Polana Życzeń

Carly · Wysłany: Czw 12:58, 08 Mar 2012 Temat postu:

- Rozumiem - rzekła, kładąc się na ubitym śniegu. Na szczęście nocą rzadko padał śnieg. Znaczy, z reguły tak jest, prawda? Chyba że coś się userce poprzestawiało. Możliwe. Wracając do czynności, jakie Carly wykonywała w tej chwili - podwinęła pod siebie łapy i wzięła głęboki wdech. - Lubię noc. Jest taka czysta, cicha i tajemnicza - rzekła, łapiąc w futro mroźny wiatr, bo teraz uniosła pysk z lubością w górę, przymykając oczy - A ty?

Vivit · Wysłany: Nie 13:37, 11 Mar 2012 Temat postu:

Na zasypane śniegiem łąki wkroczył Vivit. Wypiął pierś i schował pysk między przednimi łapami, by nabrać powietrza do płuc. Strasznie wiało, a on stanowczo wolał cieplejsze klimaty. Szedł jednak uparcie przed siebie.
Zadarł łeb wyżej i z ledwością dostrzegł przez załzawione, spuchnięte powieki zarys wilków. Podszedł więc bliżej i zwrócił się do bliżej leżącej wilczycy. Sądząc po wymiarach i postawie, wadery.
- Witaj, nie przeszkadzam? Jestem tu nowy.

Carly · Wysłany: Nie 13:51, 11 Mar 2012 Temat postu:

Wilczyca poruszyła uszami i zamrugała szybko na przyjście nowego wilka. - Asake. Skądże, nie przeszkadzasz. Na imię mi Carly, miło cię poznac - rzekła, wstając, bo trochę niekulturalnie było rozmawiac z większym od siebie wilkiem leżąc. Gdy rozmawiała z kotem i leżała, to aż takiej różnicy nie było, ale gdy przybył Vivit, to już zaczęło krępowac.

Vivit · Wysłany: Nie 14:24, 11 Mar 2012 Temat postu:

Doceniając wysiłki Carly, usiadł i pochylił łeb. Biło od niej takie coś... Władza! Tak, to dobre określenie, widać była jakąś szychą tutaj... Dobrze trafił.
- Jestem Vivit. Również miło mi Cię poznać. Jesteś stąd? - zadał ogólne pytanie, licząc na wskazówkę dotyczącą krainy. Prawdę powiedziawszy, nie wiedział, gdzie może się podziać.

Massacre · Wysłany: Nie 15:13, 11 Mar 2012 Temat postu:

Podążając tropem Vivit, trafił w to miejsce.
-W końcu Cie znalazłem Vivit!- krzyknął Massacre
-Chciałbym z Tobą porozmawiać sam na sam...- rzekł stanowczo
Liczył, że basior zgodzi się.

Inna · Wysłany: Nie 15:25, 11 Mar 2012 Temat postu:

Massacre owionęła słodkawa woń żywicy i świeży podmuch sosnowego igliwia. Otoczyła go fioletowa mgiełka tajemnicy i pociągnęła ku sobie, z dala od Vivita i jego nowych towarzyszy.
- Witaj, wojowniku- powitał go delikatny, spokojny głos, w którym pobrzmiewały nutki śmiechu i radości.

Massacre · Wysłany: Nie 15:34, 11 Mar 2012 Temat postu:

-Kim jesteś??- spytał ignorując pytanie.
Massacre czuł się nieswojo, jednak miał się na baczności.
-Czy my się w ogóle znamy??- odrzekł z ciekawością...
-Jestem Massacre- dumnie orzekł nieznajomej.

Inna · Wysłany: Nie 15:50, 11 Mar 2012 Temat postu:

Dusza Nocy postanowiła narazie się nie ujawniać w formalnej, widzialnej postaci. Zakręciła mgłą wokół wilka i z lubością się zaśmiała uroczo. Och, jak dawno nie ujawniała swej obecności w krainie. Nie była w stanie powiedzieć, co zaintrygowało ją w tym akurat wilku. Przecież nie należał nawet do Nocy...
- Nie znamy się, mój miły...- odrzekła po chwili.
- Może pora, byś Ty poznał siebie i swoje przeznaczenie- dodała, tajemniczo jak zwykle.
Im dłużej była bytem duchowym, tym mniej jasno się wyrażała.

Carly · Wysłany: Nie 18:33, 11 Mar 2012 Temat postu:

- Nie, jestem z daleka. Właściwie, nawet nie jestem pewna, skąd dokładnie, ale przebywam tu już bardzo długi czas - powiedziała, na chwilę uciekając wzrokiem w bok. W pewnym momencie, gdy przybył tu rosły, czarny wilk, zamilkła, a gdy ten wilk zaczął miec kontakt z duchem, niemalże natychmiast rozpoznała w nim legendarną Innę - to zapierało dech w piersi.
Bardzo chciała podejśc i zasypac ją chwałą i pytaniami odnośnie dawnej krainy, ale widocznie Dusza Nocy miała inne plany. Więc może kiedy indziej. Jak na razie, skrzydlata tylko się jej przyglądała ukradkiem.

Massacre · Wysłany: Nie 20:29, 11 Mar 2012 Temat postu:

-O jakim przeznaczeniu mowa?- zdumiony wymamrotał.
W tamtej chwili gdy tajemniczy głos uwodził jego uszy czuł się całkiem inny.
-Czy to oznaki, że jestem jednak zły?- pomyślał...
Myślał, że ten rozdział zamknął na dobre, a jego brutalna przeszłość przeminęła z wiatrem.
Czyżby się mylił?
Nieco pośpiesznym tempem ruszył w stronę Jezior. Po prostu musiał porozmawiać z Vivit. Głos tajemniczej jakże uwodzicielskiej nieznajomej utrudniał mu to wszystko lecz nie poddawał się.

