Łąka Czterolistnych Koniczynek

Rasteria

- Co się stało?- niemal natychmiast zapytała, widząc zachowanie samca. Był potężnym wilkiem, więc dodatkowo napięcie wyostrzyło rysy na jego pysku. Wydawał się być skupiony i uważny, a jeszcze chwilę temu się z nią wygłupiał.
Stanęła obok niego jak w szyku i popatrzyła w to samo miejsce, gdzie padł jego wzrok.

Black Star

Tupnął łapą by przestraszyć waderę i skoczył w jej kierunku mówiąc: Nie bój się

Rasteria

- Ależ ja się nie boję- parsknęła niemalże śmiechem i przekrzywiła łeb, dziwiąc się jego domysłom.
- Mogłabym się wręcz o to obrazić, że nazywasz mnie tchórzem- dodała, jak zwykle, po swojemu obracając kota ogonem. Tym razem nie była zła, jakoś polubiła wilka.

//Pisz trochę dłuższe te posty. Regulaminowe. (;

Black Star

//ale czasem sie nie da... Tak jak na innych forach xD//

Parsknal smiechem Widzialem wlasnie jak zes sie wzdrygnela. spojrzal wyzywajaco waderze w oczy po czym stanal dumnie i wyniosle starajac sie tym rosmieszyc wilczyce, ale wiedzial ze to mu nie wyjdzie bo jest w jego wykonaniu czym sie chwalic, w tym wypadku jego budowa. Przeszedl tak pare krokow po czym wrocil po wadere, liznal ja w polik mowiac Przeplasiam o piekna i ze slodkim wyrazem oczu spojrzal na nia proszac o wybaczenie.

Rasteria

- No, dobra. Ale za karę masz mi nazbierać duuuużo czterolistnych koniczynek. Bo coś mi szczęścia brakuje- dodała wilczyca, machając niby to od niechcenia uniesioną w górę łapą.

Black Star

-A nie starczę ci ja jako szczęście?- spytał smutno i poszedł zbierać koniczyny. Grzebał w trawie i zerwał cały pysk koniczyny i wrócił do wadery. Położył je u jej łap powiedział Proszę i usiadł smutny.

Rasteria

- No nie wiem. Przecież nie jesteś mój.
Wilczyca klapnęła sobie i łapkami przerzucała koniczynki.
- Śliiiiiczne. Dziękuję.- powiedziała.

Cóż, wciąż ciężko było się z nią dogadać.

Black Star

-Czy ja wiem że nie Twój? Może coś z tym zrobimy? spojrzał zachęcająco na waderę i przysunął się do niej. Wdychał lekki wiaterek który właśnie powiał.

Rasteria

- A co byś na ten przykład chciał z tym zrobić? Mam na myśli Ciebie względem mnie- powiedziała, a jej oczy wprost śmiały się do Ciebie. Roziskrzone, małe gwiazdki. Nawet jej kita bujała się swawolnie z boku na bok.

Black Star

-Hym pomyślmy... Zgwałcę i zamknę gdzieś w jaskini. Co ty na to? rzucił żartem po czym rzekł rozradowany:
-No może byśmy tak założyli rodzinę? spytał już całkiem serio. Mimo swej pewności siebie bał się odpowiedzi wadery.

Rasteria

- A nie za szybko na powiększanie rodziny? Już mu dzieci w głowie. A ja nawet męża nie zyskałam- zaśmiała się, ale tak, że nie było to raniące.
Cóż, Rasteria oczekiwała minimum oświadczyn.

Black Star

Źle mnie zrozumiałaś... westchnął Zostaniesz moją waderą? powiedział cichutko. Miał już dość nieporozumień.

Rasteria

- No cóż... jeśli mam być całkiem szczera i nie wprowadzać Cię w niepotrzebne nieporozumienia, a także zadbać o to, byś już dłużej się nie denerwował, zważając jednakowoż na uczucia zarówno Twoje, jak i moje... Tak!- zachichotała głupiutko i liznęła wilka w bok kufy. Uśmiechnęła się.
Zakochana od pierwszego wejrzenia.

