Polana pełna kwiatów!!!

Baks

Yyy wtf?-zapytał sam siebie patrząc na dziwną wilczycę która wybiegła. Spojrzał na małą.
-A mam-odpowiedział krótko

Niki

- yyy...no ja też - odwróciła wzrok i ukryła swoje oczy. Umiała kłamać i się kamuflować, ale nie przyjaciela. - Proszę zmieńmy temat proszę zmieńmy temat - powtarzała w myśli. Po chwili się uspokoiła - Nie jestem mała - znów była na fochu.

Baks

No dobra nie jesteś mała-powiedział z ciężkim sercem
To o czym chcesz pogadać?-zapytał

Niki

- uchylisz mi rąbka tajemnicy kim jest ta twoja - przy ostatnich słowach poczuła dziwne ukłucie jakby...a nie możliwe - zaprzeczała w myślach. Odwróciła się do niego i czekała na wylewną opowiastkę o tej...

Baks

Hmm no nie chce tam plotkować czy coś ale na pewno ją znasz. Chyba-dodał
No ale jest spoko-zaśmiał się

Niki

- a coś więcej - dopytywała się i przy tym lekko stukała pazurkami w głaz, który był obok niej. Zmrużyła ślepia i wciąż się dopytywała.

Baks

Hmm zgaduj-zaczął się z nią bawić i strzelił ząbkami patrząc na łapy wilczycy

Niki

Westchnęła i przewróciła oczyma.
- Twoja przyjaciółka? - zaczęła grać z nim w te gierkę choć to jej nie odpowiadało, ale ciekawość była większa.

Baks

Yhym-Chyba pierwsza wilczyca jaką spotkałem w tej krainie.
Znam ją od dawna ale mniejsza o to...
Ty masz kogoś-zapytał jeszcze raz bo nie usłyszał odpowiedzi

Niki

Uniosła wzrok w niebo i myślała nad odpowiedzią - co by tu teraz już wiem - myślała.
- Możliwe - zaczęła i przekrzywiła usta w geście domysłów.

Baks

Pokazał kły i skoczył na wilczycę przewracając ją.
-I jak się teraz uwolnisz ode mnie?-zapytał śmiejąc się

Niki

- a właśnie tak - wymruczała z uśmiechem i zaczęła go łaskotać ogonem po brzuchu i klatce piersiowej. Patrzyła na niego z wciąż dziwną miną tysiące myśli przelatywało jej przez łepek.

Baks

Poddaje się-krzyknął i szybko odskoczył od wilczycy usiadł i skulił uszy
-Wygrałaś-rzekł i posmutniał

Niki

Przewróciła oczyma i stała, westchnęła ciężko i podeszła do niego. Usiadła obok - Co jest? - spojrzała na niego z przenikliwością.

Baks

Strasznie mi się nudzi-wyszeptał jej do ucha i przymknął oczy, słuchał szumy trawy.
Otworzył ślepia i szukał czegoś do zabawy

Niki

- Taak...- przewróciła go stanęła nad nim a właściwie na nim.
- Kto ci teraz pomoże Baksiu może twoja laleczka? - zaczęła się śmiać...

Baks

Wiewiórki przybywajcie-krzyknął i się zaśmiał
Jestem zdany na twoją łaskę-dodał i się uśmiechnął do niej

Niki

- Teraz cię będę torturować...- śmiała się, przejechała mu po nosku końcem puszystego ogona. - Tylko co na to ta twoja szczęściara - zrobiła tajemniczą minę.

Baks

Odwrócił łeb od niej.
Wiesz co lepiej zejdź ze mnie bo mogła by se coś pomyśleć nie odpowiedniego-powiedział stanowczym głosem

Niki

Westchnęła i zeskoczyła z niego, wylądowała trochę dalej od wilka. Usiadła tyłem do niego zawinęła ogon wokół łap i wlepiła granatowe oczyska w księżyc jedynego jej wiernego...