Wilcza łąka

Nefär

- Skoro nie...
Powiedział z uśmiechem i dodał.
- W lato znajde ci piękniejszy kwiat.
To mówiąc schował lilię i kładąc się na białym puchu spytał.
- Idziemy gdzieś czy zostajemy tu?
Spytał ponieważ siedzenie bezustannie w jednym miejscu trochę go nużyło. Lecz tylko trochę ponieważ była przy nim Folk.

Folk

- Możemy się przejść! - podchwyciła pomysł i z pełnym uśmiechem dodała - No to gdzie najpierw?
Wstała i trzepała się ze śniegu. Machnęła pare razy ogonem i tr,aciła basiora pyskiem.
- Wstawaj! - zaśmiała się.

Nefär

Nefär wstał i zamachał ogonem po czym powiedział.
- A gdzie ma piękna dama ochotę pójść?
Basior otrzepał się ze śniegu i przeciągnął by rozprostować kości. Było mu obojętne gdzie byle z nią i gdzieś.

Folk

Zaśmiała się.
- Wszystko mi jedno - wzruszyła ramionami. - Jakieś propozycje?

Nefär

Nefär zastanowił się. Aktualnie był "spłukany" więc do restauracji Folk nie zabierze... chyba, że...
- Folk lubisz owoce morza?
Spytał Folk i nabazgrał jej przed łapą mapę gdzie go znaleźć.
- Znajdź mnie jeśli potrafisz!
To mówiąc zniknął. Już wiedział co zrobi dla ukochanej.

//zrobię własny temat w miejscu dla zakochanych.//

Folk

Cały Nefar. Usmiechnęła się i wstała.
- Gonie!! - Krzyknęła i truchtem pobiegła za basiorem. Ciekawe co wymyslił... Owoce morza? W sumie nigdy nie próbowałam...

Sanimonrou

Znudziło jej się oglądanie tego wszystkiego - w chwilę po przybyciu zasnęła. Przez cały ten czas Sanimonrou została przykryta grubą warstwą śniegu. Gdy się już obudziła pospiesznie otrząsnęła się i szybko wybiegła, by się gdzieś rozgrzać.

z.t.

Renna

Pojawiła się tutaj. Rozejrzała się. Upolowanie czegoś nie będzie łatwe. Po chwili jednak zauważyła coś brązowego. Skoczyła na to. Jak się okazało, był to zając. Wbiła w niego swe kły. Podniosła i wybiegła w stronę legowiska.

Malaysia

Nixenna cicho przyszła w to miejsce. "Czas tak szybko mija..." pomyślała patrząc na swoje futerko, nowe futerko... nowymi oczyma. Tak, ostatnim czasem Nix bardzo się zmieniła. Stała się sympatyczniejsza, co nie oznacza, że jest zawsze sympatyczna. Czyżby dlatego nagrodzono ją brązowym futrem i zielonymi ślepiami? Być może, ale Nixenna nie zgłębiała tego tematu. Delikatnie stąpała po białym puchu, robiąc w nim wgniecenia w kształcie łapek. Teraz Nix była widoczna w śniegu. To był ten minus. Wilczyca usiadła sobie na śniegu i popatrzyła w dal. Była inna... zupełnie inna niż kiedyś.

Shire

Shire zjawił się na łące jak zwykle z papierosem w pysku. Było chłodno, więc owinął się szczelniej szalikiem i rozejrzał dookoła. Śnieg. Zauważył brązową wilczycę z piórami za uchem. Kiwnął jej głową na przywitanie. Usiadł na ziemi i wypuścił obłok dymu papierosowego.

Akeli

Wilczyca szła po białych puchu stawiając delikatnie łapy, ledwo co się odbijały, a czasami nawet ich nie było widać. On odzywał się coraz częściej, to dobrze. Mizu tylko zawadzał.... a jej.. jej pomaga, w różnych problemach i tak dalej. Usiadła na śniegu. Przed nią ukazał się on, okazało się, że ma formę jakiegoś kościotrupa. A dokładnie to.. jest on wilkiem. Tak... wilk wojownik.. nie żyje już około sześciuset lat. ~I co teraz masz zamiar zrobić Akeli?~ zapytał i usiadł swoim szkieletowym zadem na śniegu. -Co teraz? Sądzę, że będziemy tak siedzieć Hayato.- odpowiedziała mu na tyle głośno, aby zgromadzone wilki usłyszały. Mogliby ją uznać za kretynkę, że gada sama do siebie, lecz nie. Jego jest w stanie każdy zobaczyć. Tak więc.. nie będzie miała aż takiej opinii.

