Zamarznięte Jezioro

Athoria

Wyszła z iglo i usiadła przed nim.

Tenebrae

Lekkim krokiem nad jezioro przybył czarno-srebrzysty basior. Wydawał się nie przejmować otoczeniem, ani tym kto go otaczał. Były to jednakże tylko pozory. Co nadzwyczajne - nie ślizgał się na lodowej tafli lecz zachowywał idealną równowagę jakby wędrował po twardym gruncie. Nie po raz pierwszy jego niezwykłe pazury stawały się użyteczne. Lekceważący uśmieszek pojawił się na jego pysku.

Mack

Skoczył na At z tyłu - Fajowe masz igloo.

Athoria

Ugięła się trochę pod ciężarem wikla. Dzięki. Zawołała.

Mack

O, pardą - powiedział schodząc z niej.

Athoria

Uśmiechnęła się i zaczęła zdobić iglo soplami lodu o.O

Tenebrae

Tene. tymczasem szedł po lodzie jakby to był ubity grunt. Pazury jego skrobały lód. Skrob, skrob, skrob... Dźwięk w nocnej ciszy mogący przyprawić o obłęd. Skrob, skrob, skrob. Nagle basior zatrzymał się i zastrzygł lekko uchem. Głosy ? Nawoływania ? Psie szczekanie ? Słuch zazwyczaj go nie mylił toteż zjeżył się cały, w jego oczach znać było jednak nutkę triumfu i zadowolenia. W końcu zapoluje.
Smutek przedarł się przez myśli. Tak marna zdobycz. Lecz cóż ? Musi ci wystarczyć, na zwyczajową w tej krainie polować ci nie wolno.
I ruszył przed siebie. Czarno - srebrna plama na białym tle jeziora. Skierował się w stronę porastającego jezioro lasu. Stamtąd zresztą dochodziły ludzkie głosy.

Mack

Wszedł do Igloo At

Gość

Wbiegł. Wywrócił się w śnieg przez kulawą nogę.

Mack

Zdziwił się nowym wilkiem wychodząc z Igloo.

Athoria

Spojrzała na Pioruna. Podeszła do niego by mu pomóc wstać :p

Gość

Spojrzał na wilki. Może mnie polubią pomyślał chowając kulającą nogę.

Athoria

Podaje łapę. Nic Ci nie jest? Spytała.

Tenebrae

A Tene. tymczasem pędził przez las, wilki na jeziorze mogły usłyszeć jedynie głuchy, ostrzegawczy warkot i strzał. Ludzie byli już blisko.
Basior przemykał między drzewami i atakował znienacka, chcąc odstraszyć ludzi i w sumie się z nimi drażniąc i bawiąc. Nie czuł się zagrożony póki nie przelała się krew.

Kiae · Gość

Suka weszła nad jeziorko i położyła na nim łapę. Czyżby... nie to nie możliwe. A może ? Położyła drugą łapę i zsunęła się na lód. Jej długa sierść muskała powierzchnię lodu. Po chwili wstała z cwaną minką. Rozpędziła się i swymi długimi pazurami wbiła się w powierzchnię jeziora. Poczuła wodę, zastanawiała się kiedy w końcu ten lód się przełamie. Tylko na to czekała. Znowu rozpędziła się lecz tym razem...BACH ! Upadła ze śmiechem. Grzywka spadła jej na oczy. Niestety ale lód dalej się trzymał.
- Jasna... ciasna. Jakby go przełamać - usiadła na zimnym lodzie lecz po chwili wstała czując że jest jej... zimno ? Nie to nie możliwe. Kiae i lód ? To nie dobrana para. Podeszła do brzegu, zygzakowym krokiem. Wyszła na śnieg. Argh... wszędzie biało. Nie lubiła śniegu. Wtedy było ją widać najbardziej. Mimo to usiadła i rozejrzała się.

Athoria

Spojrzała na Kiae. Witaj. Powiedziała.

Tenebrae

Zniknął ludziom sprzed nosa jak płomień świecy zdmuchnięty przez wiatr. Jednak osiągnął cel, zmienili kierunek. Z uśmieszkiem samozadowolenia wrócił przez lód... Dokąd ? Zatrzymał się raptownie zauważając czarną waderę o białych łapach i pysku. Zjeżył lekko sierść na grzbiecie, obnażył kły i zmrużył oczy. Sam nie wiedział skąd ta reakcja. Wpatrywał się w nią wściekłym wzrokiem. Instynktownie wyczuwał, że to niepozorne stworzenie jest dla niego groźniejsze niż potomek demona, niż stworzenie obdarzone Wszechmocą. Jego oczy błyszczały czerwienią.

Mack

Kiedy już wyszedł z igloo położył się na śniegu.

Athoria

Poszła spowrotem do iglo. At siedzi sobie na lodowym krzesełku pod lodowym dachem i patrzy na niebieski płomień palący się na środku iglo.

Mack

Westchnął, później zaczął robić aniołka :)