Złote Jezioro

Richard

Wyszedł za wilczycą na brzeg uważając, by się nie poślizgnąć na mokrej trawie. Usiadł, potrzepał łbem, po czym wziął do łap ogon i zacząl go wykręcać z wody. Chyba zawsze był najbardziej mokry.

Flake

Zaczęła niewyraźnie mruczeć coś pod nosem z niezadowoleniem, ciągle się otrzepując. Flake nienawidziła takich nieplanowanych kąpieli, szczególnie w zimnej wodzie. Nie zwróciła nawet uwagi na to, że jej sierść przez ciągłe otrzepywanie coraz bardziej się puszy, upodabniając wilczycę do dużego pluszaka.

Richard

Spojrzał na wilczycę z rozbawieniem. - Wyglądasz teraz jak owca. - powiedział chichotając. W sumie sam nie był lepszy. Sierść powoli zaczynała wysychać, kręcić się i nie wiadomo co jeszcze. Flake wyglądała jak zwykła, bialutka owieczka, a Rich ? Czarna owca.

Flake

Usiadła w końcu. Więcej wody już chyba z sierści wytrzepać się nie dało. - No i widzisz, co mi zrobiłeś? - rzekła do niego wielce zbolałym tonem. - A jak już mi tak zostanie? Jaki wilk mnie zechce? To twoja wina, tyyy!

Richard

Popatrzał na wilczycę. - Ja też nie wyglądam lepiej. - powiedział. - kiedyś też się kompałaś i co ? Zostawało ? Raczej nie. - rzekł spokojnym tonem. - Napewno cię ktos zechce, nie martw się. - mruknął.

Flake

Parsknęła i zgarbiła się, przez co wyglądała wyjątkowo żałośnie, jednak na jej pysk szybko powrócił uśmiech. - A kto ci powiedział, że kapałam się kiedykolwiek wcześniej? - zapytała.

Richard

Spojrzał na nią z dziwną miną. - A nie ? - spytał patrząc na wilczycę. Na pysku przez chwilę wymalował mu się uśmieszek. - I kto tu jest brudasem.. - powiedział kręcąc łbem.

Flake

Roześmiała się. - Żartowałam - odpowiedziała. - Nie mogę sobie jakoś wyobrazić niemycia się przy takiej białej sierści.
Jej ogon zaczął mocno obijać się o podłoże.

Richard

Uśmiechnął się lekko. - Wyglądałabyś chyba jak upiór. - powiedział wyobrażając sobie ten widok. Ogon owinął dookoła łap, po czym łapą przygładził sierść na łbie.

Flake

- Aj, bez przesady. Raczej byłabym tylko bardziej... łaciata. Jak krowa - odpowiedziała z rozbawieniem. Przez chwilę przyglądała się wilkowi, by zaraz stwierdzić. - Humor ci się popsuł, albo mi się tylko wydaje.

Richard

Zaśmiał się przez chwilę na słowa Flake. - Po czym wnioskujesz ? - spytał patrząc na nią udawanym podejrzliwym wzrokiem. Cóż, dobrym aktorem to on nie był.

Flake

Przewróciła oczami. - Jeszcze niedawno tarzałeś się tu ze śmiechu i to właściwie bez powodu - powiedziała. Przyglądała się mu ze zmrużonymi oczami, jakby w jego wyglądzie chciała dostrzec zmianę nastroju. Bo ta nastąpiła z pewnością!

Richard

Uśmiech wymalował się na jego pysku. - Śmiałem się, bo łaskotałaś mnie ogonem i śmiesznie wygladałaś. - powiedział wytykając jej język. Może i humor trochę mu się pogorszył, ale nie do końca.

Flake

- A teraz to może nie wyglądam śmiesznie? - odparła, jeszcze raz obrzucając spojrzeniem swoje ciało. Futro było dokładnie tak samo koszmarnie puchate jak ostatnio, gdy na nie patrzyła. Wciąż bardzo energicznie biła ogonem o ziemię, jak zwykle, kiedy się nad czymś zastanawiała.

Richard

Zlustrował wilczycę krótkim spojrzeniem. - Noo.. czekaj muszę ocenić.. - powiedział, po czym obszedł wilczycę dookoła oglądając ją dokładnie. - .. tak. - dokończył z trudem powstrzymując śmiech. Jednak nie wytrzymał i znów tarzał się po ziemi brechtając i nie zwracając na nic uwagi. Nawer nie zdawał sobie sprawy z tego, że tarza się w błocie.

Flake

- Jejejeeee!!! Ty się znowu śmiejesz! - zawołała tryumfalnym tonem, podskakując przy tym jak bardzo uradowany z czegoś szczeniaczek. Ha! Richard się śmiał i to była jej zasługa! Mimo tych wszystkich wygłupów naprawdę się z tego cieszyła - po raz pierwszy doprowadziła kogoś do śmiechu, a nie rozpaczy. Prawdziwy sukces.

Richard

Brecht powoli zamieniał się w chichot, który już prawie był niedosłyszalny, kiedy Rich spojrzał na wilczycę i znów wybuchł nieopanowanym śmiechem. Dawno, dawno nie miał takiego ubawu jak teraz. I to przez jedną, jedyną wilczycę humor mu się zmieniał z prędkością światła.

//zw. //

Flake

- "A może by tak zostać miejscowym pajacem?" - przemknęło jej przez myśl. - Zaraz będziesz wyglądać jak potwór z bagien, wiesz? - powiedziała, zauważywszy, że miejsce, w którym Richard postanowił się wytarzać jest okrutnie zabłocone.

Richard

Rich dalej tarzał się w błocie i nawet sobie nie zdawał z tego sprawy. Uspokoiwszy się nieco popatrzał na Flake. - Hm ? - dopiero teraz zobaczył jak wygląda. Oczy prawie wyszły mu z orbit. Zerwał się na równe nogi. - Czemu nic nie powiedziałaś ?! - krzyknął zdenerwowany, a zarazem wystraszony. - Jak ja będę teraz wyglądał ?! - opadł smętnie tuż przy wilczycy.

Flake

- Jak to nie powiedziałam? Przecież mówiłam, że zaraz się zmienisz w potwora z bagien - powiedziała, z wielkim trudem powstrzymując wybuch śmiechu. Dodała, wskazując łapą jezioro. - Chyba pozostało ci tylko jedno wyjście...