Złote Jezioro

Nyah

Psycho wolnym krokiem zbliżała się drzewa, z każdym krokiem była bardziej mokra. Jak doszła już do drzewa otrzepała się i usiadła. - Skąd pochodzisz? - zapytała i zaczęła machać ogonem.

Hatsune

- Jak już mówiłam, należę do watahy wiatru. Nie wiem gdzie dokładnie się urodziłam. Moich rodziców prawdopodobnie ktoś zabił. Opiekowała się mną starsza kobieta... - odpowiedziała wilczycy na chwilę przestając lizać swą białą sierść. Ułożyła się wygodnie na gałęzi, co nie było łatwe. Położyła łeb na przednich łapach, które ówcześnie ułożyła przed sobą wzdychając głęboko jak to miała w zwyczaju.. Wciąż patrzyła z góry na Miss Psycho...

Nyah

- Okey... - powiedziała i pomyślała przez chwilkę - Ja pochodzę z Rubinowej Krainy, ale większość czasu spędzałam w lesie za szpitalem Psychiatrycznym. - powiedziała i odwróciła na chwile głowę i popatrzała na deszcz, nagle grzmotnęło. - Chyba jeszcze trochę popada. - dodała i wskoczyła na gałąź wyżej [wyżej od Miku]

Hatsune

- Hm... - Zamyśliła się.. Nie patrzyła w konkretnym kierunku, lecz w dal. Widziała spadające krople deszczu, które rozbijają się o ziemię, liście lub łączą się z jeziorem. Wszystkie zwierzątka się schowały. Było ponuro. Nagle Miku się odezwała..:
- Masz jakiś przyjaciół..? - zapytała podnosząc łebek do góry aby spojrzeć na wilczycę. To pytanie przyszło jej na myśl, gdyż Hatsune sama nie miała przyjaciół...

Flake

Flake zaś nie zwróciła najmniejszej uwagi na zacinający deszcz. Dopadło ja zbyt głębokie zamyślenie. Wilczyca wzrok swych jakby niewidzących w tej chwili złocistomiodowych ślepi wbiła w drugą stronę jeziora. Zupełnie nieobecna.

Nyah

- Nie, nie mam przyjaciół - powiedziała i pomachała trochę głową jako znak 'nie' - I tak, z tym co przeżyłam, i taką jaką jestem mało kto chce być moim przyjacielem... - powiedziała z nutką smutku - Nie, ty się nie liczysz! - powiedziała do 'kogoś' na końcu gałęzi.

Hatsune

- Hm? - spojrzała na nią zdziwiona. Znów... westchnęła cicho i położyła łeb na przednich łapach.
- W tych czasach trudno jest zdobyć przyjaciela. Nikt nikomu nie ufa.. - przymknęła oczy gdy mówiła, po czym znów je otworzyła. Wzrok miała dobry. Zobaczyła inną wilczycę na drugim końcu jeziora. Patrząc na nią wciąż mówiła do Psycho..:
- A chciałaś kiedyś aby ktoś został twoim przyjacielem? - zapytała rozmówczynię. Zaczęła delikatnie machać ogonem...

Nyah

- Tak, parę razy... Ale rzadko. - wymruczała i położyła głowe na łapach - Jednak to mnie normalnie nie obchodzi, wystarczy że mam z kim pogadać, i ja więcej nie potrzebuje - powiedziała pewnym głosem i spuściła ogon

Hatsune

- Przyjaciel.. "Zawsze ci pomoże. Niestety jego zdrada boli najbardziej..." - powiedziała cichutko do siebie i przeskoczyła na gałąź obok. była szersza i lepiej było się na niej położyć. Spojrzała w dół i zobaczyła wielką szczelinę w pniu drzewa. Zmierzyła ją wzrokiem i uznała, ze by się do niej zmieściła. Niestety była leniwa i nie chciało jej się schodzić z gałęzi...

Flake

Machnęła puszystym obonem i owinęła go wokół siebie. Deszcz powoli ustępował i dopiero to zbudziło Flake z tego przedziwnego niby letargu. Wilczyca zerknęła na rozjaśniające się niebo, by po chwili znów utkwić wzrok gdzieś w dali.

Psychopathic Ghost Doll

Szczeniak ukazał się nad taflą wody o złotawym odcieniu. Ghost uśmiechnęła się pod nosem widząc swe odbicie. Och, jakże łatwo oprzeć się tej bóźce. Każdy sądzi, że taki szczeniaczekm jest bezbronny. Och, jakże bardzo się mylą. Zachichotala pod nosem.

