Polana Życzeń

Wasp · Wysłany: Nie 13:08, 13 Mar 2011 Temat postu:

Na znak, że rozumie jej słowa skinął tylko łbem. Aż głupio mu było na głos powiedzieć, że swego czasu i on zaliczał się do tego paskudnego grona nieszanujących swych rodzicielek. Teraz się tego wstydził. Dojrzał, nabrał doświadczenia, zaczął patrzeć na życie z innej perspektywy... i wreszcie zrozumiał postępowanie swej matki. Lepiej późno niż wcale, jak to się mawia.

Tea · Wysłany: Nie 15:01, 13 Mar 2011 Temat postu:

- Masz rodzeństwo? - spytała ot tak, znów zatrzymując ruch łapy. Poruszyła palcami, sprawdzając czy nie odleciały i znów ponowiła dziki taniec. - Zawsze byłam jedynaczką.. jestem jedynaczką. Nie będę mieć rodzeństwa.. chyba że ojciec.. ale nawet nie wiem kto nim jest. - zmarszczyła na moment nosek.

Wasp · Wysłany: Nie 17:13, 13 Mar 2011 Temat postu:

- Mam siostrę - odpowiedział krótko. Ciekawe, rozmawiali z Tea o rodzinie, o jej przeszłości, dzielili się informacjami o watahach... a nawet się sobie nie przedstawili. A przynajmniej Wasp tego nie pamiętał... przecież nie ma takiej krótkiej pamięci. Dodał więc. - Tak swoją drogą, na imię mi Wasp.

Dasim · Wysłany: Nie 17:19, 13 Mar 2011 Temat postu:

Dasim wolnym krokiem przybył nad Polankę Życzeń. Ujrzał tu pierwszego samca w tej krainie. Jak narazie wszędzie były tylko wadery. Podszedł do niego powoli i przyjrzał mu się badawczo.
-Witaj jestem Dasim.

Wasp · Wysłany: Nie 17:23, 13 Mar 2011 Temat postu:

Wasp, usłyszawszy czyjeś powitanie, oderwał wzrok od rozmówczyni. Jego spojrzenie spoczęło na samcu o gęstej blond grzywie. Pysk czarnego samca rozciągnął się w lekkim uśmiechu.
- Witaj - odpowiedział. Rzadko kiedy zdarzało mu się rozmawiać z przedstawicielami własnej płci. W krainie kręciło się zdecydowanie więcej samic. - Jestem Wasp.

Dasim · Wysłany: Nie 17:25, 13 Mar 2011 Temat postu:

Dasim odgarnął grzywkę z oczu. Zawsze mu przeszkadzała. Uśmiechnął się lekko do samca.
-Miło mi. Długo tu już jesteś?-spytał, rozglądając się wokół. Nie było tu Koku. To bardzo dobrze. Dasim chciał czasami być kimś innym. Chciał się stać niewidzialny. Choć na jeden dzień. To by mu bardzo pomogło.

Lea · Wysłany: Nie 17:29, 13 Mar 2011 Temat postu:

Lea powolnym krokiem przyszła na polankę. Rozejrzała się i stwierdziła, iż niegdyś już tu była. Ujrzała kilka osób, większości z nich nie znała. Podeszła do tafli dziwnego jeziorka, które niegdyś już ją zaintrygowało. Tafla wody ponownie zmieniła kolor. Ciekawe, dlaczego tak się dzieje... Czyżby czary?

Wasp · Wysłany: Nie 17:30, 13 Mar 2011 Temat postu:

- Przyplątałem się do tej krainy jako bezmyślny szczeniak, teraz mam już kilka lat... no, tak. Jestem tutaj naprawdę długo - odpowiedział i odwzajemnił ten delikatny uśmiech Dasima. Mało już było w tej krainie wilków, które pamiętały Waspa z dziecięcych chwil. Prawie wszyscy gdzieś odeszli lub po prostu zmarli...

Dasim · Wysłany: Nie 17:37, 13 Mar 2011 Temat postu:

-Tak ja tu jestem niedługo. Ale poznałem już wiele osób i pozwiedzałem tą krainę. Ładnie tu jest. Szczególnie nad przepaścą. Gdy tak patrzysz w tą czarną dziurę, zaczynasz zastanawiać się nad swoim życiem. Taki rachunek sumienia.-powiedział Dasim spoglądając na nowo przybyłą wadere.

Lea · Wysłany: Nie 17:41, 13 Mar 2011 Temat postu:

Lea powoli zanurzyła łapę w granatową wodę. Nie czuła różnicy po wyciągnięciu jej, więc zdziwiła się nieco. Jednak magia? Wadera spojrzała na dwójkę innych wilków prowadzących sobie beztroską pogawędkę. Nie wiedziała, czy powinna się przyłączyć, czy też nie... Zapewne jako dziecko by tak zrobiła, ale teraz się zmieniła.

