Złote Jezioro

Carly

- Ahaa... - zamruczała przeciągle. Gdy zobaczyła że Wasp układa się do kolejnej, długiej drzemki, poderwała się i podbiegła do niego. - O nie nie! Leniu Ty! - wydukała przez zamknięty pysk, który ciągnął i memłał jego ciemny, puchaty ogon. Jej uszy odgięły się do tyłu, a ona z uporem maniaka ciągnęła go za ogon. Nie pozwoli Waspowi znowu pójść spać, podczas gdy ona w cierpliwości będzie czekać i czekać... A on w końcu wstanie i sobie pójdzie.

Wasp

- Caaaarlyyy... nieeee... jestem zmęczony, nooo... - wystękał, kiedy partnerka pociągnęła go za ogon. Nawet nie otworzył oczu. Miał nadzieję, że jak nie zareaguje tak, jak Carly by chciała, to prędzej czy później pozwoli mu się zdrzemnąć.

Carly

- Nie ma mowy! W grobie się wyśpisz! - machała wciąż ogonem na boki, ciągnąc Waspa za ogon. Nagle udało jej się ruszyć go o... jeden centymetr. To już sukces. Wezbrała w sobie siły i Wasp mógł poczuć, jak jego ciało porusza się. Ociężale i wolno, ale porusza się~!

Wasp

- To w takim razie chcę umrzeć już teraz - powiedział, wcale się nie ruszając. Dlaczego nikt nie jest w stanie zrozumieć, że Wasp potrzebuje 25 godzin snu na dobę? Dlatego jest zawsze taki niewyspany! W bezruchu czekał na kolejne wyczyny Carly i kiedy poczuł, że zaczął się przesuwać powolutku, uniósł wreszcie łeb i obejrzał się na partnerkę. - Ej, gdzie ty mnie ciągniesz?!

Carly

Nieszczęście Waspa, Carly zdążyła go przeciągnąć niedaleko wody. Nagle go puściła i weszła do wody. Odpuściła? Ha, Carly nigdy nie odpuszcza. Położyła tylne łapy na ziemi od strony wody i ujęła w łapy ogon partnera. - Czas się wykąpać, Waspuś! - pisnęła jak mały szczeniak i trzymając mocno ogon, odepchnęła się tylnymi łapami... Wciągnęła Waspa do wody. :3

Wasp

Tego Wasp się zupełnie nie spodziewał, więc nie bronił się przed przeciąganiem go za ogon. A potem to stało się tak nagle! Spotkanie z zimną wodą od razu go rozbudziło, a on wyskoczył z wody jak oparzony i począł się otrzepywać. Nienawidził zimnej wody.
- Jeśli uznałaś, że najwyższy czas, bym się umył, to mogłaś mnie o tym poinformować w nieco subtelniejszy sposób - powiedział.

Carly

- Ale nie śpisz! - rzekła wesoło i wyszła z wody. Optelepała się, stając na brzegu. - Zimna woda doskonale spędza sen z powiek. A Ty musisz więcej niespać. - powiedziała zdecydowanym tonem. Usiadła i zaczęła machać dwukolorowym ogonem na boki. - Jak jeszcze raz pójdziesz spać, to Cię pociągnę do wody, ale za ucho - zaśmiała się perliście.

Wasp

Pokręcił głową z dezaprobatą. Jak można tak brutalnie wyrwać kogoś ze snu? Na dodatek kogoś zmęczonego, kto nie spał od tak dawna?
- Nie, ja własnie muszę więcej spać! - zaprotestował i usiadł ciężko przy brzegu jeziora. - Ja potrzebuję dużo, bardzo dużo snu.

Carly

- No Waspuś - popatrzyła na niego błagalną minką. Podeszła do niego, podkuliła ogon, odrzuciła uszka do tyłu, zrobiła duże oczy i uniosła je do góry. Na dodatek ta smutna minka. Wyglądała jak wygłodniały pies, który żebrał. Może Waspowi zmięknie serce? Zaskomlała, by dać klimat całej pozie.

Wasp

Patrzył na Carly ze stoickim spokojem. Jakoś nie ruszały go jej popisy, widać się uodpornił.
- No i po co ta szopka? - zapytał, westchnąwszy cicho. - Przecież teraz i tak już nie zasnę, nie po takim bliskim spotkaniu z lodowatą wodą.

Carly

Carly zaczęła machać ogonem z należytą energią, a jej uszy ponownie poszły do góry. - No to idziemy na spacer! - krzyknęła wesoło - Spacer po molo, molo, molo! - zaczęła skakać wokół Waspa. Nagle stanęła na tylnych łapach i delikatnie trzepnęła partnera w pysk. Zaśmiała się i czekała, czekała, aż wilk coś powie. Czasem faktycznie zachowywała się jak dziecko. Ale ją nie obchodzi, czy ktoś ma problem. Często mówią "Carly wesolutka, Carly głupiutka.." i Carly cośtam. A Carly? Carly to ona, po prostu.

