Zamarznięte Jezioro

Jenna

-Ja jestem Jenna.-Powiedziała i przyjrzała się waderze. Czyżby ona się denerwuję? Ale czym? Przecież Jenna nie jest taka zła...No może, ale na pewno nie dla Ady. Bo niby po cóż? Nic jej nie zrobiła. No dobra wróćmy do rozmowy.
-Miło mi cię poznać Ado.-Powiedziała i uśmiechnęła się lekko. Dość inaczej niż wcześniej. Wtedy była przyjacielsko nastawiona. Może coś się stał? Zwątpiła co do Ady. Na jej pysku widniał, tylko znikomy uśmiech.

Naomi

Adę strasznie interesowały dwie rzeczy związki rodzinne i między wilkami, czyli miłosne.
Postanowiła spytać się Jenne na początek o jeden z nich. Trochę głupio by było pytać Jenne, którą zna od kilku minut, czy w tej krainie jest ktoś kto szczególnie zwraca jej uwagę.
- czy masz tu jakąś rodzine?- spytała Ada.

Jenna

Od razu gdy usłyszała słowa wilczycy zdziwiła się. Po chwili jednak to minęło.- Tak mam. Przyszywaną siostrę Itami.-Powiedziała i przez chwilę na jej pysku pojawił się uśmiech. Dlaczego? Przypomniała sobie ostatnie chwilę z nią spędzone. Po kilku sekundach wróciła na ziemię.
-A ty?-Spytała. Nie lubiła wymyślać nowych pytań, więc je powtórzyła. Starała się mówić jak najmniej, bo rana na pysku nadal ropiała i bolała, od czasu do czasu nawet krew ciurkiem z niej leciała. Zapewne była zainfekowana, można było się domyślić, ile bakterii miał w pazurach, ten okropny basior.

Naomi

Ada na myśl o swojej rodzinie wcale nie miała uśmiechu na ustach.
- Jasne, mam przyszywaną matkę - Dessie, która nie żyje. - rzekła.
Następnie zauważyła ranę na pysku nowej koleżanki.
- Co Ci się stało? - spytała z trwogą w głosie.

Jenna

-To?-Spytała i złapała się łapą za pysk dość delikatnie, bo ból był nie do zniesienia. Chcąc odejść od tematu, zaczęła myśleć, nad nowym.-A co się stało twojej przyszywanej matce?-Spytał i postawiła szybko łapę na ziemi. Bo o czym tu gadać? O głupim ośle?(bez obrazyxD) Nie ma mowy ma i tak go już dość, jak na razie.

Naomi

Chyba Jenna nie chciała o tym rozmawiać.. no cóż Ada nie będzie drążyć dalej tematu.
- Z tego co wiem to chyba popełniła samobójstwo nad Klifem. Skoczyła z niego. Chociaż pewna nie jestem. Nie było mnie przy tym. - powiedziała Ada.
- Hej, do jakiej watahy należysz? Wyglądasz mi na watahę wody.! - krzyknęła radośnie. Ada potrafiła rozpoznać kto do jakiej watahy należy. Wszystko przez ten cudowny charakter.

Jenna

-Ja jestem z watahy wody.-Odpowiedziała śnieżynce(Fajnie brzmi. Nie obrazisz się?)
-Bardzo mi przykro z tego powodu...-Powiedziała, ale tak jakby nie do końca. Jakby chciała jeszcze coś wydusić, ale nie mogła nie potrafiła. Potrząsnęła łbem, żeby o tym nie myśleć.

Itami

I nagle rozległ się głośny ale krótki gwizd który prawie acz na pewno spowodował ból uszu u zgromadzonych wilków. Feniks zniżył lot a po chwili wylądował. kiedy mała kremowa kulka zeszła z jego grzbietu poderwał się do lotu. Itami bo to ona właśnie przyleciała machając ogonem na boki jak szalona rozejrzała się. Było tu biało i zimno. Ale co tam. Nagle BUM. Iśka dostrzegła swoją sis Jenne. Zaczęła biec w jej stronę. Aż tu nagle hyc i leży plackiem. Coś śliskiego było pod jej łapami.
- A co to. -Powiedziała sama do siebie wstając. Robiąc ostrożne kroki podeszła do siostry i do innej wilczycy i się uśmiechnęła.
- Cześć. -Zawołała do nich.

