Polana pełna kwiatów!!!

Elena

I ona zaczęła węszyć.
- Hej, jesteś z ognia! - ucieszyła się. Wreszcie poznała wilczycę należącą do tej samej watahy. - Od jak dawna tu jesteś?

Flake

- Od samego początku. Urodziłam się w tej krainie, wychowałam... nigdy nie odchodziłam poza jej granice - odpowiedziała. Flake pomyślała, że chętnie wyrwałaby się stąd choć na parę dni - czasem czuła się w tej krainie jak w klatce. Nie ma się czemu dziwić, w końcu odkąd tylko sięgała pamięcią, żyła tylko na tych terenach.

Kyoku

Gdy jedna z wilczyc zaczęła zapraszac do zabawy Kyoku ta w duszy była szczęśliwa, że ktoś w ogóle do niej zagadał.
-No dobrze...- przyznała Kyoku patrząc na bawiące wilczyce. Teraz zdawało jej to się najnormalniejsze w świecie w końcu każdy wilk od czasu do czasu się bawi więc dlaczego Kyoku miała by byc inna?
-W co się bawicie? Nie znam żadnych zasad zabawy!- przyznała. Była kiedyś mała i bawiła się lecz były to zwykłe niby walki więc tej zabawy nie znała. ,, Trzeba kiedyś zapomniec o tym wszystkim mimo, że mój świat jest zawalony. Trzeba uprzątnąc te gruzy i rozpocząc wszystko na nowo" pomyślała i jej ogon delikatnie oplótł łapy. ,, Nie postawie go na ,,Masz" tak prędko!" pomyślała. Na jej pyszczku pojawił się delikatny uśmiech jej fafle zadrgały lecz pierwszy raz nie aby warknąc lecz aby uśmiechnąc się szerzej. Nic ją nie obchodziło teraz i zapomniała o wszystkim tylko jej w głowie ta nowa zabawa. ,, Zresztą nie jestem taka stara!" Lekko wysunęła język pokazując jeszcze większą radośc.

Candia

Wilczyca krzyknęła na cały głos:
- Bawimy się w chowanego! - krzyknęła i schowała się w koronie drzew.

Elena

Evana nadal leżała. Jednak gdy Candia skoczyła na drzewo nie mogła się opanować. Dała wielkiego susa do przodu w mgnieniu oka była tuż przy drzewie. W pełnym pędzie odbiła się łapami od ziemi i po chwili była już na tej samej gałęzi co Candia.
- Mam cię! - krzyknęła. Chwyciła ją w pół i widząc ogromną górę puchu rzuciła się w dół razem z wilczycą. Runęły w miękki puch a Ev zerwawszy się na równe nogi zaczęła podskakiwać dookoła Candii na prostych łapach i śmiać się wniebogłosy.

Kyoku

Kyoku uznała, że może się bawic więc zaczęła szybko patrzec gdzie może się schowac. Więc wzięła kupkę śniegu na pyszczek aby zasłonic nos i oczy. Bo reszty nie musiała w końcu jest biała. W milczeniu leżała myśląc czy ktoś będzie się bawił. Na nieszczęście miała tyłek tak widoczny, że aż się ją chciało w niego kopnąc ( xd)

Flake

Flake zaśmiała się, gdy Evana pobiegła za Candią, lecz nagle poczuła się trochę jak piąte koło u wozu... wilczyce zajęte były sobą, więc nie było po co im przeszkadzać. Rozejrzała się i dostrzegła zadek Kyoku, a potem, kiedy lepiej się przyjrzała, zaczęła widzieć też odróżniającą się nieco od śniegu resztę ciała, wystającą z kupki śniegu, którą przysypany miała pysk. Podbiegła do wilczycy i chapnęła w pysk jej ogon tak, by nie zawadzić o niego kłami.

Kyoku

Kyoku faktycznie była zbyt widoczna. Gdy poczuła na ogonie czyjąś szczękę ( jakimś cudem nie czuc było zębów) krzyknęła tak,że śnieg spadł z jej mordki. Gdy zobaczyła Flake która ją delikatnie trzyma za ogon uśmiechnęła się.
-Znasz mnie a ja ciebie jeszcze nie miałam PRZYJEMNOŚCI poznac!- powiedziała i szarpnęła ogon jednocześnie stanowczo ale aby nie nadziac się na kły. Skoczyła na Flake i gdy tak na niej leżała wystawiła jęzor. ,, Zabawa jest całkiem przyjemna..." stwierdziła nadal się uśmiechając do Żółtej wilczycy Flake którą chciała poznac bo się jej wydawała fajną osobą. No cóż jak to już myślała Kyoku- trzeba czasem się pobawic! Gotowa była na odepchnięcie przez Flake więc wszystkie mięśnie były już gotowe aby nie spaśc tak żeby sobie zrobic krzywdę. Czekała na ruch Flake.

Flake

Flake głośno się roześmiała, kiedy pchnięta przez Kyoku padła na miękki śnieg, który zamortyzował jej upadek. Z uśmiechem popatrzyła na stojącą nad nią waderę - jeszcze do niedawna pełną negatywnych emocji, patrzącą spod byka na zabawy Flake i Fari. Po tym krótkim przyjrzeniu się białej samicy, odepchnęła ją łapami, by móc wstać. Jej długi ogon nieustannie zamiatał po śnieżnej pokrywie, wzniecając w powietrze błyszczące drobinki.

