Polana pełna kwiatów!!!

Shauni

Nie skomentowała tego. nie chciała mówić więcej, niż Ev uznała by za stosowne mówić. Odrzuciła włosy z pyska i spojrzała w zachmurzone niebo.

Cole

Pokiwał pyskiem - Jesteście wszyscy bardzo pomocni...miłość to nie wszystko. - wstał i zabierając myśli powrócił do dawnego żelaznego stanu charakteru. Wyszedł bez słowa...

Shade

Westchnęłam cicho. Zastanawiały mnie cały czas słowa Cola. Nie byłam tutaj na początku rozmowy, nie wiedziałam co się dzieje. Nie ogarniałam tematu. Pożegnałam się cicho z resztą wilków i wybiegłam.

Shauni

Patrzyła za nim tak długo, dopóki nie zniknął jej z pola widzenia. Westchnęła głęboko. " Później go przeproszę" pomyślała i znowu wpatrzyła się w niebo.

Sune

Wstała i zaczęła biec przed siebie.

Cole

///Posty w strefie gry, powinny zawierać MINIMUM 15 słów. W ową piętnastkę nie liczy się spójników (i, oraz itp.) oraz słów takich jak 'z','a','o' itp.///

Zgadzam się, ale to jest off.
Des

Legenda

Głęboko westchnęła. Otarła jedną łezkę i położyła się na kwiatach. Zamknęła ślepia. Nie chciała już o tym myśleć.

Shauni

Przeniosła wzrok na Ev, przyglądając jej się uważnie.
- Myślę, że musisz wszystko przemyśleć - powiedziała cicho - Znajdziesz mnie u mnie w legowisku - powiedziała jeszcze ciszej.
Powoli oddaliła się z łąki.

Legenda

Głęboko westchnęła wybudzona jakby z transu. Otrzepała się i powolnym krokiem wyszła z łąki. Musiała się wygadać.

Abaddon

Mały, niebieskoszary szczeniak szedł powoli przez łąkę, wręcz tonąc w wysokiej trawie i z jego perspektywy grubych łodygach kwiatów. Zatrzymał się na chwilę i rozejrzał. No tak... zabłądził. A tak się starał!

Sherii

Weszła powoli, lecz z gracją stąpała po ziemi. Była pewna siebie chodź nie wiedziała, co ją tutaj zaskoczy. Zaczynała od nowa poznawać wilczą krainę, bo mało co pamiętała. Trzeba pamiętać, że była już staruszką, więc usiadła z brzegu polany i próbowała czegoś lub kogoś wypatrzeć w gęstej trawie, lecz nie zdołała nic ujrzeć ściemniało się już, a trawa była strasznie gęsta.

Abaddon

/Przecie ona młoda jest! xD/

Wstał i znów zaczął brnąć przez trawę i wysokie łodygi kwiatów. Zajął się omijaniem szerszych łodyg, nie patrząc przed siebie i nagle zderzył się z czymś dużo większym od niego. Przewrócił się, lądując na tyłku i przerażony spojrzał na nieznajomą wilczycę. - Przepraszam... - powiedział cicho.

Sherii

/ A skąd wiesz? Ja ją postarzam, bo chcę popełnić samobójstwo. Tylko muszę z Adminem pogadać. /

Spojrzała w dół i zobaczyła małego szczeniaka, uśmiechnęła się szeroko, bo po noć miała podejście do szczeniąt, a dawno żadnego nie spotkała.
- Witaj. Co tu robi taki mały wilk o tej porze? - powiedziała i odepchnęła go trochę od siebie, wolała trzymać dystans.

Abaddon

/Co wy wszyscy z tymi samobójstwami... od miesiąca czwarty wilk już o tym myśli :P/

Gdy wilczyca go odepchnęła, on odruchowo zerwał się na równe łapki i cofnął o kilka kroków. - J-ja? - spytał jakby zbrakło mu nagle słów. Dotarło do niego w jakim parszywym położeniu się znalazł. - Ja... chyba zabłądziłem.

Sherii

- Eh... Tak to jest jeśli szczeniaki nie trzymają się matki. A czyim potomstwem jesteś? Zapewniam Cię, że nie masz się czego bać. Chyba jeszcze nie wyglądam na taką zbuntowaną prawda? - powiedziała i uśmiechnęła się lekko, nie chciała przecież wystraszyć małego.

Abaddon

Skrzywił się lekko na to pytanie. - "Z taką matką to by się każdy zgubił" - pomyślał i odpowiedział. - Jestem dzieckiem... ech, Layry.

Paige

Przyszła i obejrzała uważnie wilki. Zamrugała oczami widząc małe, ruszające się stworzenie. Podeszła i nie spuszczając wzroku z J.D usiadła. - Czym się więc wstydzisz? - zapytała, ciągnąc szczeniaka za uszy, by sprawdzić ich stan. xD

Abaddon

- Niczym! - pisnął, krzywiąc się niemiłosiernie, gdy Paige tarmosiła jego uszy. To było straszliwie nieprzyjemne. - Przestań!

Paige

- Wybacz. - uśmiechnęła się złośliwie. - Teraz mam pewność, że nim jesteś. - wywaliła jęzor.

Abaddon

Omiótł nieznajomą wilczycę oburzonym spojrzeniem. - "Bezczelna!" - pomyślał. Wstał i ruszył przed siebie by w końcu znaleźć matkę, raz po raz potykając się o łodygi kwiatów.