Śnieżna dolina...

Helios

Helios próbował poruszyć łapką i... niestety, nie udało mu się to! Helmi miała rację, była złamana!-Boli!-Wyjęczał, jednak nie płakał. On [u]nigdy[/i]nie płakał. Nie chodzi tu o jakąś wielką odporność, czy coś w tym rodzaju. On tak po prostu miał.

Helmi

Helios nigdy nie płakał, za to Helmi była bliska wybuchnięcia płaczem. Już nigdy nie będzie się z nikim bawić! - Musimy jak najszybciej iść do lecznicy - powiedziała roztrzęsionym tonem.

Helios

-Czemu?-Spytał zdziwiony. Helios był jak dziecko i tak jak ono momentami naiwny. Dla niego to tylko zdrętwiała i obolała łapa, a nie złamanie. Hymm, to że go to bardzo nie bolało, chyba było dziwne, nieprawdaż?

Helmi

- Jeśli nie możesz nią ruszać, to może to być złamanie, pęknięcie, zwichnięcie! - powiedziała. - Chcesz skończyć bez jednej łapy?

Helios

-Nie!-Zerwał się na trzy pozostałe, jedną tylną i dwie przednie. Nie mam pojęcia, jakim cudem Hel złamał tylną łapę, ale mu się to udało. Cóż, cała rodzina Heliosa była "udana". Siostra, matka, a nawet ojciec, ale on jeszcze o tym nie wiedziała.-A więc gdzie jest lecznica?-Zapytała, wiedziony strachem.

Helmi

- |Zaprowadzę cię - powiedziała, wciąż nieco roztrzęsiona. - Chodź za mną - dodała i ruszyła powoli ku lecznicy, raz po raz oglądając się za Heliosem, by upewnić się, że ten nadąża.

Helios

Helios ze złamaną tylną łapą poszedł za Helmi.

Ray

Wilk lekkim krokiem przedzierał się przez gładkich śniegowy puch. Aż dziwne, ze w czasie wiosny wciąż w niektórych częściach krainy był śnieg. Rozbieganymi oczyma błądził po wszystkim bezmyślnie stawiając kroki na przód po śliskim lodzie.

Kyinra

Weszłam i się rozejrzałam.-Jeny..śnieg?Na wiosnę?-powiedziałam po cichu z lekkim niedowierzaniem w głosie.-Nie wiarygodne.-dodałam.

Ray

Pisze się "niewiarygodne" a nie "nie wiarygodne". Sorry, ale po 5 lekcjach
polskiego mi odwala i musiałem poprawić.

Wilk słysząc czyjeś kroki obrócił sie łbem przez bark by spojrzeć i wtem ześliznął się ze śnieżnego wzniesienia lądując nosem w zaspie. Nieograniczone było jego poirytowanie do tego jeszcze od wstrząsu spadł mu na pysk śnieg z gałęzi drzewnej.

Kyinra

/polak to dla mnie czarna msza xd ale ok/

Spojrzałam w stronę wilka.-Aha..okey..-pomyślałam i podeszłam do zaspy siadając przed nią.-Bałwan w nowej wersji tak?-zapytałam z lekka kpiną.

Ray

Słysząc tą ciętą ripostę podniósł się otrzepując starannie ze śniegu. Wzrok wbity miał w wilczyce, której najwyraźniej o cóś chodziło. - Masz z czymś problem hrabianko? - odrzucił pytaniem na pytanie stając na przeciw niej, twarzą w twarz.

Kyinra

Ależ oczywiście,że nie.-powiedziałam-Hmm...a co?-zapytałam chwilę później zamiotłam tylko ogonem przecięłam nim powietrze.

Ray

- Tak twoje zachowanie zwłaszcza to potwierdza. - mruknął odwracając wzrok na zachmurzone niebo. Pazurem rysował coś w śniegu. Uszy zaś położył lekko w tył.

Kyinra

-Moje zachowanie jest takie jak było.-odpowiedziałam płynnie jak bym recytowała wiersz.Klapłam na śniegu aż się uniósł.

Ray

Westchnął ciężko zamykając oczy po czym przytulił ją lekko, ale zaraz potem się odsunął. Wypuścił powietrze z pyska, które ukazało się w postaci pary przy tej temperaturze.

Kyinra

-Łoo fajna para nie ma co.-spojrzałam na Ray'a a później w niebo.Osunęłam się na ziemie i oparłam pysk na łapach.Zauważając,że Ray się nie odzywa wstała i se poszła....gdzieś gdzie łapy ją niosą.

z/t

Eshe

Weszła do doliny, gdy poczuła zimno pod łapami spojrzała w dół. Śnieg?! We wrześniu?! Ale zajebiście! Będzie co robić. No.. chyba. Zaczęła rysować pazurami po śniegu. Pare kresek i kreseczek.. i .. coś wyszło. Spojrzała w dół. -Co to do cholery.. - powiedziała przyglądając się bazgrołom.

Biały Kieł

Przyczłapał się swym powolnym i leniwym chodem.Rozejrzał się i uśmiechnął.
Po czym klapnął na swe cztery litery.
Ale że by było niewygodnie to przesiadł się na jakąś zaspę.
Rozsiadł się na niej.Po czym wziął łapą trochę śniegu do łapy.
Przyjrzał się i ulepił całkiem twardą kulę.

Eshe

Myśli, myśli aż tu jeb! Ktoś jej przerwał! Odwróciła się do wilka. Kulkę ma.. no fajnie. Uśmiechnęła się do siebie. - Konichiwa.. - powiedziała na przywitanie i machnęła.. ogonem. Nic innego zrobić nie mogła. - Jeśli mogę wiedzieć.. co kolega chce z tą kulką zrobić? - zapytała lekko zdziwiona.