Polana Życzeń

Ines

-Ostrzegałam cię przed nim, mówiłam.. nie zakochaj się w nim..- mruknęła. Ach ta Ferinka! Wilczyca potrząsnęła łbem. -No cóż.. następnym razem będziesz wiedziała.- zaśmiała się i machnęła ogonem, ach te wilczyce. OJ Jael, Jael.. ciekawe czy w wilczycy o imieniu Akeli też by się zakochał? -Słyszałaś o wilczycy o imieniu Akeli..?- zapytała.

Debra

-Tak nawet się z nią spotkałam i rozmawiałam. Jest przyjaciółką mojej znajomej Scarlett.-powiedziała spokojnie, jakby nigdy nic się nie stało z Jaelem.

Ines

-Jej.. wiesz ile ja o niej słyszałam..? Sławna jest..- mruknęła niezadowolona. Skoro ona o niej słyszała to wilczyca musi być całkiem fajna i ładna.. mruknęła coś pod nosem i się uśmiechnęła. -No cóż... ciekawa jestem czy Jael by się również w niej zakochał..- mruknęła jakby do siebie.

Debra

Ferine zaśmiała się przez chwilę na słowa Anabell.
-Jael sie nigdy nie zakochuje! On tylko udaje, by podrywać wilczyce! To one się w nim zakochują! A poza tym ona nie jest taka.-powiedziała uśmiechając się do koleżanki.

Ines

-Kto nie jest taki? Akeli..? Znaczy jaka nie jest?- zapytała. Czyżby.. się myliła? Co do tej wilczycy..? Może powinna brać z niej przykład żeby się tak szybko nie zakochiwać? Oj Anabello, Anabello... kiedy ty się nauczysz rozsądku? się zastanowisz co tak naprawdę myślisz o Jaelu.. i co do niego czujesz?

Debra

-Jest taka, że ma już partnera i nie zakocha się nigdy w takim Jaelu. Ot tak.-powiedziała Ferine leniwie machając ogonem i spoglądając na jeziorko na środku polany.

Ines

-Sądzę, że jej nie wyjdzie z tym partnerem..- mruknęła i owinęła łapy ogonem. -Podobno jest szamanką i ładnie śpiewa... obiło mi się coś takiego o uszy.- powiedziała znowu z uśmiechem Anabell. Czy powiedzieć jej o tym, że możliwe jest, że zostawi tą krainę.. i opuści przyjaciół? Może lepiej nie.. bynajmniej na razie.[/i]

Debra

-Tak to prawda. Ale moim zdaniem uda jej się z partnerem i będą już na zawsze razem szczęśliwi.-powiedziała i uśmiechneła się do Anabell życzliwie chcąc się pocieszyć myślą o Jaelu.

Ines

-Ja tam nie wiem, nie wnikam.. wiem, że zostanę starą panną.- zaśmiała się. Wcale się nie przejmowała tym, że nie miała partnera. W końcu.... niby czym? Ma spokój, poluje sama dla siebie, była głupia, że aż tak zadurzyła się w Jaela. Była zdenerwowana sama na siebie, lecz siedziała spokojnie..

Debra

-Starą panną? Anabell jak na ciebie patrzę, myśle że tak nie będzie. Ty! Ty napewno niedługo znajdziesz partnera najlepszego ze wszystkich.-powiedziała i uśmiechneła się do wilczycy. An rozbawiła ją tym zdaniem.

Ines

-Ja znajdę? Czemu tak sądzisz...? Ja nie jestem za ładna, na pewno brzydsza od Akeli... nie ma od niej ładniejszej wilczycy..- chyba, że mało żyła i nic nie wiedziała na ten temat, ale Akeli.. widziała ją i to nie raz. Podziwiała ją, ponieważ jest taka ładna, a Ann..? Charakter, nic więcej.

