Złote Jezioro

Carly

- Nie dziw się, jestem wszędzie, to wiem wszystko - uśmiechnęłam się delikatnie.
To prawda, ostatnio nie jestem wszędzie tak jak kiedyś, no ale jestem szpiegiem, wiem to i owo. A wprawdzie jest dane mi wiedzieć. Ale to też z ciekawości.

Sune

No tak, Carly była szpiegiem. Zupełnie o tym zapomniała. Uśmiechnęła się delikatnie - Wszystko dobrze - odpowiedziała, a po chwili zadała pytanie - A Ty masz już swoją drugą połówkę?

Carly

- Można tak powiedzieć - powiedziam, jednak niezadowolonym głosem - Owszem jest, ale jakby to powiedzieć, nieczęsto, a nawet jak jest, to nie ma nic do powiedzenia. Czasem myślę czy dobrze postąpiłam.

Sune

Pokiwała jej głową ze zrozumieniem. Spojrzała na nią i zapytała - Kochasz go? - po czym przeniosła wzrok na wodę.

Carly

- Tak - powiedziałam, z większym wyrazem.
Zamoczyłam łapy w wodzie i westchnęłam, zamykając oczy. Po chwili jednak je wyjęłam i podeszłam bliżej Sune.

Sune

- Jeśli masz wątpliwości, porozmawiaj z nim. Problemy trzeba rozwiązywać - poradziła jej, wciąż patrząc na wodę. Jeszcze do niedawna sama cierpiała, a teraz? Ten czas tak szybko płynie, myślała.

Carly

Podrapałam się łapą po łebku.
- Dotąd nie próbowałam, znaczy, on jest jak kot, niezależny, nikt mu nie może nic wmówić - uśmiechnęłam się - Wątpię żeby coś się poprawiło, nawet po rozmowie.

Sune

Przeniosła wzrok na Carly - Rozumiem Cię - odrzekła. Westchnęła, po czym dodała - Moim zdaniem, musisz mu powiedzieć co Cię niepokoi. Jeśli chcesz naprawić stosunki między wami, nie widzę innego wyjścia - delikatnie się uśmiechnęłam.

Carly

Schyliłam łeb.
- Dziękuję za radę - powiedziałam unosząc spowrotem głowę - Coś wymyślę.
Uddaliłam się od jeziora, po chwili wyskakując z krzaków. "Zaatakowałam" jezioro wskakując do niego. Po chwili wypłynęłam i spokojnie dryfowałam po tafli wody.

Sune

Siedziała sobie spokojnie i patrzyła na jezioro. Obserwowała jak zwykle energiczną i pełną życia Carly. Robiło się zimniej, zwinęła się w kłębek i otuliła ogonem swoje łapy, rozmyślała o tym i tamtym...

Carly

- Zimno Ci? - zapytałam.
Dla mnie to było trochę dziwne, nigdy nie zaznałam chłodu. No, może przy większym mrozie. No tak, zawsze chłód był mi nie straszny, byłam wilkiem mrozu, kompanem Królowej Śniegu, dzieckiem zimy...

Sune

Owszem, jej niechęć do wszystkiego co zimne powróciła. Uśmiechnęła się delikatnie i pokiwała łebkiem robiąc coś na znak "tak". Dla innych mogło się to wydawać dziwne, zazwyczaj wilkom nie są straszne zima, mróz... W przypadku Sune było trochę inaczej. Zresztą imię mówi samo za siebie.

Carly

Wyszłam z wody i odeszłam trochę dalej, by nikogo nie ochlapać i się optelepałam. Futerko mi się napuszyło, było przyjemnie cieplutkie. Usiadłam niedaleko Sune i okryłam ją swoim puchatym ogonkiem. Z uśmiechem przyglądałam się wodospadowi.

Sune

Przeniosła wzrok na wilczycę i uśmiechnęła się delikatnie. Wstała i przytuliła ją przyjacielsko mówiąc - Pa Carly. Muszę uciekać - po czym spokojnie pobiegła przed siebie, krzycząc jeszcze - Do zobaczenia - spojrzała przed siebie i opuściła to miejsce.

Carly

Machnęłam łapą na pożegnanie.
- Narazie - krzyknęłam za nią, choć wątpię żeby usłyszała.
Uśmiechnęłam się pod nosem i spojrzałam w niebo. Takie jesienne. Ni stąd ni zowąd przywiał zimny wiatr. Czułam jego zimno, jednak nie było ono aż takie dla mnie silne. Ziewnęłam i przyglądałam się tafli wody.

Miyo

Weszła dośc ciągniętym krokiem. Rozejrzała się dookoła - Pusto - pomyślała i westchnęła. Przytargała się do brzegu i położyła, kładąc łeb na łapach. Ogon maczała w wodzie i rozmyślała nad czymś.

Jerome

Na tafli jeziora pojawiły się charakterystyczne koła po chwili wypłynął wilk. - pffu ... - otrzepał się z wody i wyskoczył na brzeg chlapiąc wilczyce obok.

Miyo

Odskoczyła odruchowo w bok. Zmrużyła oczy lustrując młodego wilka - Ach, ta dzisiejsza młodzież ...xDD - mruknęła sama do siebie i położyła się. Wciąż patrząc na wilka.

Jerome

Spojrzał na nią - O przepraszam szanowną panią. - zaśmiał się i wskoczył na skałę wylegując się w promieniach jesiennego słońca.

Miyo

Na słowa 'panią' poczuła się nagle inaczej, tak jakby staro ^^. Podeszła bliżej wilka a jednocześnie wychodząc na słońce. Położyła się i spojrzała na taflę wody - Cześć - mruknęła cicho, nie patrząc na niego.