Śnieżna dolina...

Szandia

Spojrzała na Świętego Mikołaja. - To taki układ stoi. - powiedziała i uśmiechnęła się. Zaczęła machać ogonem, a potem spojrzała na Koku. - Ale jesteś happy. - powiedziała do niej.

Jennifer

- Czas bliżej nieokreślony, hm..? - Cat spojrzała podejrzliwie na ducha. - A co jeśli czas bliżej nieokreślony zbliży się do... no nie wiem... wieczności? - spytała. Ale w sumie, co miała do stracenia?

Boozer

Boozer uśmiechnął się.
- Na wszystkie pytania odpowie mój elf - wskazał na Kaji Kaji - Ja tu tylko załatwię wam niezłą przejażdżkę i lecę dalej uszczęśliwiać świat! Ho ho ho~!

Jennifer

- Elf? - Cat przeniosła wzrok na wilczycę towarzyszącą "Mikołajowi". No nieźle... W co ona się wpakowała...? Ale cóż. Może być niezła zabawa. - A renifera też masz? - spytała z uśmiechem.

Kaji Meyit

Zerknęła na ducha, po czym udała, iż kaszle, żeby sięgnąć za swoją nieodłączną wstążkę na łapie. Mała garść zielonego pyłku i niewielki brązowy patyk później Kaji miała na sobie zielony płaszczyk elfa, zaś obok niej stał mały renifer z fioletowym nosem.
- Khe, khem... To macie jakieś pytania? - zapytała z uśmiechem, aby zaraz nachylić się ku Booziowi. - Ale chce coś fajnego w zamian. Un!

Jennifer

- Pytania...? - zamyśliła się Catalina. - Tak ja mam! - zawołała podnosząc prawą łapę do góry. - Proszę określić wyrażenie "czas bliżej nieokreślony". To znaczy na ile będę tym duchem? Na zawsze? Na miesiąc? Tydzień? Mniej więcej... - spytała i wlepiła oczy w "elfa".

Boozer

Boozer tylko uśmiechnął się tajemniczo, a raczej zmienił uśmiech na tajemniczy. Pokiwał głową i pstryknął palcami. Przed nim w obłoku dymu pojawił się lewitujący pergamin. Bądź co bądź zamierzał spełnić obietnicę, to jest jego droga ninj... ekhem... życia!
Puścił oczko do Kaji Kaji.

Jennifer

- Hmm... Co to? - spytała Catalina zaciekawiona pergaminem, który pojawił się znikąd. W jej krainie rzeczy rzadko pojawiały się znikąd. Ale wilczyca miała nadzieję, że nie będzie musiała nic podpisywać. Umowy, dokumenty... to rzeczy, w których się nie łapała.

Szandia

Szandia z zaciekawieniem spojrzała na pergamin. - No to na ile będziemy duchami? - zapytała elfa. Uśmiechnęła się, apotem znowu zamachała ogonem. - Ciekawe jak to jest być duchem? - pomyślała.

Kaji Meyit

- To tylko umowa - odpowiedziała, rzuciwszy szybkie spojrzenie na ducha. - Żebyście spokojnie mogli wrócić do swoich ciał po określonym czasie - dodała, chwyciwszy pergamin w łapki i pokazując im jedną z rubryczek. - O, tutaj wpiszemy sobie dni, podczas których będziecie niematerialni.

Boozer

Booz wyszczerzył zęby.
- To? To to jest kontrakt. Podpiszesz, masz frajdę na tak długo jak chcesz. Oczywiście będziesz musiała się liczyć z czasowymi limitami. Im dłużej pozostaniesz duchem, w tym gorszym stanie będziesz w postaci cielesnej, et cetera, et cetera. - powiedział raczej nie starając się podawać szczegółów.

Jennifer

- Eee! Fajne! - Catalina przyjrzała się dokładnie papierowi w poszukiwaniu "drobnych druczków". - To ja bym poprosiła duchowanie na okres... gdzieś z jednego miesiąca! - Tyle powinno wystarczyć, aby wilczyca się "naduszyła".

Boozer

Boozer wręcz się roześmiał ponuro. Po jakimś czasie udało mu się opanować. Miesiąc?! A on się spodziewał sceptycyzmu i co najwyżej paru dni... Dziecko nie wie w co się pakuje... Biedna.
- Jak sobie życzysz~ - powiedział śpiewnym tonem i pacnął pergamin łapą, tak, że w rubryczce czasowej pojawiły się literki oznaczające czas trwania kontraktu.

Szandia

- J anie wiem, a na ile proponujecie? - zapytała i uśmiechnęła się. Spojrzała na Helmi. - Ty nic nie chcesz? - zapytała. Wstał i otrzepała się z śniegu. Z zaciekawieniem jeszcze raz spojrzała na pergamin.

Jennifer

- Eee... - zastanowiła się ponownie Catalina. Przebywanie miesiąc poza ciałem... to może nieco za długo... Ale Cat najpierw mówi potem myśli. - A mogę jednak zmienić na... pięć dni? - ciekawe, czy można się teraz wycofać. - Bo miesiąc to... i Święta miną... i takie tam. - Cat wyszczerzyła się do ducha. - Można to jeszcze przerobić, nie?

Szandia

- A co można robić jako duch? - zapytała. Była ciekawa. Usiadła, a potem spojrzała na Świętego Mikołaja. - Hmmm, a tak po za tym to, jak to jest być duchem? - ponownie zapytała.

KokuRai

- Ja chcę na tydzień - powiedziała wesoło i jeszcze raz szepnęła do ,,Mikołaja" .
- To jak? Zamienisz moja mamę w ducha? - Koku miała na kufie bardzo szeroki uśmiech. - Ale będzie frajda - rzekła wesoło.

Szandia

- Hmmm, to ja chcę na tydzień i cztery dni. - powiedziała. Przeciągnęła się i usiadła. Spojrzała na ducha, a potem na elfa. Zaczęła leniwie machać ogonem. Była ciekawa jak to być duchem...

Shire

Shire powolnym krokiem przybył do Śnieżnej Doliny. Zauważył kilka młodych wilków i ducha, który... co robił? Właściwie Shire'a to nie obchodziło, ucieszył się, że udało mu się chociaż zobaczyć inne wilki. Basior usiadł, wyjął papierosa i zapalił. Przez ten czas spędzony samotnie w lesie udało mu się opanować sztukę obsługiwania zapalniczki. Zaciągnął się powoli wypuścił dym. Zajrzał do paczki. Papierosy się kończyły. Trzeba będzie poszukać. Wilk wbił wzrok w grupkę innych i tego ducha. Ciekawiło go, czy... może go znają...?

Szandia

Szandia spojrzała na nowo przybyłego. Wilk, który pali papierosa? Hmm, i tak może się zdarzyć. Uśmiechnęła się przyjacielsko i położyła. - Hejka. - powiedziała. Ziewnęła i spojrzała na ducha.