Debra

Ferine uśmiechneła się i powiedziała.
-Bo masz świetną restauracje, jesteś łądna, mądra i masz ciekawy charakter. Dlatego będziesz miała wspaniałego partnera który nigdy cię nie opuści.-mówiła śmiejąc się w duchu. Czemu An ma taką małą wiarę w siebie?

Ines

-Może to fakt, ale... jestem tylko i wyłącznie rozpieszczoną księżniczką. Wszystko było dobrze, dostawałam co chciałam gdy.. siedziałam cicho, nie odzywałam się nie pytana...-powiedziała. To co mówiła to prawda. Miała kiedyś przechlapane, machnęła łbem. -Sądzę, że ty też.. znajdziesz wspaniałego partnera.- stwierdziła i się uśmiechnęła.

Debra

-Dziękuje ci droga Anabell. Jak już wiesz obydwie miałyśmy ciężkie życie. Niestety.-powiedziała i lekko smutna pokręciła łbem. Spojrzała na uśmiechniętą Anabell i już była wesoła.

Ines

-Nie masz za co dziękować. I tak.. zgodzę się z tobą..- zaśmiała się. Przyjaciele... wydawało jej się dawniej, że nie warto mieć przyjaciół, że nic nie dają.. a tu co? Pomyliła się. Przyjaciele... to bardzo cenne osoby, poprawiają humor.. czyli są bardzo potrzebni. Samotne życie ją czegoś nauczyło.

//Ja idę na spacer z kol, cya~!//

Debra

Ferine uśmiechneła sie.
-Wiesz ostatnio słyszałam jak ludzie śpiewają taką piosenkę. Brzmiała tak:

Ferine zaśpiewała poczym dodała:
-Jest naprawde ładna.

Ines

-Ta piosenka? Ja słyszałam taką:
Wszystkiego ciągle mało mi
Wciąż potrzebuję świeżej krwi
Jest szaro, nudno, byle jak
A chcieć to móc, więc zmienię świat
Podpale miasta i zjaram się
Niech będzie dym i niech dzieje się
Podpale miasta bo nudzę się..- zaśpiewała, a brzmiało to naprawdę ładnie, miała talent, albo jej się zdawało. -I tak dalej, i tak dalej..- zaśmiała się i machnęła ogonem. -Ja ładna? Dziękuję, ty też jesteś ładna.- stwierdziła przyglądając się dokładniej wilczycy.

Debra

Ferine uśmiechneła się do Anabell.
-Dziękuje. Te ludzkie piosenki są dziwne. Bo w takiej jednej chłopak śpiewa ,,Dziecko, dziecko, dziecko ooo!"(Baby, baby, baby, ooo!). Nie ma to żadnego sensu. I na początku myślałam, że to dziewczyna śpiewa nie chłopak. Jakiś tam Justin... Aż mi niedobrze.-powiedziała na myśl o nim.

Kain

Pojawił się na tym terenie z lekko zakłopotanym wyrazem pyska. Strasznie się tu zmieniło.. Bardzo dużo myśli tłoczyło się po jego głowie rozrabiając większy chaos i zniszczenie niż było zwykle. W pewnej odległości przystanął i przyczaił się, jakby jego czerwone futro kryło go przez wzrokiem innych.. Kajn oczywiście ma swoje urojenia, ta. Obserwował osobniki pewnym siebie spojrzeniem, chociaż można było wyczuć nutkę zaciekawienia.. i czegoś zimnego.

Alliance

nie no, justiń budyń sieje spustoszenie w krainie wilczków. ~

Przyszła. Mała, odrzucana, gdzie tylko się pojawi, która w tejże chwili wyzbyła się jakichkolwiek uczuć. Szła przed siebie, z oczami wpatrzonymi w glebę, na której co chwila, miarowo pojawiały się jej łapy. Lewa, prawa, lewa, prawa. Szczupłe, smukłe łapy, delikatnie stawiane, jednak z energicznością. Skinęła łbem Ferine. Pamiętała ją jeszcze. Po czym usiadła kilka metrów dalej, przenosząc wzrok na niebo.