Inna · Wysłany: Pon 14:28, 12 Mar 2012 Temat postu:

- Ciemność Nocy nie zawsze jest zła, a jasność i samotność nie musi być błogosławiona...- wydumała na głos, żegnając tym odchodzącego od niej wilka.
Jako niematerialny byt rozejrzała się.
Zauważyła pilne spojrzenie śledzące każdy jej ruch. Gdyby nie aura wadery, nie rozpoznałaby jej. Carly całkowicie się zmieniła...
Przybrała materialne ciało i stała się widoczna, korzystając ze swojego łańcuszka. Jakże jej brakowało Demona, Kiry i Leo, rodziny...
Mimo ciężaru samotności, zdobyła się na uśmiech i ciepłe powitanie wadery.
- Chylę czoła. Zostałaś Alfą...?

Massacre · Wysłany: Pon 14:33, 12 Mar 2012 Temat postu:

-A więc to tak wyglądasz- rzekł samiec, wychodząc z ukrycia.
-Wiedziałem, że mi się nie pokażesz, ale znajomej owszem- oświadczył.
-Teraz powiedz mi co Cię takiego w mojej osobie zaciekawiło, zacna Wadero.- prostując się prawie, że na baczność, czekał na wyjaśnienia.

Inna · Wysłany: Pon 15:05, 12 Mar 2012 Temat postu:

Inna odwróciła swój smukły łeb w stronę wilka, któremu z łatwością dorównywała wzrostem.
- Massacre, nie powinieneś być sam i pozwalać na zamęczanie się przeszłości. W Twym sercu jest Noc... Ale w spojrzeniu racjonalne podejście do życia. Nie powinieneś być sam... - nie chciała mu mówić wprost, że byłby świetnym wojownikiem Nocy. Sam musiałby dojrzeć do takiej decyzji. Liczyła, że zamilknie i rozważy jej słowa.
Chodziło przecież o ważną decyzję, która może zaważyć na całym jego życiu.

Massacre · Wysłany: Pon 15:27, 12 Mar 2012 Temat postu:

Samiec wziął do serca słowa Wadery. Sam do końca nie wiedział kim jest, ale dążył do tego by poznać siebie lepiej, bo przecież tak długo żył przeszłością i zatwierdził się w przekonaniu, że to będzie jego przekleństwo.
Spojrzał na waderę swoimi oczyma: - To co mówisz, może być prawdą, że nie powinienem być sam, ale z kolei nikt nie traktował mnie tak poważnie jak Ty.- rzekł po czym na moment zamilkł w zastanowieniu.

Carly · Wysłany: Pon 15:31, 12 Mar 2012 Temat postu:

Gdy duch w postaci materialnej podszedł do Carly, ta poczuła, jak serce trzepocze wesoło swymi niewidzialnymi, delikatnymi jak nici skrzydełkami i podlatuje jej do gardła. - Betą.. - powiedziała tak cicho, że niemalże szepnęła, zgniatania poczuciem ekscytacji. I nagle Inna znowu zajęła się samcem. Skrzydlata więc usiadła i westchnęła w duchu.

Massacre · Wysłany: Pon 15:44, 12 Mar 2012 Temat postu:

Massacre dopiero teraz zwrócił większą uwagę innej waderze. By nie wypaść na jakiegoś przybłędę, kulturalnie ukłonił się jej i przywitał.
-Witaj... Jestem Massacre- rzekł z gracją.

Inna · Wysłany: Pon 16:55, 12 Mar 2012 Temat postu:

Inna patrzyła wciąż na waderę. Znała ją, bardzo dawno temu. Ile to już lat...? Wilcze lata biegły inaczej niż te odczuwane przez ducha.
- Zacna Carly. Więc jednak postanowiłaś służyć Wataszy... Wydoroślałaś. Miło mi Cię widzieć taką i zarazem poznać na nowo. Czy Zorza wciąż krąży pośród Was...?

Massacre · Wysłany: Pon 17:54, 12 Mar 2012 Temat postu:

Samiec przyglądał się obu waderom.
-Pewnie się dobrze znają- pomyślał.
Nie chciał się wcinać w rozmowę, jednakże jego wzrok spoczywał na czarnej wilczycy. Nie wiadomo dlaczego, ale po prostu nie mógł oderwać oczu od Niej.

Norbert · Wysłany: Pon 18:00, 12 Mar 2012 Temat postu:

Norbert otrząsnął się z długiego zamyślenia. O, rety! Ileż się tu narobiło osób podczas jego krótkiej "nieobecności". Kot nieco wycofał się i przeciągnął, wyginając w łuk swój giętki kręgosłup. Pazurki wysunęły się z jego łapek i kilkakrotnie zaorały ziemię. W końcu kocur usiadł, uważnie przyglądając się obecnym, jedynie jego ogon poruszał się niespokojnie, na znak niezadowolenia.

Massacre · Wysłany: Pon 18:03, 12 Mar 2012 Temat postu:

Basior ujrzał nową postać wśród tego zgromadzenia. Jego wzrok przeszył nieznajomego do samych kości.
-Kim jesteś?- spytał.
-Chyba się nie znamy, a raczej na pewno.- oznajmił na spokojnie.
Dziwił się, że po raz pierwszy ujrzał tu... kota...