Polana pełna kwiatów!!!

Luna

Luna zauważyła parę nowych wilków- wilczycę z grzywką, czarnego wilka siedzącego nieopodal i resztę. Spojrzała na nich wszystkich po kolei zaczynając od wilka.

Sherii

- Uważaj z tą trawą! Nie jesteś tu sam - powiedziała oburzona. Strzepała pyłek. Nie miała nic innego do roboty i trochę jej się zaczynało nudzić, więc zaczęła namiętnie czyścić swoje gęste futro.

Jerome

Jak na złość jej trzepnął teraz mocno po ziemi ogonem wrzucając na nią duużo więcej trawy. Uśmiechnął się podle - O. Przepraszam! - mlasnął kłami przeciągając się.

Reneesme

Spojrzała na zachowanie wilka.
-Dobry.. - mlasnęła dziwacznie niebieskim jęzorem. O tak włąściwie mało kto ją rozumiał. Spodobał się jej wilk, najwidoczniej też uuuwielbiał dokuczać innym jak ona.

Sherii

- Jak domniemam jest Pan podły i bezczelny. Ta dzisiejsza kultura... - bąknęła coś pod nosem, wstała i otrzepała się jeszcze raz.

Jerome

- Witam - skłonił się lekko niezauważalnie pyskiem do Satsu i zmierzył ją bezczelnym spojrzeniem po chwili wbił swój morderczy wzrok w nią - Nie chcesz nawet wiedzieć jak bardzo. - ukazał kły w usmiechu i zaszurał pazurami. - Jerome. - przedstawił sie krótko. Taki już był i nikt go nie zmieni.

Reneesme

-O tak, nie wie ale się chce dowiedzieć.. - syknęła wrednie i zaczepnie zarazem. Machnęła ogonem. Znów oblizała kły. Odruch bezwarunkowy, jak u węża. Swoje płomienne slepia wlepiła w wilka. Interesujący gość. Jak dla obcej Satsu był całkiem, całkiem ciekawy. Ciekawe czy choć rozumiał jej słowa.
-Satsu.. - żuciła z szaleńczy uśmieszkiem obnażając kły w usiechu.

Sherii

- A ja Sherii - powiedziała krótko, zwięźle i na temat. Usiadła i gapiła się maślanymi oczyskami to na Jerome to na jakąś nie znaną jej wilczycę.

Jerome

- Mhmm kusząca propozycja...- oblizał kły po całej długości i zmiótł ogonem znów trzepiąc na Sherii trawą. Nie zwrócił już na to uwagi. Ona chcę wiedzieć? Interesujące. - ppomyslał i zlustrował ją spojrzeniem obchodząc dookoła. - Stały mieszkaniec tej jakże nudnej krainy? - bardziej stwierdził niż spytał.

Sherii

- Musisz to robić? - zapytała i uśmiechnęła się sztucznie do Jerome.
" Nie dość, że ma dziwne imię to się jeszcze dziwnie zachowuje..."- pomyślała przez moment.
- Jak dziecko... Nie przepraszam obraziłam w tym momencie wszystkie dzieci. To jest gorsze niż zachowanie dziecka...

Jerome

Oj! To mu poszło w niesmak. Mlasnął kłami i obrócił się do Sherii - Wiesz kochanie nie wiem co Cię tak ugryzło, ale to na pewno coś dużego. Musisz sie tak denerwować od razu? Złość urodzie szkodzi...poza tym moje zachowanie jest nienaganne póki co. Odsuń się jeśli Ci przeszkadzam. Jesteś starą panną czy co, że tak na mnie naskakujesz?! Kompleksy?! Facet cię rzucił?! Halo pobudka tutaj się żyje. - był wredny, arogancki i bezczelny. Odsunął się na tyle żeby nie dostać zaraz w pysk z bezczelnym uśmiechem.

Sherii

- Kochanie chciałbyś -powiedziała z pogardą w głosie.
- Twoje zachowanie jest nienaganne?! Chyba Ci się mózg zlasował wilczku! Nie powinno Cię obchodzić mój aktualny stan cywilny!. Ja na Ciebie naskakuję, a Ty co robisz? Taki grzeczny i nie winny Jerome. Oj, oj do rany przyłóż - warknęła na niego zbulwersowana całą tą sytuacją.

Jerome

Wybuchnął śmiechem i aż padł na grzbiet śmiejąc się złośliwie. Uspokoił się po chwili patrząc na nią z dołu - To się zbulwersowałaś...- urwał krótko i udając skruchę acz będąc jeszcze bardziej złośliwy wplótł jej za ucho kwiatek - ...Ojj nie złość się tak. - cały czas żartował. Nigdy nie zdarzyło mu się przepraszać na poważnie. Nawet to słowo mu przez gardło nie przechodziło.

Sherii

- Nie śmiej się tak głośno, bo już cisza nocna jest. Jak byś nie zapomniał to takie dzieci jak Ty już dawno śpią o tej porze - powiedziała i uśmiechnęła się szyderczo. No cóż też potrafiła być wredna...

Jerome

- Taak teraz mamy porę zgryźliwych 'starszych' wilczyc. - zaśmiał się złośliwie i puścił jej oczko. Usiadł opierając się o pień drzewa. Nie chciało mu się już nic.

Sherii

Siedziała i obserwowała wilka który uważał ją za "zgryźliwą wilczycę". Nie miała mu nic do powiedzenia, przecież z nie wychowanym prostakiem nie będzie rozmawiała w sposób kulturalny i przystający na wilczycę która widziała nie jednego wrednego wilczka w tej krainie.
- Jarome widzę, że jesteś strasznie znudzony, a może to zmęczenie? Mówiłam że lepiej będzie jak grzecznie pójdziesz nynać - powiedziała z gracją, miała swoje sposoby na takich jak on.

Anokhi

Wróciła na polanę.Usiadła i rozglądała się po niej.W pewnej chwili położyła się na trawie czekając na kogoś.Powiedziała do siebie-Może ktoś przyjdzie-Zaczęła ziewać,a kiedy przestała rozciągnęła się i leżała dalej.

Luna

Na polankę przybiegła Luna. Ostatnio jak tu była polana była zapełniona wilkami, ale teraz nie było prawie nikogo. Zobaczyła znajomy kształt. To chyba Anokhi- pomyślała.

Whitewind

Wyłoniła się z krzaków. Rozejrzała się i powiedziała do zgromadzonych tu wilków - Ish nu palah - Spojrzała na Lunę i uśmiechnęła się milutko.

Luna

-Cześć- uśmiechnęła się bliżej i podesżła do wilczycy radośnie.
-Co właśnie powiedziałaś?-spytała ciekawie