Dzika łąka

Katla

Zastrzygła uchem.
- Nic się nie stało. Ja jestem trochę ... Nie wiem jak to nazwać. - Mówiła lekko speszona i uśmiechnęła się lekko do Izabelli, dalej jednak siedziała obok Zwierza. Przy nim czuła się bezpiecznie pomimo tego iż się nie znają zbyt długo.

Suferi

Suferii wbiegła w to miejsce szybkim truchtem. Chciała poznawać nowe wilki i zaprzyjaźniać się z nimi. Właśnie zauważyła grupkę szczeniaków. Pomarańczowego basiorka, szarego basiorka i ładną, małą, brązową waderkę. Podbiegła do nich i powiedziała:
-Hejka! Jestem Suferi. Miło mi was poznać!
Usiadła czekając co powiedzą szczeniaki.

Katla

Powędrowała swym wzrokiem w stronę Suferi. Uśmiechnęła się lekko, serdecznie.
- Jestem Katla. Mi również miło Suferi. Co cię tu sprowadza ?- Zapytała chcąc zacząć rozmowę. Zainteresowała się ów samiczką. Przekrzywiła lekko łepek. Troszkę się rozluźniła i stała się bardziej otwarta na inne szczeniaczki, dalej jednak siedziała u boku Zwierza.

Wheat

(Le fuuu. Nie trzy tylko cztery wilki. Pszenica też się tu kampi.)

Wheat wyrwał z letargu natłok nowych zapachów. Spojrzała na stadko wilków. No tak, gdzie by nie poszła, za chwilę będzie ją otaczał tłum fanów.
-Dobry. Pomachałabym wam, ale mam tylko jedną łapę, a jak ją uniosę to się przewrócę.-w istocie, lewą przednią łapę, a raczej jej kikut, zasłaniał lekko zakrwawiony bandaż. Może odstraszy nim upartych idiotów którzy jeszcze nie rozumieją, że generał Grievous jest jedyną prawdą?

Katla

Spojrzała z zaskoczeniem na samiczkę. Dopiero teraz zauważyła bowiem, że ta nie ma łapki, ale czego się można spodziewać po młodym które pierwszy raz widzi ją na oczy.
- Hej! Jak się nazywasz ? i czy mogę wiedzieć co ci się stało ?- wskazała na ów kikuta.

Suferi

Suferii pomyślała trochę nad pytaniem Katly i odpowiedziała:
-Mnie tu sprowadzają łapki i moje śliczne paczałki. A wy co wy tutaj robicie?
Suferi usiadła obok Katly lekko merdając ogonem.

Katla

Rozpromieniła się leciutko.
- Ja przyszłam tu sadząc, ze znajdę spokój, ale fajnie jest poznawać nowe, przyjaźnie nastawione twarzyczki. - Uśmiechnęła się patrząc na Suferi roziskrzonymi radośnie ślepiami.

Wheat

Wheat skrzywiła się, a na jej pyszczałku pojawił się prymas niezadowolenia.
-Ja nie sem twarz, ją sem wilk.-powiedziała, nie kryjąc lekkiego oburzenia. Zastrzygła uszami i wsłuchała się w kolejne pytania upierdliwej fanki.
-Ja jestem Wheat, ale mówta mi Szynką
Z tego co pamiętam, to rynkę straciłam jak walczyłam z jakimś Jedi.-Wheat chciała, by zabrzmiało to groźnie, wtedy wszystkie wilki nienawidziłyby Obi Wana, przeszli na ciemną stronę Mocy i, kto wie, może nawet zaczęłyby oddawać hołd Grievousowi. Aby nadać temu jeszcze więcej dramatyzmu, po chwili dodała-bo Jedi są źliiiii.-zakończyła przemowę zlowieszczym sykiem, od którego Kenobi umarłby na zawał niewątpliwie, hmmm. W rzeczywistości Wheat kompletnie nie wiedziała, skąd brak łapy, a Gwiezdne Wojny dość przerzarły jej mózg, by myślała, że jest Sithem. Wielkim i potężnym lordem Sithów.

Katla

Przekręciła swą główkę przyglądając się z zainteresowaniem Wheat i słuchając opowieści.
- Musisz być odważna.- Mruknęła tylko, po czym dodała. - Ale skoro wiedziałaś iż są źli to czemu z nim walczyłaś.- Spojrzała smutno na Szynkę, a jej długie uszyska nieco opadły.

Suferi

Waderka w spokoju słuchała opowieści Szynki.
-Ja bardzo lubię Sithów. Naprawdę! Od kiedy ich lubisz?
Mała z zaciekawieniem zastrzygła uszami. Czekała na odpowiedź Wheat.

Wheat

Wheat z zaciekawieniem wysłuchała pytań. A więc to nie byli fani tylko dziennikarze! Uśmiechnąwszy się dość zagadkowo, odpowiedziała po kolei na każde z nich.
-Walczyłam w imię ciemnej strony Mocy. Gdyby ktoś na przykład chciał ukraść ci ciasteczka, też rzuciłabyś mu się do gardła w imię ciasteczek.-potem zwróciła się do drugiego szczenięcia, śpiesząc z wyjaśnieniami.-Sithowie to styl bycia. Poznałam potęgę ciemnej strony Mocy całkiem niedawno, lecz od razu zrozumiałam, iż jest to jedyna właściwa droga. Kocham Sithów równie mocno co Slendermana. Miło wiedzieć, że i ty nie dalaś się zwieść tym podłym, dwulicowym Jedi. Dla jakiej gazety piszecie?-zapytała, chcąc dać wilczkom do zrozumienia, że zdążyła już przejrzeć je na wylot i wie, że próbują wyciągnąć od niej różne informacje, żeby na nich zarobić w mediach. Ni cóż, każdy musi z czegoś żyć, również wilki niższej kasty niż Wheat.