Black Star

Ty mnie o zawał serca doprowadzisz. zaśmiał się. Polizał waderę w polik i rzucił pytanie Znasz jakieś ciche ładne miejsca? Wiesz nie jestem tu długo.

Rasteria

- Ach, chyba coś kojarzę. Chodź za mną!-szczeknęła beztrosko i poderwała się w górę i ruszyła pędem.
- Tylko weź koniczynki- krzyknęła przez ramię i pobiegła w stronę jezior.
z/t do jeziora zmian

Black Star

Pobiegł za waderą jednakże wrócił po koniczynki. Złapał je w pysk i dogonił wilczycę po krótkim biegu.

Shathow

Shathow przyszła tu na swoich ukochanych czterech łapach. Cieszyła się każdym krokiem w dopiero co odzyskanym ciele, każdą wyłapaną w zimowym powietrzu wonią. Wspomnienia tych dni, gdy przybrała postać człowieka jawiły jej się niczym najczarniejsze koszmary. Oszałamiające kolory przyprawiały wtedy o ból głowy, a dwie niestabilne obute w szpilki nogi chwiały się raz za razem. Wielokrotnie wylądowała wtedy w śniegu, marznąc w cienkiej czarnej sukience. Ech, stęskniła się za swoim ciemnoszarym futrem, które tak fajnie grzało. I za czterema łapami, dzięki którym stabilnie stała na ziemi.... Na przyszłość będzie ostrożniej podchodzić do nieprzebadanej wody. I do obietnic błogosławienia szczęściem też.

Deebie

To, zdaje się, nie pierwszy raz, kiedy Demoniczna odwiedziła do miejsce. Ciągnąc za sobą leniwie łapami, przechadzała się po miękkiej szacie czterolistnych koniczynek. Nie wiedziała, co ze sobą zrobić. Był wściekła i zrozpaczona za razem. Ten szczeniak... Cholerny bękart Rubina. Inaczej nie jest w stanie jej nazwać. I nawet gdy pozna imię dziecka, ono pozostanie dla niej Bękartem. Rubin... on jest już stracony, znienawidzony. Samica zatrzymała się. Wysunęła pazury i zamachnęła łapą, rozrywając koniczyny, które miała obok siebie. Musi się jakoś wyładować...

Bart

Pewnie i jest bękartem, bo określenie to znaczy tyle co 'nieślubne dziecko'. Wilki chyba nie brały ślubów? Ale dość o Trash.
Bart kroczył nieszybko przed siebie, z zainteresowaniem rozglądając się dookoła. Ciekawe, ciekawe. Pochylił łeb dostrzegając czterolistną koniczynkę. Uśmiechnął się o ucha do ucha, bo podobno powinny one z zamierzenia przynosić szczęście? Chwycił ją pomiędzy szczęki, by wyrwać zielone listki. Ale zaraz... Tak są kolejne... Zreygnowany powiódł spojrzeniem po zielsku. Niedobrze. Chyba z farta nici. Z niezadowoleniem wypluł koniczynę. Dostrzegł zaraz Deebie, podszedł więc do niej, jeszcze z daleka skinął jej głową.
- Dzień dobry! - przywitał się z uśmiechem.

Deebie

Niegdyś brały, ale teraz już od tego raczej odeszła... Nieważne.
Samica podniosła wzrok, gdy tylko usłyszała głos jakiegoś samca. Czy ona go już kiedyś poznała, że ten z taką radością się z nią przywitał. Nie pamiętała praktycznie nikogo, którego miała okazję poznać przed ucieczką z Krainy. Było parę takich wilków, wyjątki, które zapadły w jej pamięci... jednak ich tutaj już nie ma.
- Erm... witam - odpowiedziała trochę speszona. A co jeśli on na prawdę ją zna?