegoś czasu.

Lea

Lea szybko schowała pazurki i uśmiechnęła się.
- Ja jestem jak najbardziej gotowa od dłuższego czasu. - powiedziała i przygotowała się do gry.

Dante de Cossa

- No dobra, to raz... dwa... trzy! Zaczynamy! - Krzyknął i podjechał do Lei próbując ją wypchnąć poza wyznaczony obszar. Niestety sam prawie wypadł, ale w ostatniej chwili wykręcił i znowu znalazł się na środku.

Lea

Lea rozpędziła się i wjechała na Adę. Miała nadzieję, że uda jej się wypchnąć przyjaciółkę poza wyznaczony obszar. Za następny cel weźmie sobie....

Ines

Anabell z rozpędu wjechała na Lee.. prawie by się jej udało gdyby nie to, że przejechała drogę. Jednak za kółko nie wyleciała, wyhamowała i zakręciła jeżdżąc w okół Lei co chwila tykając ją. Najpierw Lea, później Schat.. a na końcu Ada o tak! No.. jak sama nie zostanie wcześniej wypchnięta rzecz jasna.