Złote Jezioro

Carly

- Wataha Ognia.. - powtórzyłam za Diamond. - Wataha Wody.
- Mogłam się spodziewać. Stąd to odrzucenie.. - pomyślałam.
Zmrużyłam ślepia. Wbiłam pazury w ziemię.

Diamond

Zaczęła się delikatnie śmiać pod nosem. - Jakże mi...- tu zamrugała swoimi długimi rzęsami -...miło - dokończyła. Machnęła zdecydowanie ogonem i powiał zimny wiatr przeszywając futro Carly...takie jej przywitanie.

Wasp

Wasp nie odezwał się nawet słowem. Przyglądał się tylko obu wilczycom uważnie jakby w obawie, że zaraz będzie musiał je rozdzielać.

Carly

- Mi także. - wycedziłam przez zęby, próbując się uśmiechać. Czułam od niej odrzucenie. Woda zawsze była przeciwieństwem ognia. Wyprostowałam się ukazując swą wilczą dumę.

Diamond

Machała dystyngowanie ogonem, ona zawsze siedziała wyprostowana - Śliczne ząbki...Carly. Co tam słychać w watasze Wody? - tu się uśmiechnęła. Przeszywała ją wzrokiem. W duszy nie mogła powstrzymać śmiechu - Może masz mi coś do powiedzenia bo widzę, że me towarzystwo ci nie odpowiada - zaczęła się śmiać z wadery.

Carly

- W Watasze bardzo dobrze, wręcz wspaniale - mruknęłam - Nie, nie, wszystko dobrze.
Westchnęłam zamykając oczy, jednak po chwili je otworzyłam. Optymistyczne nastawienie do życia mi wróciło. Uśmiechnęłam się niewidocznie do wadery.

Diamond

-Jak tam twój test na szpiega? - spytała z uśmiechem na pyszczku. Jej ciało aż płonęło...zmrużyła ślepia i czekała na odpowiedź.

Carly

- Bardzo dobrze - powiedziałam wlepiając wzrok w siedzącą przed nią wilczycą. Przez myśl jej przeszło, skąd ona może o tym wiedzieć, skoro tereny watah są strzeżone.

Diamond

- Nie dziw się jestem nauczycielem...a słyszałam, że nie poszedł tak dobrze jak mówisz, ale cóż...współczuję ci - uśmiechnęła się ciepło i zrobiła minę jakby naprawdę jej współczuła. Popchnęła delikatnie łapą wilka - Wasp co tak zaniemówiłeś? Piękne oczka Carly cię tak zatkały - zażartowała.

Carly

Odwróciłam wzrok. W teście gdy oblałam, uwierzyłam w istnienie drugiej szansy i ją dostałam, bo każdy ma prawo zacząć od nowa, w życiu znaleźć i wcisnąć przycisk resetu.

Diamond

- Wiesz co...zachowałam się podle. Przepraszam...- podała jej łapę na zgodę jednak jej łapa była tak gorąca, że każdy mógłby się oparzyć.

Flake

Młodziutka wilczyca o burawej sierści i dużych, złocistych oczach wkroczyła beztroskim krokiem nad jezioro. Spojrzała na nieznajome wilki, ominęła je i podeszła do wody. Zaczerpnęła kilka łyków.

Carly

- W porządku - mruknęłam. Nie podałam jej łapy. Nie było to w moim stylu. Podeszłam do wody i zaczęłam pić. Gdy skończyłam usiadłam na brzegu i westchnęłam głęboko.

Wasp

Wasp popatrzył na obie wilczyce i jakby z lekkim zniesmaczeniem lekko pokręcił łbem przecząco. Ktoś go kiedyś zapytał dlaczego nie dołączył do żadnej z watah... teraz już byłby w stanie podać mu odpowiedź.

Diamond

Miała ochotę dodać coś na koniec żeby zgasić Carly, ale ugryzła się w język. Zmrużyła ślepia i nagle zaczął padać deszczyk...ba...to była silna ulewa...a nawet burza. Ona zaś zniknęła gdzieś w krzakach a pioruny na niebie odzwierciedlały jej nastrój.

Carly

Zerknęłam za znikającą Diamond, a potem na niebo, z którego padała "woda". Uśmiechnęłam się ukazując moje białe ząbki. Przewróciłam się na plecy. Westchnęłam i zamknełam oczy. Deszcz był ukojeniem moich nerwów, najlepsza pogoda jaka może być.

Wasp

Jeszcze raz pokręcił łbem z niezadowoleniem, patrząc na oddalającą się Diamond. Ta wilczyca zdecydowanie nadużywała swoich magicznych mocy.

Carly

//*gapi się na podpis Waspa* o ludu..x.x//

Po chwili położyłam się na boku patrząc na Waspa patrzącego za oddalającą się Diamond. Krążyły po mnie różne myśli. Nawet bardzo różne. Mrugnęłam oczami i wbiłam wzrok w mokrą trawę.

Wasp

xDD

Gdy dotarło do niego, że jego sierść, już całkiem przemoczona, przykleja mu się do grzbietu, wyrwał się z zamyślenia. Wstał i spojrzał na niebo, które nagle przecięła potężna błyskawica. - Do zobaczenia - powiedział, obrzucając Carly przeciągłym spojrzeniem i ruszył ku wyjściu, raz po raz machając lekko łbem by odgarnąć mokrą grzywkę zasłaniającą oczy.

Carly

Uniosłam łeb i jeszcze raz spojrzałam na Waspa. Optelepałam się i zdecydowanym głosem powiedziałam do siebie:
- Nic tu po mnie.
Powolnym krokiem zmierzałam ku krzakom. Zniknęłam z pola widzenia.