Malaysia

Nix przymknęła mimowolnie oczy i także się ukłoniła. Zaraz potem spojrzała w górę, w niebo. Coś ją dręczyło, coś czego pojąć nie mogła, coś dzięki czemu jest inna. Nixenna oderwała się od zamyśleń i spojrzała na wilka który tu przyszedł. Palił. Dla Nix nie było to nic nadzwyczajnego.
- Witaj, jestem Nixenna.
Rzekła spokojnym, lekko szumiącym głosem. Do dziś zostało jej to szumiące cóś. I dlatego wilczyca jeszcze... się nie powiesiła. Nie mogła znieść nowej siebie a czasami uwielbiała nową siebie. W jej głowie był huragan myśli.

Akeli

Odwróciła pysk w stronę wilczycy o imieniu, jak dobrze usłyszała Nixenne. Ale... chwilę później spojrzała na przybyłego wilka. Hayato... wpatrywał się w wilczycę z zaciekawieniem. Ona.. nadawałaby się na szamankę. Może by się nie nadawała, lecz te piórka za uchem.. Akeli od razu pomyślała, że i tamta będzie szamanem, lecz cóż... jeżeli nie miała styczności z duchami to.. nic z tego nie będzie, nawet jakby bardzo tego chciała. Hayato odchrząknął i odwrócił wzrok w inną stronę.

Shire

- Hmm... - wilk spojrzał na brązową waderę, która się do niego odezwała. - Jestem Shire. - powiedział. Dopalił papierosa do końca i wyrzucił peta w śnieg. Lekko się jeszcze dymił, ale po chwili zgasł zupełnie. Shire ponownie przeniósł wzrok na brązowawą wilczycę.

Malaysia

Nix dopiero zauważyła drugą wilczycę. Wyglądała inaczej niż inne wilki. Prawdopodobnie była jakąś czarodziejką czy co... Gdyby Nix była w tej chwili szczeniakiem, podbiegła by do niej i zaczęła piszczeć, że zobaczyła coś magicznego. Jak ona marzyła by zostać magiem! "No już, uspokój się..." skarciła swoją radość w myślach i na powrót zrobiła się ponura. Nixenna ni z tą ni zowąd spytała Shire'a.
- Masz tego więcej?
Spytała ponurym, smętnym głosem wskazując na dopalonego papierosa.

Akeli

Hayato nie umiał usiedzieć na miejscu, ciekawe czy za życia też był aż tak bardzo nadpobudliwy, no ale.. nic dziwnego. W końcu był wojownikiem, no.. nadal jest. A wojownicy.. są tam gdzie się coś dzieje. Akeli tylko zmarszczyła nosek. -Hayato! Mógłbyś usiedzieć chwile spokojnie?- skarciła ducha i westchnęła. ~Tak, mogę...~ odpowiedział i usiadł normalnie, już się nie wiercił. A to właśnie pasowało Akeli.

Shire

Shire bez słowa wyciągnął nową paczkę papierosów od Dermanotty i podał Nixennie. Ciekawe. Nie spotkał nikogo w tej krainie, kto również by palił. Wyjął także zapalniczkę, aby w razie czego móc posłużyć wilczycy ogniem.

Mizu

Mizu musiała spotkać się z przyjaciółką! Musiała! Z malutkim, trzęsącym się z mrozu gryzoniem na głowie pędziła za zapachem, który znała bardzo dobrze. Musiała ją zobaczyć, zapytać co słuchać u NIEGO i jak pomóc temu malutkiemu, a raczej tej na jej głowie. Znalazła ją! - Akeli! - Krzyknęła z dalekiej odległości. Pędziła ile sił w łapkach jednocześnie uważając na towarzysza. Podbiegła i odezwała się z cichym sapaniem. - Akeli... Znalazłam Cię... - Głęboki wdech i wydech...

Malaysia

Nix otworzyła ją i wyjęła jednego po czym oddała resztę Shire'owi. Wsadziła sobie papierosa do pyska.
- Mogę?
Spytała wskazując na zapalniczkę. Ostatnio bardzo się zmieniła. Gdy była szczenięciem, przez myśl jej nie przeszło, że będzie palić. No cóż, wtedy była szczenięciem.

Akeli

Wilczyca odwróciła pysk w kierunku głosu, który doskonale znała. -Mizu! Co się stało?- zapytała i się podniosła patrząc na nią. Musiało się coś stać, no albo prawie. Hayato podniósł się i również stanął przed Mizu. ~Witam Cię Mizu.~ powiedział i się uśmiechnął. Akeli przyglądała się jej grzywce. -Co ty w niej masz?..- zapytała zdziwiona.