Calma del Viento · Gość

Wilk, wystraszony taką ilością obcych wilków wycofał się w tył, przy ziemi, by schować się w odległym lesie i tam zaszyć, niewidoczny dla niczyjego wzroku.
[z/t]

Kyoku

Kyoku leżała kilka minut w śniegu jakby usnęła po czym wstała. Spojrzała na latające w powietrzu drobinki śniegu. ,, Ładne nawet bardzo" pomyślała i gdy kilka wylądowało na jej futrze uśmiechnęła się. Przez chwilę zastanawiała się co ma robic. Po chwili rozgrzebała jedną z większych kupek śniegu tak że była trawa z małymi ,,kawałkami" śniegu. Kyoku położyła się na tej trawie.
-Jak się bawimy to w co?- zapytała Flake, bo właściwie inne wilki były zajęte zabawą z tymi których znają. Kyoku jak narazie zna tylko Flakę i jedną z wilczyc która tam się bawi.

Flake

- Może... w ganianego? - zaproponowała, wstając z ośnieżonej ziemi. Wciąż radośnie merdała długim, puchatym ogonem. Otrzepała się ze śniegu, które uczepił się jej sierści. Przeszło waderze przez myśl, że mogłyby pobawić się w bitwę na śnieżki, lecz szybko z tego pomysłu zrezygnowała - Kyoku była biała, więc trudniej by ją było odróżnić od śniegu.

Kyoku

-Okej a kto goni?- zapytała aby byc Fair. Westchnęła. Zimowe powietrze było takie... Inne niż te w porze roku np. jesień.Kyoku machnęła puszystym ogonem i zastanowiła się. ,, Nie myślałam że są jeszcze takie wilki... Tzn dobre no... jak to nazwac? Po prostu takie radosne lecz nie do przesady". Kyoku stała na śniegu gotowa do biegu. W końcu na nią może paśc w uciekaniu ale i gonieniu. Spojrzała na Flake. ,, Fajna jest z niej wilczyca" pomyślała i czekała co zrobi wilczyca.

Flake

- Ty! - odpowiedziała i ze śmiechem zerwała się do ucieczki. Jej puszysty ogon wciąż majtał na boki, kiedy wilczyca biegła przed siebie. Obejrzała się na Kyoku, by sprawdzić, czy wadera ją goni i przez chwilę nieuwagi potknęła się o coś skrytego pod grubą warstwą śniegu. Mimo to udało jej się utrzymać równowagę, lecz kosztowało ją to sporo straconego czasu, w którym towarzyszka zabawy mogła znacznie się do niej zbliżyć.

Hakann

Hakann zatrzymał się spoglądając na duet wilków. Z ciekawością patrzył na nich. Wilk postanowił się powoli do nich zbliżać i po cichu. Wyglądał tak jakby na coś polował. Nie było go zbyt dobrze widzieć może z tego powodu ,iż futro miał białe lecz gdzieniegdzie miał prześwity sierści już starej koloru szarego ,wtopił się w dość dużą warstwę śniegu. Był coraz bliżej i bliżej aż w pewnej chwili stanął na proste łapy wyłaniając się ze śniegu. W tejże chwili wyglądał jak niedźwiedź polarny tylko może trochę mniejszy.

Kyoku

Kyoku goniła Flake i gdy ta się potknęła na jej pysku pojawił się uśmieszek. Wkrótce udało jej się złapac wilczycę. Po chwili dostrzegła innego białego wilka. Zaciekawił ją jego jego wygląd. Też biały jedynie oczy i nos się odznaczały. Miał spory rozmiar ale to w końcu Samiec ( wyczuła po zapachu). Przeprosiła Flake ( bo odeszła od niej już się nie bawiła) i podeszła do samca. Zainteresowała się nim to prawdopodobnie dlatego żę teraz wilczyce mają cieczkę aż do chyba marca. Więc do zależy od samca czy ona ma tą cieczkę czy nie bo tylko on to czuje.
-Witaj mam na imię Kyoku...- powiedziała do niego i skinęła głową. Czuła że będzie to ciekawa rozmowa.

Flake

Hakann, Twój avatar jest już zajęty przez Sherry. Zmień go.
Kyoku, przeczytaj regulamin. Na forum panuje zasada, że wilczyca ma cieczkę przez tydzień i sama ustalasz, kiedy ma to miejsce.

Spojrzała na odchodzącą ku białego samcowi Kyoku i westchnęła z niezadowoleniem. Usiadła na śniegu i zajęła się patrzeniem, jak rozwija się jej rozmowa z nieznajomym. Znów pozostawiono ją samą sobie.

Hakann

- Cześć jestem Hakann! - odparł. Po chwili stanął na łapy. Chociaż Hakann czuł ,że wadera ma cieczkę jakoś go nie pociągała. Po prostu traktował ją jak normalną wilczyce czy waderę. Nie był jeszcze na tyle dorosły aby założyć rodzinę. Zapadła nagła cisza. Basior chcąc ją przerwać nie zastanawiając się zapytał:
- Do jakiej watahy należysz ? Hakann czekał teraz na ruch samicy. Kiedy odwrócił swój pyszczek ujrzał nie znaną wilczyce. Myślał ,że jest jakaś odrzucona lub przerwał im tą zabawę dlatego podszedł do wilczycy i zaproponował wspólną rozmowę we trójkę. Basior czekał teraz na dwie wilczyce co powiedzą.

Flake

Flake było miło, że basior zaproponował jej dołączenie do rozmowy, lecz nie chciała wpychać się tak w jej mniemaniu na siłę. Uśmiechnęła się do Hakanna i odpowiedziała:
- Nie, nie... nie chcę wam przeszkadzać. Do zobaczenia.
Po tych słowach wstała i odeszła powolnym krokiem.

zt

Hakann

- Cześć !!! - odparł samiec. Po patrzał się na samice i czekał na ruch. Postanowił położyć się na trawie i poczekać.