Morte

Nie stąd, ni zowąd, pojawiła się tu nasza kochana Morte! Owacje na stojąco, brawa, za wejście! Z chytrym uśmiechem wkroczyła na środek łąki i usiadła. Leniwym wzrokiem ogarnęła wszystko co dzieje się dookoła. No pięknie, Marley ją zostawił, teoretycznie, bo gdzieś się zapodział. Teraz jest sama, jak palec, ale musi sobie radzić. Potrząsnęła łbem i delikatnie przygryzła wargę.
- Dzień w którym cię znów spotkam, będzie twoim ostatnim.- syknęła jadowicie i zmarszczyła pysk. Ale nie! Nie będzie się takimi głupotami zamartwiać, więc postanowiła się opanować. Z gracją osunęła się na podłoże i położyła łeb na łapach, przymykając ślepia. Doznała spokoju, a na jej psyku wyraźnie było widać, że nastąpiła wielka zmiana i ulga.
~~~~
Usnęła sobie! Po dość długim czasie, wilczyca wstała i otrzepała się. Tępym wzrokiem, nie do końca przebudzona, rozglądnęła się dookoła i machnęła ogonem, po czym ciężko westchnęła. Odwróciła się na pięcie, klasnęła w łapy, co było z lekka niemożliwe i ruszyła w swoim kierunku, ale dokąd to? Uhm, zobaczy się!

zt

Katla

- Łał ... Ale fajnie. Musisz być chyba niebywale dzielna - prawda ?- Zapytała samicy tak zainteresowana jej wypowiedzią iż otworzyła oczęta szeroko, a czekając na jej odpowiedź spojrzała na Suferi i uśmiechnęła się do niej.

Suferi

Waderka słuchała potakując głową.
-Nie lubię Jedi!-powiedziała z przekonaniem Suferi. Gdy usłyszała pytanie Wheat, odpowiedziała:
-Ja nie pracuje dla żadnej gazety! Ja jestem tylko fajną, małą waderką.
Potem przybliżyła swój pyszczek do ucha opowiadającej i szepnęła:
-Oni mogą być z jakiejś gazetki. Ale ja na pewno nie! Ufaj mi. Niech moc będzie z tobą!

Katla

Słuchała i patrzyła na Suferi z uwagą ...
- Co to jest gazetka ?- Zapytała nieco zbita z tropu, małej niebiesko-czarnej samiczki przechylając nieco główkę w bok jak to na nią przystało. Po jakże krótkiej chwili uśmiechnęła się serdecznie.

/sry coś krótki post mi wyszedł/

Suferi

Wadera odsunęła się od ucha Wheat i odpowiedziała:
-Gazetka to zbiór kartek w których coś pisze i są obrazki. Może być o modzie, o gwiazdach, ale także o życiu. W gazetkach też są wywiady. Wheat zapytała się do jakiej gazetki należymy, bo dziennikarze zadawają bardzo często, bardzo dużo pytań. Tak jak my teraz opowiadającej Wheat. I ona pomyślała, ze jesteśmy dziennikarzami.
Po tych słowach wadera usiadła na zadku i czekała co odpowie Katla.

Katla

- W takim razie Wheat jak i ty może mieć pewność iż nie jestem z gazetki bo nawet mnie takie rzeczy nie interesują.- Jej ogonek zaczął chodzić wte i wewte. Uśmiechnęła się do Suferi i Wheat.
- A tak a pro po to skąd jesteście ? Bo jakoś chyba nie zdołałam was o to wcześniej zapytać ...- Na chwilę się zamyśliła.

Suferi

Suferii posmutniała:
-Ja nie chcę o tym mówić. To ja nie odpowiem na pytanie. Zgoda?
Usiadła na ziemi zaczęła się rozglądać. Nagle znalazła czterolistną koniczynkę. Włożyła ją sobie za uszko i usiadła uśmiechnięta.

Katla

Spojrzała na samiczkę i uśmiechnęła się do niej.
- Zgoda!- Powiedziała i patrzyła jak ta wkłada sobie jakieś zielsko za uszko - dopiero teraz dostrzegła iż to czterolistna koniczynka!
- Łał ... Ty to masz szczęście ...- Mruknęła chichocząc.

/Brak weny ... D;/

Suferi

Wadera uśmiechnęła się od ucha do ucha na słowa Katli. Ona i szczęście? Fajnie.
-Ta czterolistna koniczynka od razu rzuciła mi się w oczy wiec ja wyrwałam i teraz mam ozdóbkę!
Wadera przybliżyła się do Katli i przytuliła ją. Nagle wpadła na genialny pomysł:
-Katla, może pójdziemy na jakieś polowanie? No wiesz tylko my dwie, las i zwierzyna. Co ty na to?