Złote Jezioro

Richard

Gdy wilczyca poszła sobie poczuł jakby ulgę. Nie żeby coś go obchodziło, ale nie tolerował ich towarzystwa. - Tak, a dokładniej dopiero dzisiaj tu przybyłem. - zwrócił się do Flake.

Flake

- I... postanowiłeś zostać w tym nudnym miejscu, pełnym szarych, bezbarwnych, niczym nie wyróżniających się z tłumu istotek? - zapytała. W jej głosie dosłyszeć można było gorzką nutę. Każdy sposób było dobry na wyrzucenie z siebie tego, co Flake myśli o tutejszych wilkach.

Richard

- Przynajmniej narazie. Nie znam jeszcze wszyskich i wszystkiego. Kiedyś tam może stąd odejdę, czas pokaże. - powiedział beznamiętnym tonem. - A ty zdaje się jesteś tu już dosyć długo. Skoro nie lubisz tego otoczenia to czemu go nie opuścisz ? - spytał patrząc na waderę.

Flake

Zastanowiła się chwilkę. - To jest bardzo dobre pytanie - odpowiedziała. Sama nie wiedziała, co ciągle ją trzyma w tej krainie. Przyjaciele, znajomi, miłość, rodzina? Nie miała. Wataha? Już prawie nie istniała.

Richard

- Zdołasz na nie odpowiedzieć ? - z Flake przeniósł wzrok na jezioro. Zaczynało błyszczeć, a w tafli odbijały się gwiazdy, które pojawiały się na niebie.

Flake

- Może to przyzwyczajenie? A może jakieś dziwaczne przywiązanie do miejsca, którego się nienawidzi? Taki dziwny rodzaj masochizmu - odpowiedziała. Zwyczajnie powiedziała pierwsze, co jej przyszło do głowy. Nie wiedziała, czy to któraś z tych przyczyn, które wymieniła.

Richard

Pokiwał łbem na znak, iż rozumie. Oryginalna osoba z tej Flake. Zlustrował jej ciało uważnym spojrzeniem. - Dlaczego masz jedno skrzydło ? - wypalił.

Flake

Wstała i odwróciła się do wilka lewą stroną - tą, z której brakowało skrzydła. Podeszłą do niego, zatrzymując się tuż przed pyskiem tak, by mógł przyjrzeć się jej grzbietowi. - Widzisz? - spytała. W miejscu, w którym powinno wyrastać lewe skrzydło, znajdowała się spora blizna, połyskująca pomiędzy gęstą, białą sierścią. Nigdy nie zarosła futrem.

Richard

Spojrzał na sporą bliznę na jej grzbiecie. - Widzę.. - powiedział cicho. Wyglądał jakby był w transie. Ktoś mógłby się teraz pytać o praktycznie wszystko, a on by odpowiedział. A to tylko dlatego, że wpatrywał się w bliznę Flake. Miała w sobie to coś..

Flake

Popatrzyła na Richarda. Na widok wyrazu jego pyska zmarszczyła brwi ze zdziwieniem. - Naprawdę taki ci się podoba wielka blizna po wyrwanym skrzydle? - zapytała.

Richard

Potrząsnął łbem. - Nie.. tylko ona jest taka.. inna ? Sam niewiem.. - mruknął. - Musiało boleć.. - skrzywił się na samą myśl o tym zdarzeniu.

Flake

Nie wiedziała, co może być innego w zwykłej bliźnie. Odsunęła się od wilka i usiadła, owijając się długim ogonem, przypominającym bardziej włosie z ogona końskiego niż puchatą, wilczą kitę. - Wyrwana skóra, kości, ścięgna... owszem, bolało - powiedziała. Wzdrygnęła się na samo wspomnienie.

Richard

- Wyobrażam sobie.. kiedyś podobne rzeczy wyrządzono mojemu znajomemu, a najgorsze, że widziałem to na własne oczy. - powiedział i dokładnie w tym samym czasie przed oczyma ukazał mu się obraz tego zdarzenia.

Flake

Chciała zapytać, co dokładnie stało się jego znajomemu, ale tego nie zrobiła. Nie chciała wypytywać o zdarzenia być może dla niego nieprzyjemnie, aż za dobrze wiedziała, że w takich sytuacjach lepiej nie ciągnąć rozmówcy za język. Siedziała więc tylko w milczeniu, przyglądając się Richardowi i czekając na jego kolejne słowa.

Richard

Po chwili ciszy dodał : - To wszystko zrobili mu ludzie.. Złapali nas tylko dla własnych potrzeb.. On był słabszy dlatego wzięłi go pierwszego do rzeźni, a mnie zostawiono na potem, jednak jakoś udało mi się wydostać.. - streścił jej wydarzenia sprzed kilku miesięcy. Czasami gdy wspomina te chwile dopada go nie pohamowana chęć zemsty.

Flake

Flake nigdy nie miała do czynienia z ludźmi, lecz słyszała o nich już wyjątkowo dużo. Nie mogła jednak wiedzieć, jak okrutne są z nich stworzenia. - Zapewne po tym zdarzeniu marzysz o zemszczeniu się na ludziach - powiedziała.

Richard

Spojrzał na wilczycę. - Narazie wstrzymuję się z zemstą, ale jeśli jeszcze wyrządzą krzywdę jakiejś bliskiej mi osobie to będzie źle. - powiedział wpatrując się w błyszczącą taflę jeziora.

Flake

- Myślisz, że sam dałbyś radę człowiekowi? - zapytała, nie miała tu na myśli żadnej złośliwości czy uwagi o przewadze ludzkiej rasy nad wilczą. Po prostu wiele słyszała o ludziach i rozmaitych broniach, które te stworzenia były w stanie wymyślić.

Richard

- Zależy czy miałby broń, czy byłby bezbronny.. - powiedział zastanawiając się nad czymś. - Wiesz, że kiedyś znalazłem taką broń ? - popatrzał na wilczycę.

Nikita

Wadera znalazła się tu zupełnie przypadkowo .
Popatrzyła na rozmawiające wilki po czym położyła się na trawie dumnie patrząc w dal . Ciekawa była czy wilki zwrócą na nią w ogóle uwagę .