Śnieżna dolina...

KokuRai

Koku uśmiechnęła się do Jimmi'ego, a następnie wzięła prezent. - Dziękuje Szandia - powiedziała otwierając paczkę. Była tam przepiękna bransoletka. Koku przytuliła mocno wilczycę, a następnie spojrzała w jej oczy. Wadera zerknęła na Kaji, a następnie zaczęła rzeźbić. Po chwili dała Jimmi'emu, Szandi i Kaji piękne lodowe figurki, które wyglądały jak feniksy.

Zoe

Zoe spojrzała na wilczyce.
-Nazywasz sie Szandia tak? Dermanotta mi o tobie mówiła ja sie nazywam Zoe- powiedziała i zamerdała przyjaźnie puszystym ogonem do Szandii.
-Kolejny Święty Mikołaj w naszej wiosce co? Ale to dobrze uwielbiam prezenty.-uśmiechneła się szeroko do wilczycy.

Szandia

- Tak. Miło mi poznać. - powiedziała. Wyjęła jeszcze jeden prezent. - To dla ciebie Zoe. - powiedziała. Uśmiechnęła się przyjaźnie do wszystkich. - Cieszę się, że podoba się to tobie. - rzekła do Koku.

KokuRai

- Jeszcze raz dzięki, a jak podoba się figurka? - zapytała wesoło. Koku spojrzała na Kaji, a następnie na Zoe. Koku słyszała co ona mówiła jak prowadziła rozmowę z magiem. - Szandia od kiedy jesteś mikołajem? - zapytała śmiejąc się pod nosem.

Szandia

- Figurka jest przepiękna, masz wielki talent. A mikołajem postanowiłam zostać od...od...od tam tego tygodnia. Przygotowałam się. Mikołaje mają siwą brodę, więc ja jestem pomocnicą mikołaja. - powiedziała radośnie.

Christopher

Jimmy otworzył paczkę i nie wierzył własnym oczom. W pudełku był aparat.
Jimmiemu bardzo spodobał się prezent. Zastanawiał się skąd Szandia ma coś tak niesamowitego. Teraz bd miał zdjęcia swoich przyjaciół... dosłownie wszędzie. Podszedł do Szandii i dał jej buziaka w policzek.
- Dziękuję Ci bardzo. Kurcze... ja dla Ciebie nic nie mam... - rzekł smutno.

Szandia

- Nie ma za co i nic nie szkodzi. Teraz ja jestem mikołajem i ja rozdaję prezenty. - powiedziała z uśmiechem. Spojrzała na wszystkich. Po chwili położyła się. Schowała figurę.

Christopher

Jimmy spojrzał na figurkę od koku.
- To jest feniks prawda? - rzekł. o czym spojrzał na Koku i jej też dał całusa w policzek.P
- Jest mi tak strasznie głupio, że ja dla Was nic nie mam. Postaram się to nadrobić. - rzekł i uśmiechnął się do KokuRai.

Zoe

-Jeju Szandia czy to... Jest... Zestaw plastyczny!!! Och dziękuje ci nie trzeba było. Acha i to dla ciebie też coś mam-podała Szandii błyszczącą paczuszkę.

Szandia

Szendia wzięła paczkę i otworzyła. W środku był zestaw do rzeźbienia. - Dzięki. - powiedziała, a jej głos był wesoły i melodyjny. Później będzie się uczyć rzeźbić i jak się nauczy to zrobi dla każdego coś fajnego. Schowała zestaw i spojrzała na samca. - Nie przejmuj się. - powiedziała do niego.

KokuRai

- Szandia jak chcesz, to mogę cię nauczyć rzeźbienia - powiedziała wesoło patrząc na wilczycę, a następnie zamachała kilka razy wesoło ogonem, a przy tym zamiatała śnieg. ,,Ciekawe?" pomyślała.

Szandia

- Jasne. - odpowiedziała patrząc na Kaku. Uśmiechnęła się wesoło. Usiadła i spojrzała na wszystkich. - A jak tobie podoba się prezent? - zapytała Kaji'i. Była zadowolona, że inni się cieszą.

KokuRai

Koku uśmiechnęła się szeroko do Szandi. Wadera siedziała rozglądając się po wszystkich. - Ale fajny nastrój - powiedziała zadowolona. Jej biała maska zalśniła, a śnieg odbijał promienie słoneczne. Tęcza pojawiła się na niebie, ale prawie nie było jej widać.

Szandia

- Sorry, że pytam, ale dlaczego nosisz maskę? - zapytała. Od jakiegoś czasu próbowała zgadnąć, ale nie miała 100% pewności. Spojrzała na resztę. Na reszcie poznała innych.

Christopher

Jimmy nagle wpadł na pewien pomysł. Spojrzał na koleżanki i wybiegł z polany.
PO chwili już go nie było. Zostawił za sobą tylko swój zapach. Miał zamiar tu niedługo wrócić.

Dermanotta

Dermanotta znów przyszła na polane.
-Hej Szandia i Koku. Wszystko u was dobrze? Teraz zima i taki mróz-powiedziała Demi patrząc na dwie wilczyce które rozmawiały.

Christopher

Po chwili nagle Jimmy pojawił się tu znowu.
Pod jego nieobecność na polanę doszła jakaś nowa wadera.
- Moje imię to Jimmy, czy zaszczycisz mnie i zdradzisz mi też swoje? - spytał Jimmy wesoło.
Po czym skierował wzrok na nową waderę i uśmiechnął się do niej serdecznie.

Dermanotta

-Oczywiście. Jam jest Dermanotta Jimmy. Miło mi poznać kogoś kto jest wilkiem a nie wilczycą uwierz mi. Zapewne na moim miejscu też byś sie cieszył-powiedziała Dermanotta do przybyłego wilka i się uśmiechneła. No cóż jest nowy tak jak ona zaledwie tydzień temu.

Christopher

Jimmy spojrzał ze zdziwieniem na Dermanotte.
- Jak to? Jest tu tak mało samców? - Spytał Jimmy.
Jimmy nie wiedział czy się śmiać czy płakać. Jeśli jest tu tak mało samców.. to dużo trudniej będzie mu znaleźć przyjaciela. Jednak.. pomoże mu to w znalezieniu damy swojego serca. Im mniej basiorów tym lepiej dla Jimmiego.. w końcu staje się wtedy atrakcyjniejszy.

Dermanotta

-Och nie zrozum mnie źle wilku. Poprostu ja nie lubie tu spotykać samców uwierz mi Jimmy.- powiedziała jak zwykle spokojnie Dermanotta po czym położyła się na śniegu.
-Nie bój sie jak nie wiesz czegoś to pytaj.