Złote Jezioro

Mara

- Krótko. Niedawno tu przywędrowałam. - położyła się na ziemi i spojrzała na taflę wody. Ziewnęła i spojrzała na Crystal. Była trochę zmęczona.

Crystal

- Aha. - odparła, lekko machając ogonem. Przeciągnęła się i na chwilkę przymknęła oczy...
- Będę już lecieć. - oznajmiła, powoli zaczynając się oddalać. W ogóle nie kleiła się ta ich rozmowa... Zazwyczaj gdy Cryśka z kimś rozmawiała, to od razu wiedziała czy to co powie jej towarzysz ją zainteresuje czy raczej będzie tylko słuchać 'na siłę'. Tak więc z lekko niezadowoloną miną opuściła teren tego jeziora...

z.t

Axella

Szła wolnym krokiem przy brzegu jeziora, wgapiając się w swoje odbicie. Zauważyła nieznajomą waderę, zawiesiła na niej przez chwilę swe ślepia po czym spuściła gwałtownie łeb.

Mara

Odwróciła się odprowadzając Crystal wzrokiem. Stanęła jednak widząc nową waderę. Odwróciła się i spojrzała w taflę wody. Robiło się bardzo zimno.

Lea

Lea uśmiechnęła się do młodego, który właśnie nań wylądował.
- Ach, miło mi cię poznać, Heliosie. - powiedziała chwilowo zapominając o mało przyjemnej wilczycy, z którą przed chwilą miała do czynienia. - Ja jestem Lea, po prostu Lea, dla znajomych również Lea. - przedstawiła się szczeniakowi.

Mara

Patrząc w wodę usłyszała głos Lei. "A więc tak ma na imię..." Zaśmiała się chytrze i krótko. Nadal była wpatrzona w wodę myśląc o pogodzie. Robiło się zimno i Mara wolała ominąć opady śniegu, gdy miała być wiosna.

Lea

Do uszu Lei dotarł nieprzyjemny śmiech wilczycy, która wcześniej ochlapała ją wodą. No tak, niektórzy widocznie doskonale się bawią. Tylko z czego można się śmiać w środku dnia nad niemal pustym jeziorem, gdzie nic ciekawego się nie dzieje? Wilczyca zignorowała więc Marę i jej wybuch chichotu i oczyściła umysł z wszelkich myśli o waderze.

Mara

Woda była zimna przy każdym dotknięciu i przy każdym dotknięciu jej Marę przechodziły dreszcze. Przyjemne lekkie dreszcze. Chmury zbierały się nad jeziorem, a wiatr stawał się coraz chłodniejszy.

Helios

Helios uśmiechnął się. - Jesteś ładną waderą i na pewno masz dzieci - powiedział uśmiechając się wesoło. Machał ogonem, a po chwili wpadł na świetny pomył. - Mógłbym się z nimi pobawić? - zapytał schodząc z niej i siadając obok. Zrobił słodkie oczka, klapną uszka i przekręcił delikatnie główkę. Patrzył prosto w oczy Lei.

Lea

- Pobawić? - spytała z uśmiechem Lea. - No nie wiem... To jeszcze bardzo małe dzieci, wiesz? Nie wiem, czy chciałbyś się bawić z takimi maluchami. - powiedziała przepraszająco, dzielnie znosząc słodkie oczka Heliosa. Choć z drugiej strony jej dzieciom przydałoby się zapoznanie z rówieśnikami.

Mara

Powoli robiło się ciemno i bardzo zimno. "Może już iść..." Mara siedziała zamyślona nad tym co robić cały czas wpatrzona w wodę. Oglądała swe odbicie jakby była zahipnotyzowana. Nagle jednak otrząsnęła się, wstała i poszła stąd.

[z.t.]

Lea

Lea uwolniła się spod małego ciężaru szczeniaka i wstała.
- No, Heliosie, na mnie już czas. Mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy. - powiedziała i uśmiechnęła się do młodego wilka. Następnie odwróciła się i powolnym krokiem oddaliła w swoją stronę.

zt.

Helios

Helios potrząsnął głową, a następnie zamachał ogonkami i zaczął iść w stronę wyjścia. Szczerze mówiąc Heliso nie lubił chodzić wiec krzyknął, a obok niego zjawił się struś. Samiec wsiadł na niego, a zwierze zaczęło pędzić.
- Tym razem masz mnie słuchać! - powiedział poważnym tonem i w końcu zniknęli z pola widzenia.

zt.

Debra

,,Zmyj łzy, zmyj łzy" powtarzała sobie w myślach. Widząc złotą ciecz, bez namysłu wskoczyła do niej. Powoli zanurzała się coraz to głębiej i głębiej. Cudownie było jej nie słyszeć tych wszystkich dźwięków i hałasów.

Hiretsuna Shinigami

Basior wbiegł tutaj za Ferine. Podbiegł do brzegu patrząc w wode.
- Ferine!! - krzyknął za waderą. No pięknie jeszcze sobie coś zrobi i co? No właśnie...

Debra

Ferine powoli wypłyneła na brzeg. Cała jej sierść błyszczała, od złotej cieczy.
-Tak?-spytała spokojnie, otrzepując się z substancji.

Hiretsuna Shinigami

Ten spojrzał na nią a raczej w jej oczy.
- Czemu tak szybko wybiegłaś z lasu? - spytał. No cóż moze coś źle odebrała?

Debra

,,Wymyśl coś!" te słowa akakały w głowie Ferine.
-Po prostu chciałam zarzyć kąpieli. Wcale nie musiałeś za mną tu biegnąć.-powiedziała z trudem, patrząc w jego oczy. Czemu to aż tak trudne przy nim?!

Hiretsuna Shinigami

Ten sie uśmiechnął.
- Nie musiałem lecz chciałem - powiedział uśmiechając sie szarmancko. Kto jak kto ale on czasami był miły. Nie mógł jednak zapomnieć o spotkaniu w lesie.
- Do twarzy ci w tym złocie - powiedział z uśmiechem przyglądając sie jej.

Debra

Ferine także się uśmiechneła.
-Ach dziękuje, no ale wiesz wolę srebro.-powiedziała i zarechotała się cicho. Strzepała całą ciecz, ale nadal błyszczała, jak posypana brokatem.