Jenna

Chciało jej się strasznie śmiać i kulać ze śmiechu, ale to by spowodowało przeraźliwy i przeszywający ból. Żeby śmiech bolał? To prawie nie możliwe a jednak. Przytrzymała pysk łapą, a gdy się uspokoiła zabrała ją i postawiła na ziemi.
-Cześć siostrzyczko.-Powiedziała ledwo otwierając pysk. Po chwili zaczęła łapą czochrać jej grzywkę. Lubiła ją tak denerwować.

Naomi

-Witaj - rzekła do młodej wadery.
Ada miała nosa do tego z których watah pochodzą wilki. Każda wataha posiada członków o określonych cechach i to pomaga wilczycy w przypasowaniu wilków do danej watahy.
- Ja też jestem z wody. Woda najlepsza jest. A właśnie.. szkoda, że woda jest zamarznięta.. już daawno nie pływałam. - powiedziała z uśmiechem.

Itami

- Jenna. -Powiedziała Itami trochę zirytowana trzymając się za grzywkę która tak brutalnie została potraktowana.
- Jestem Itami. -Przedstawiła się nieznajomej waderze.
- I należę do Ognia. -Dodała siadając i merdając ogonkiem na boki.

Jenna

Po chwili przestała. Polizała jęzorem zraniony pysk. Troszkę ropy i krwi się nazbierało.-To co robimy?-Spytała i wstała na cztery łapy. I poczekała na ich reakcję.

Itami

- Czy ja wiem. -Stwierdziła Itami i się przeciągnięcia. Zrobiła kilka kroków i znowu bam.
- A co to niby ma być?! -Zapytała wszystkich zirytowana.
- Jenna dlaczego to jest takie śliskie i co to jest? -Zapytała się siostry wbijając w nią spojrzenie błękitnych oczu.

Jenna

Uśmiechnęła się do siebie.-To jest lód. Powstaje on w wyniku spadku temperatury. Woda zamarza w zeru stopniach Celsjusza.(Poprawiałam z fizyki. Że pamiętam?)-Powiedziała i nadal się lekko uśmiechała, ale tylko lekko. Starała się jak najmniej ruszać pyskiem, żeby rana się jak najszybciej zagoiła.

Itami

Itami przysłuchiwała jej się bardzo uważnie. Spojrzała na to coś co się zwało "Lód"
- Nie lubię lodu. -Stwierdziła i podniosła jedną łapkę do góry potem drugą aby pierwszą opuścić i zrobić krok do przodu.
- Jak ty robisz ze się nie przewracasz? -Zapytała się.

Gekko

Blask, mrok. Słońce, noc. Niespokojnym krokiem, wadera przyszła tu. Oczy straciły ten blask, były taki ... martwe. Bicie serca coraz wolniejsze, a oddech płytszy. Czy to koniec? Najwyraźniej tak.. tylko, co się dzieje?

Jenna

-Staram się utrzymać równowagę. A to nie pierwszy raz, gdy stoję na lodzie. W końcu będziesz po nim biegać i się nie przewrócisz.-Powiedziała i zaczęła biec, po czym przestała i przez jakiś czas sunęła do przodu w końcu się zatrzymała i jeszcze raz.

Itami

- To ja też tak chcę! -Zawołała uradowana Itami i zaczęła biec aż kolejny raz bum i na brzuch zaczęła się ślizgać poruszając się do przodu. Wyjechała tak mniej więcej na środek jeziora. Młoda wadera wstała i potrząsnęła pyszczkiem. Zrobiła kilka kroków i usłyszała jakiś dziwny trzaskając dźwięk. Rozejrzała się na boki. Spojrzała na nowo przybyła wadere a potem na Jenne.

Jenna

Postawiła uszy na baczność i spojrzała pod łapy siostry.-Stój!! Nie ruszaj się!!-Krzyknęła w stronę kremowej kulki i zaczęła szukać najbliższego miejsca, by się do niej dostać. Powoli zaczęła stąpać po kruchym lodzie w stronę Itami.

Gekko

Oczy gasły coraz bardziej, widać było coraz mniej. Wadera usiadła. Ciężko było jej oddychać. Tak, to koniec. Czy jest jeszcze ratunek? Możliwe...
Oczy gasły z każdą chwilą, robiło się coraz gorzej. Ona nie chciała umierać, czym będzie mogła się cieszyć?