Polana pełna kwiatów!!!

Sasha

zaczęła iść w stronę Hekate - auć - wydarła się na cały głos - głupia pszczoła - przeklinała pszczołę która "dziabnęła" ją w palec

Idalia

Głos Sashy był coraz bliżej. Machnęła uszami by się upewnić. Tak, zdecydowanie, coraz bliżej.
- Hej, Ty się do mnie zbliżasz! - zawołała jakby z oburzeniem.

Sasha

spojrzała na spuchniętą łapę i w odpowiedzi krzykneła tylko na cały głos - boli!!!

Idalia

- A co takiego sobie zrobiłaś? - spytała znudzonym tonem. Pomyślała:
- "Czego by sobie ta mała nie zrobiła, na pewno na to zasługiwała."

Sasha

Głupia pszczoła - już chciała wstać ją gonić ale łapa za bardzo ją bolała usiadła i użalała się nad sobą z powrotem - Wiem włożę to do zimnej wody tylko gdzie tu jest jakaś blisko

Idalia

- Ja Ci nie powiem - odparła z rozbawieniem. Nie miała pojęcia gdzie jest w okolicy jakiś zbiornik wodny. Uśmiechnęła się pod nosem na myśl, że może ta mała wreszcie da jej spokój.

Sasha

spojrzała na nią - ty się uśmiechasz myślałam że nie umiesz - spojrzała ze zdziwkiem na Hekate, nagle znowu powróciła do poprzedniego tematu czyli - MOJA ŁAPA

Idalia

Uśmiechnęła się jeszcze szerzej. Słuchanie jak mała wilczyca lamentuje nad swoją obolałą łapą dawało jej jakaś dziwną satysfakcję...

Sasha

patrzy na łape - ale spuchła a może to coś poważnego, być może jakaś dziwna choroba - zrobiła wielkie oczy - JA NIE CHCE UMIERAĆ!!!! - zaczęła się drzeć

Idalia

- Rzeczywiście, musi być nieźle spuchnięta skoro tak wrzeszczysz - powiedziała coraz bardziej rozbawiona. - Ale od użądlenia pszczoły nie umrzesz. Od tego nie da się umrzeć. Poboli dzień czy dwa i przejdzie.

Sasha

Dwa dzień to na pewno jedna z tych dzikich chorób - obniżyła swój tan głosu i powiedziała - mam ochotę na coś czerwonego - potem znowu normalnie - a o nie jestem WAMPIREM chociaż nie ugryzła mnie pszczoła jestem PSZCZELARZEM

Idalia

Przestała się uśmiechać i pokręciła łbem z dezaprobata. Och, jak bardzo drażniły ją takie głupie żarty. Jakby miały być śmieszne. Powiedziała:
- Mam nadzieję, że się nie obrazisz jeśli sobie pójdę.

Sasha

Położyła i zaczęła się turlać nie zwracając uwagi na Hekate

Idalia

Nie słysząc żadnej odpowiedzi poza dziwnym szelestem trawi i kwiatów wybiegła żwawym krokiem nie ukrywając ulgi.

Mack

Spojrzał na wilczyce, zastrzygł uszami na szelest jakiegos zwierzecia.

Gość

Przyszedł wolno stawiając łapy. Rozejrzał się, i usiadł z dala od wilków. Otulił łapy puszystym ogonem i wpatrywał się kamiennym wzrokiem gdzieś w dal.

Daria

obudziła się spojrzała nieprzytomnym wzrokiem i zasneła

Sasha

spojrzała na swoją łapę ktora byla coraz mniej spuchnięta - JA ŻYJĘ - krzyknęła z ulgą

Daria

Dari śniły się horory i krzykneła przez sen nieeeeeeeeeeeeee

Sasha

dziwnie spojrzala na Darie i gdy noga pomału przestała jej boleć wstała i poszła