Wasp

- Ojej... - stęknął i podniósł się leniwie i powolnie. - To chodźmy na ten spacer, skoro tak bardzo chcesz.
Wasp wyglądał teraz na bardzo, bardzo niezadowolonego. I taki też był - nic tak nie psuło mu humoru, jak pokrzyżowanie mu planów związanych ze snem.

Carly

- Trzeba Cię rozruszać leniu. Ty tylko byś spał - fuknęła zadziornie - No, jak będziesz szedł w takim tempie, to dojdziemy tam najszybciej za tydzień - mruknęła. Zaraz odwróciła się, szukając czegoś w dość małej torbie, jaką zawsze nosiła przy sobie. Wyjęła z niej smycz. Okropna rzecz dla psów, typowe więzienie na sznurku. Zaczęła merdać ogonem. Tak, tak, tak, to będzie dobre! Zręcznym ruchem przyczepiła ją do arafatki Waspa i wzięła w pysk tą część, którą trzymają ludzie. - Idziemy! - rzekła zdecydowanym głosem, zaczynając trucht.

Wasp

Wasp patrzył zdumiony, jak Carly przypina do niego smycz. Jako wilk trzymający się z daleka od ludzkiego obozowiska, nie miał pojęcia, do czego ten dziwaczny przyrząd służy. I dopiero, gdy partnerka zaczęła go ciągnąć, on się ocknął.
- Carly! - wykrzyknął z wyraźną pretensją w głosie, ale nie opierał się i ruszył za nią truchtem. Modląc się przy tym po cichu, żeby nikt ze znajomych go teraz nie zobaczył. Toż to istne upokorzenie, bycie ciągniętym na smyczy przez partnerkę!

Carly

- Cicho! Idziemy na spacer! - odkrzyknęła z rozbawieniem w głosie. Machnęła ogonem przed Waspem i skocznym krokiem zniknęła w krzakach, wciąż ciągnąc za sobą partnera. Cóż, jeśli inaczej go z ziemi nie przesunie, to narzędziami ludzkimi, prawda? :3

z.t

Dea

Latała dla czystej przyjemności. Leciała z wraz z wiatrem unosząc się swobodnie na skrzydłach. Dopiero latając czuła się sobą, czuła się wspaniale. Lecąc tak już od dobrej godziny postanowiła zrobić postój, mieniące się jezioro idealnie się do tego nadawało. Zanurkowała ku ziemi obracając się wokół własnej osi by zwiększyć prędkość. Naturalnie nad ziemią zwolniła i wylądowała delikatnie. Podeszła do jeziorka by napić się chłodnej, przyjemnej wody.

Beherit

Smoczyca, lądując przy brzegu jeziora, nie dostrzegła dużego wilka leżącego na gałęzi jednego z drzew, Beherita. Wilk ten niedawno wrócił do krainy i właśnie wylegiwał się, żeby odzyskać część sił po męczącej wędrówce. Leżał bokiem, z wyciągniętymi przed siebie łapami, a ogon i skrzydła zwisały bezwładnie, koniuszkami piór muskając pokrywającą ziemię śnieżną powłokę. wilk spod przymrużonych lekko powiek patrzył na bawiącą się w powietrzu smoczycę, a kiedy wylądowała, fuknął cichutko pod nosem. Jak on jej zazdrościł sprawnych skrzydeł!

Dea

Pociągnęła duży łyk z jeziora zaspokając w jednej chwili pragnienie. Fuknięcie przywróciło ją do rzeczywistości. Chwilę nasłuchiwała nim zdecydowała się odwrócić - Witam? - przywitała się lustrując wilka ułożonego na gałęzi. Obróciła się całym ciałem i przycupnęła na śniegu czekając na ruch basiora.

Beherit

-.- Nie widzisz, że ten ptaszek oznaczający płeć Beherita jest czerwony i zwrócony ku górze? Beherit to samiec!

- Witam - odrzekł basior i przyjrzał się srebrzystej smoczycy. Nawet nie pamiętał, kiedy ostatnio dane mu było zobaczyć w tej krainie smoka. Ta rasa była tutaj bardzo rzadka. Przeciągnął się, omal nie spadając przy tym z gałęzi i zeskoczył na ziemię. Na stałym gruncie przeciągnął się jeszcze raz.

Dea

//Przepraszam xD Mój mózg nie działa prawidłowo dziś, poprawiłam

Machnęła delikatnie ogonem zmiatając część puchu śnieżnego - Nazywam się Dea - przedstawiła się podchodząc bliżej aby lepiej jej się rozmawiało. Jakże łatwo było ją teraz pomylić z niewinnym pisklęciem i jakoś w sumie teraz jej to nie przeszkadzało.