Wasp · Wysłany: Nie 17:41, 13 Mar 2011 Temat postu:

Wasp również spojrzał na przybyłą wilczycę. Zaraz jednak wzrok szkarłatnych ślepi powrócił na rozmówcę.
- Przepaść... tak, to miejsce skłaniające do refleksji. Jeśli dobrze przyjrzy się jej dnu, można dostrzec roztrzaskane ciała dziesiątek wilków. Samobójców, którzy nie poradzili sobie z problemami - powiedział. Zawsze, gdy Wasp patrzył na tę słynną przepaść samobójców, poruszało go to mocno, choć nikt z jego bliskich nie dokonał tam swego żywota.

Dasim · Wysłany: Nie 17:43, 13 Mar 2011 Temat postu:

-To smutne. Ciekawe czemu to zrobili? Niestety nie da się ich o to spytać.-westchnął Dasim i spojrzał na wilczycę. Czy ona chciała przyłączyć się do rozmowy? Dasim nie wiedział.

Lea · Wysłany: Nie 17:46, 13 Mar 2011 Temat postu:

Lea w końcu stwierdziła, że poznanie nowych osób to dobry pomysł.
- Witam. - powiedziała podchodząc do tej dwójki. - Jestem Lea. - przedstawiła się tak na "dzień dobry" i stanęła obok. - O czym panowie rozprawiają, jeśli wolno mi zapytać? - spytała zaciekawiona.

Wasp · Wysłany: Nie 17:47, 13 Mar 2011 Temat postu:

- Zapewne większość z miłości. To najsilniejsza namiętność, która zmusza nas do wielu idiotycznych czynów - odpowiedział. On sam coś o tym wiedział. Kiedy bł bardzo bliski rzucenia się w tę przepaść i podzielenia losu wielu biedaków, których ciała rozkładały się na dnie. Było to wtedy związane z rozejściem się z Renną, które Wasp ciężko przeżywał. Na szczęście w porę się opamiętał. Spojrzał na przybyłą wilczycę i uśmiechnął się do niej lekko, mówiąc. - Cóż... nie obraliśmy sobie zbyt przyjemnego tematu. Ale piękna pani Lea może to zmienić w każdej chwili.

Lea · Wysłany: Nie 17:54, 13 Mar 2011 Temat postu:

- A jaki to nieprzyjemny temat panowie obrali? - spytała coraz bardziej zainteresowana. Z daleka nie słyszała dialogu wilków, więc nie wiedziała czego on dotyczył. Wilczyca machnęła puszystym ogonem, co u niej oznaczało zaciekawienie... Ciekawość - jedna z wad Lei.

Viktoria · Wysłany: Nie 18:38, 13 Mar 2011 Temat postu:

Viki spojrzała na rozmówców. Uśmiechnęła się - Lea przyszła. Ciężarna odniosła się powoli i z trudem. Podeszła spokojnie do znajomej.
- Hej, Lea. Co słychać? - zapytała spokojnie. Znowu..
- Witam, pana. Vitkoria się zwie - uśmiechnęła się.

Lea · Wysłany: Nie 18:42, 13 Mar 2011 Temat postu:

Lea nie otrzymała odpowiedzi od basiora, zwróciła więc głowę w stronę znajomego głosu.
- Ach, Viktoria! - zawołała widząc zieloną wilczycę. - Co u mnie? A niewiele nowego, kilka zmian może... - powiedziała z uśmiechem. - A u ciebie? - spytała by tradycji stało się zadość.

Wilczur · Wysłany: Pon 8:13, 14 Mar 2011 Temat postu:

Podszedłem do rozmówców z tyłu i słuchałem co mówią. Nadepnąłem na jakąś gałąź, która trzasnęła głośno. Wilki odwróciły łby w moją stronę.
- Ile ty tu jesteś- Zapytała jedna z wilczyc.
- Trochę czasu- Odpowiedziałem patrząc w ziemię.
- Chcesz się dołączyć?
- Ok.
Przyłączyłem się do rozmowy. Choć mało mówiłem a dużo słuchałem.

Tea · Wysłany: Pon 12:02, 14 Mar 2011 Temat postu:

- Hm. - zmarszczyła nos powtórnie, budząc się z otępienia. - Ja jestem Tea.. Niektórzy myślą że to z innego języka, ale to skrót mojego pełnego imienia! Wkurza mnie to. - poruszyła uszami i zerknęła na blondasia, który, według jej myśli wepchał się do rozmowy. A było tak miło.. Podciągnęła skrzydła do siebie i zaczęła strzepywać z nich ziemię. Turlanie się z skrzydłami to jej.. cud! Kto by normalny się turlał? Połamać można..
- Więc nazywam się Galatea. Strasznie długie, Wasp. - powiedziała, z jakąś lubością wkładając tam jego imię. Wasp, Wasp.. ale ładne! Kojarzyło jej się z skarpetkami ale..

Ines · Wysłany: Pon 13:23, 14 Mar 2011 Temat postu:

Ja się tu wmieszam... Wilczur do jasnej ciasnej... nie możesz pisać co zrobiły inne wilki. Zajmujesz się TYLKO swoją postacią. Tak więc wilki nie odwróciły głów w stronę twojej postaci... regulamin się kłania =.=.