Shalimar

Wtem nad jeziorem pojawiła się, a raczej wparowała tu mała Shali. Niestety gęsta grzywa zasłaniała jej całe oka, więc potknęła się o coś oo' i wyryła w ziemię. Pod jej małym noskiem padło kilka, jakże dobitnych i treściwych przekleństw.

Flake

Na dźwięk wulgaryzmów obrócił łeb w kierunku czarnego szczeniaka. Zmarszczyła nos z lekkim niezadowoleniem. Takie małe i już tak przeklina?

Czikita

Wpadła za przybyłą i widząc ją leżącą jak długą wybuchła śmiechem godnym klałna w szwajcarskim cyrku. o.o" Nie jej wina, że rośnie. Choć była dorosła, nie dopuszczała do siebie tej myśli. Wciąż była chorym na umysle szczeniakiem, walniętym niedawno przez piorun.
Gdy tylko zamilkła wyjęła batona i odgryzla spory kęs. Nic tak na nią nie dzialaało, jak czekoladka.
- Cześć. - Usmiechnęła się do Shalimar miażdżąc zębami batona.

Shalimar

Choć niechętnie, wyciągnęła przednie łapy i podciągnęła się do góry, zostając w pozycji siedzącej. Odgarnęła swą grzywę, jaką niejeden lew pozazdrościłby jej, by zorientować się w sytuacji.
- Siema ściema oo' - mruknęła w odezwie do tęczowanej.

Nyah

Psycho słuchała co Miku mówiła, wiał chłodny wiatr i przestało padać. W głowie Psycho mieszały sie dziwne myśli, o swojej przeszłości, o głosie w głowie, o tym co może sie stać w przyszłości, i nagle usłyszała słowo 'Przyjaźń' i automatycznie powiedziała - Ja nie wierze za bardzo w przyjaźń, ona jest ślepa... - można było powiedzieć że Psycho sie obrzydzała tym co mówiła - Jedynie miłość, jest warta poświęceń. - dodała cichym głosem, i zaczeła machać ogonem który leżał częściowo na ziemi.

Czikita

Poducha przekrzywiła lekko głowę, po czym, w porywie euforii zaczęła tańczyć. xD Kiedy skończyła batona wyrzuciła papierek do kosza (zjadła) i przestała tańczyć, mimo wielkiej do owego zajęcia chęci. Rozwaliła się na trawie i zaczęła spoglądać na obłoki płynące po niebie.
- Są jak wata cukrowa! - Krzyknęła do siebie Poducha. No tak, nie umiała myśleć o niczym innym. Nawet nie zauważyła, że czekolada, którą trzymała w tylnej kieszeni rozpapciała się pod jej ciężarem. o.o"

Hatsune

Z czasem zaczęła machać nerwowo ogonem. Jej uszy wychwytywały każdy dźwięk, każdy szmer. Rozejrzała się. Zobaczyła jednego wilka i wyraz jej twarzy się zmienił. Zobaczyła kolejne dwa i wstała. Gdy ujrzała czwartego zacisnęła pazury na gałęzi odrywając korę. Słysząc głos Psycho podniosła w jej kierunku łeb i odpowiedziała dosyć łagodnym tonem:
- Ja sądzę, ze przyjaźń jest trochę potrzebna, ale przyjacielem może zostać osoba, która na prawdę Cię doceni i w trudnej sytuacji nie opuści... - i Miku znów się przypomniała jej babcia.. Ta starsza kobieta była dla wilczycy rodziną, przyjacielem, ochroną, lekarzem.. Hatsune wciąż myślała o przeszłości. Nie potrafiła zapomnieć... Wtem z jej zamyśleń wyprowadziły ją słowa Miss.
- Miłość? Nigdy jej nie doznałam i zapewne zostanie tak do końca mojego życia... A teraz żegnam, zrobiło się tłoczno... - uśmiechnęła się do wilczycy po czym zeskoczyła z gałęzi i takim sposobem jakim tu przyszła, takim też odeszła - pobiegła przed siebie...

Flake

Ona nie zwracała na zgromadzonych najmniejszej uwagi. Jej sierść osuszyła się już prawie po ulewnym deszczu. Wciąż patrzyła przed siebie w milczeniu. Nie zważała na zgromadzonych.

Richard

Richard wolnym krokiem przybył nad jakieś jezioro. Rozejrzał się dookoła. No nie. Znowu ta biała wilczyca. Podszedł trochę bliżej niej. - Ty jesteś wszędzie.. - mruknął drapiąc się za uchem.