Śnieżna dolina...

Raziel · Wysłany: Nie 14:22, 06 Mar 2011 Temat postu:

No, w końcu jakieś towarzystwo. Raziel nie był z tych którzy "wybrzydzają" niektórymi, nie chodzi tu o pożeranie bo to byłoby dziwne. Zaśmiał się troch się trochę widząc co mała wyczynia, obserwował uważnie każdy jej ruch. Ta, szczenięce lata. Beztroska zabawa, przyjaciele, poznawanie świata. Oglądając wilczyce przebijającą się przez hałdy śniegu, zaczął rozmyślać o swojej przeszłości.

Natja · Wysłany: Nie 15:25, 06 Mar 2011 Temat postu:

Natja w końcu dotarła na miejsce. Cała była w śniegu. Wytrzepując się obsypała Raziela kilkoma śnieżynkami. . Lekko zaśmiała się i powiedziała- No... trochę śniegu nie zaszkodzi, co nie?- Wadera miała już dość białego puchu więc postanowiła poszukać cieplejszego miejsca.

Axella

Szła wolnym krokiem, aż dotarła tutaj, do tzw śnieżnej doliny. Śledziła swymi zielonymi oczyma każdy zakamarek owej okolicy, nie miała nic do roboty, poszła więc pod pierwsze lepsze drzewo.

Wilczur

Przyszedłem tu wolnym krokiem. Nie chce mnie, ona mnie nie chce. Moja miłość. Chciałem płakać, ale zobaczyłem Axellę pod drzewem. Poleciała mi jedna łza.
- Hej Axi.- Powiedziałem smutny.

Axella

-O, cześć, i znowu się widzimy.-Przywitała się. Spojrzała uważniej na Wilczura, wydawał się jakiś taki nie swój. Nie miała zamiaru o to "coś" pytać, nawet nie za bardzo ją to obchodziło.

Wilczur

Axella była na drugim miejscu moich naj. przyjaciół. Lubiłem się z nią widzieć.
- Tak znowu.- Prawdę mówiąc jak byłem przy Axelli, to zapominałem o Sachiko.
- Pamparampampamapam.- Nuciłem sobie, chichocąc.

Axella

A ona była przybita, nie zawsze taka była, nudno jej w życiu i tyle. Nie miała nic nowego do powiedzenia. Więc milczała, kiwała się na prawo i lewo, nie wiedząc czemu ale dawało jej to niezłą przyjemność.

Wilczur

Dziwne... Axella jest zwykle radosna i chętna do rozmów. A może się jej coś stało?
- Axella, czy coś się stało?
Przybliżyłem się do niej o kilka kroków. Usiadłem koło niej i czekałem na odpowiedź.

Axella

-Nie, ależ skąd- Ciekawe czemu tak myślał? No fakt, trochę się zmieniła, ale nie aż tak... Uśmiechnęła się lekko patrząc na ziemię.

Wilczur

Widziałem jej uśmiech. Uradował mnie.
- No i oto mi chodziło. Uśmiech. Gdyby nie ty, to nie wiem do kogo bym się odwołał. Ale chyba trochę się zmieniłaś. Powiesz mi w czym?- Zapytałem się Axelli.

Axella

Wyraźnie się obruszyła.
-Ja? Ja się zmieniłam?-i już j jej kufy znikł uśmiech, i zaraz pojawił się wrogi wyraz pyska. Trochę ją wkurzył.

Wilczur

- Twoje zachowanie mnie dziwi. Jakbyś z miłej wadery, zaczęła się zmieniać.- Mam nadzieję, że nie obraziło jej to. Trochę mnie interesuje to co właśnie zrobiła. Nigdy tak nie robiła.

Axella

A niby co miała zrobić? Nic takiego nie zrobiła, uważała, że to on powinien uważać co mówi. Obróciła się do Wilczura tyłem podnosząc łeb i przymykając oczy.

Wilczur

Westchnąłem lekko. Podrapałem się po łapie i zamyśliłem się trochę. A niech to.
- Przepraszam, jeśli uraziłem cię moimi słowami. Będę uważał co mówię.- Powiedziałem do niej lekko zaniepokojony.

Axella

Westchnęła.- Niech Ci będzie. A co takiego się we mnie zmieniło?- spytała odwracając się do niego przodem, i czekała na odpowiedź

Wilczur

- No nie wiem. Ale jesteś jakaś inna. Nie umiem tego opisać. Czuję, że się zmieniłaś i chciałbym ci pomóc, jeśli to coś złego.
Odwróciła się do mnie, ale tylko głową. No nic.

Axella

-Nie sądzę żeby to było coś złego- odparła, położyła się na trawę i poprawiła swoją grzywkę bo za bardzo jej wpadała do oczu, jej łeb wślizgnął się pomiędzy łapy.

Wilczur

- Rozumiem.- Nie chciałem już nic mówić. Chciałem, żeby to teraz ona coś powiedziała. Nie lubię gadać. Popłynęła mi łza. Szybko ją wytarłem. Położyłem łeb na ziemi.

Axella

Mimo iż szybko wytarł pysk zauważyła to, może to ona zrobiła coś złego?-Co się stało?-spytała ze smutną minką.

Wilczur

- To przez nią... Ona powiedziała, że mnie nie kocha i złamała mi serce.- Powiedziałem bez namysłu. Westchnąłem. Nie chciałem o tym wspominać, ale dla niej, mogę rozdrapywać rany.