Złote Jezioro

Kaed'rin van Regis

Hmmm... Za zaświatami, ale wierz mi to nie jest żart. Zmierzyła ją wzrokiem.
W karainie marzeń i myśli, ledwo kto tam dotarł i ledwo kto z tamtąd odszedł...

Gość

Możliwe, ja jestem z Północy. Mroźnej doliny, gdzie smoki są uważane za wymarte. mruknęła. Zamachała skrzydłami, odbijając się od ziemi łapami i odleciała.

Kaed'rin van Regis

Hmm... Zamyślała sie patrząc na odlatującą smoczycę.
Bardzo sroga dolina, jest to miejsce, za którym nie przepadam... Mrukneła i przypomniała sobie przeżycia w tej karinie.

Freya

//Krejz, Ty chyba nie masz pojęcia o gryfach xD Młode jest już jak wilk, a żem jest dobrze zbudowana, więc jestem trochę większa od Ciebie. //

Poczuła ukłucie w myślach... Błyskawicznie zobaczyła wilczycę, która próbowała się przebić do jej umysłu. Zaatakowała bez namysłu.
Rozłożyła skrzydła, szpony wbiła w jej ciało.
Pisk gryficy potoczył się po okolicy...
- Myślałaś, że zwykły wilk jest w stanie konkurować z gryfem? Mylisz się!- Była zła.

Kaed'rin van Regis

Przeklęła cicho... Co miała zrobić?
Te wstrętne ptaszysko jej przeszkadzało i porządnie wkurzyło...

Gość

//Ja jestem smokiem.//
Przyleciała, przysiadła na gałęzi. Rozprostowała maksymalnie skrzydła. Warknęła pod nosem, mierząc wzrokiem walczące.

'Będziesz mi sterczeć pod uchem'?
Cichaj.

Inna

Krejzolka? A... Który Admin Ci na to pozwolił? Mojej zgody nie miałaś na takie 'cuda'... i wątpię, żebyś miała od kogoś innego.

Nadia

Powoli przyszłam nad jezioro. Spojrzałam po wszystkim, amój wzrok spoczął na walczącym gryfie z jakąś nieznajomą dla mnie wilczycą. Wpatrywałam się ze znużeniem już tak dawno nic tu się nie działo

Freya

Poczuła ukłucie w myślach... Błyskawicznie zobaczyła wilczycę, która próbowała się przebić do jej umysłu. Zaatakowała bez namysłu.
Rozłożyła skrzydła, szpony wbiła w jej ciało.
Pisk gryficy potoczył się po okolicy...
- Myślałaś, że zwykły wilk jest w stanie konkurować z gryfem? Mylisz się!- Była zła.

Zamachnęła się i uderzyła mocno prawym skrzydłem, powodując zapewne przeszywający ból w pysku wilczycy. Spod pazurów, które wbijała w ciało ofiary sączyła się krew i jej metaliczna woń.

Kaed'rin van Regis

Próbowała się wyrwać, wbiła swe ostre kły w jej kark, miała czas... wyskoczyła spod jej ciężaru i trzymała ją mocno za kark.
O co ci chodzi?! Czemu mnie atakujesz, przecież nic ci nie zrobiłam, przeklęty gryfie! Zacisnęła mocniej, a pazury wbiła w jej pióra, po których powoli sączyła się czerwona krew...

Kyuubi · Gość

Czyż ślepa? Mhm. - mlasnęła jęzorem, opierając łeb o jakąś skałę. Zmrużył swoje, krwiste ślepia, wlepiając wzrok w gryfa. - Ślepa. - machnęła 9 ogonami.

Kaed'rin van Regis

Puściła gryfa, ale wciąż trzymała ją mosiężnymi łapami.
Pomoc, łaska? Spojrzała na Kyuu i od razu chwyciła Freye, tak jak to przed chwilą robiła.

Kyuubi · Gość

Głucha. - warknęła pod nosem. Oblizała paszczę, odwracając wzrok to na niebo, to w gąszcz krzaków. Zastrzygła uszami.

Kaed'rin van Regis

Przeklęła pod nosem.
Wszyscy ją opuszczają nikt nie ma zamiaru jej pomóc... Chodzi jej pytanie po głowie:
Czemu? Czemu jej nie pomogą i dlaczego Kyuu nie zwraca na nią uwagi... Może jest głucha? Nie wiadomo.
Tak więc żuciła w nią kamykiem i pokazała jej o co chodzi, może jej pomoże?

Kyuubi · Gość

//rzuciła.//

Kamyk? Prychnęła. - Ślepa nie jestem, ale pomagać ci nie będę. - mruknęła, 'machnęła' łapą. Zmarszczyła nos.

Kaed'rin van Regis

'Szarpnęła' gryfa i wbiła ją w drzewo i się o nią oparła oO" czekając aż coś zrobi.

Kyuubi · Gość

Żałosne. - warknęła do wadery. Wciągnęła z świstem powietrze, wstając. Przeciągła się niczym kot, by po chwili usiąść. Była zmęczona.

Kaed'rin van Regis

Zmęczyło to ją, była cała w krwi, rzuciła gryfa na ziemie i odeszła kulejąc do Lecznicy... Krew sączyła jej się z serca, to koniec, bicie się zmniejsza, ale ona się nie poddaje... Wstała i 'pobiegła' do lecznicy chwiejnym krokiem.

Kyuubi · Gość

Oblizała kły, wstała i zniknęła za horyzontem.

Freya

Satysfakcja zagościła na jej dziobie. Powoli szła obok wilczycy patrząc jak z każdą chwilą życie z niej ulatuje. Kilkakrotnie uderzyła ją mocno skrzydłem, tak, że nie ustała na łapach i się przewracała.
Patrząc, jak wytrwale idzie naprzód, po ratunek, podziwiała ją. Twarda mała, była uparta i miała cel. Widać, że i ambicje, by go osiągnąć. Zagrodziła jej drogę, z góry i z wielką siłą uderzyła dziobem w jej czaszkę. Zgrzytnęło...

Popatrzyła na wilczycę leżącą w kałuży krwi. Zabiła?

Powoli zniżyła się do niej, zarzuciła ją na grzbiet i z nieprzytomną poleciała do lecznicy. Błyskawicznie, bo w przeciągu minuty znalazła się tam, gdzie wilczyca znaleźć się chciała.

[zt]