Wilcza łąka

KokuRai · Wysłany: Wto 15:57, 29 Mar 2011 Temat postu:

Koku siedziała na czterech literach zastanawiając się nad czymś. Tak, ona sama przyznawała ze ładnie jej w bieli i że musi zmienić swój charakter. Teraz jej zdaniem było wygodniej, ponieważ jej ogon był...mały. Oblizała sobie kiełki, a następnie położyła się. Jej głowa leżała na ziemi. Zerknęła na samca, a po chwili rozejrzała się po okolicy. Nie łatwo być córką Alfy Nocy. Trzeba się przypasować i trzeba się zjawiać na zebraniach, czy coś w tym stylu. Pomagać matce. Ach Koku dawno jej nie widziała, jednak samica była już samodzielna.

Xythuel · Wysłany: Wto 16:03, 29 Mar 2011 Temat postu:

- Rozmyślasz o czymś.
Stwierdził wstając i otrzepując się z trawy przyczepionej do futra.
- Czyżbyś sądziła, że biały to nie Twój kolor?
Pytał przekrzywiając łeb niczym szczeniak. Zachowywał się poprostu jak on sam kiedy był niezbyt inteligentny i młody. Co najwazniejsze - ciekawski i upierdliwy.
- Bo ja sądzę, że biały to jak najbardziej Twój kolor.
Mówił dalej, co przeradzało się w prawie mówienie do skały.

KokuRai · Wysłany: Wto 16:19, 29 Mar 2011 Temat postu:

- Nie, ja właśnie lubię mój biały kolor - powiedziała przenosząc się do siadu. Patrzyła na samca i uśmiechnęła się delikatnie, chytrze. Rozejrzała się po okolicy, a naglę zaczęło padać. Krople deszczu spadały z nieba i uderzały o ziemię. - Piękna pogoda co? - zapytała uśmiechając się (Tak jak na avku). Jej oczy zalśnił, a deszcz moczył jej futro.

Xythuel · Wysłany: Wto 20:28, 29 Mar 2011 Temat postu:

- Zdecydowanie wolę ciepłe noce i burze... Ale jak to mówią... Nie czekaj aż deszcz minie, naucz się tańczyć w deszczu.
Rzekł łapiąc kilka kropel deszczówki na wysunięty ozor o dość nietypowym, lekko wężowym kształcie. Nie był jednak tak bardzo nietypowy na jakiego wyglądał. Choć może? Gdy na nos spadło mu kilka chłodnych kropel wzdrygnął się z niesmakiem i podszedł do pobliskiego drzewa pytając Koku.
- Chodź! Nie będziesz chyba tak sterczeć na deszczu?
Spytał, choć było to pytanie bardziej retoryczne i w formie rozkazu. Nie umiał delikatniej.

KokuRai · Wysłany: Śro 17:46, 30 Mar 2011 Temat postu:

Koku prawie cała mokra rozejrzała się. Deszcz zaczynał coraz mocniej padać, więc wilczyca podbiegła pod drzewo, gdzie znajdował się Hyth. Uśmiechnęła się delikatnie, a następnie padła na ziemię i patrzyła jak krople deszczu giną stykając się z ziemią. Jej mały przemoczony ogon leżał bez żadnego ruchu. Samica rozejrzała się. Deszcz padał coraz mocniej. - Chyba będzie długo padać - oznajmiła.

Xythuel · Wysłany: Śro 18:18, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Ech...
Mruknął niezbyt zadowolony patrząc na spadające krople. Po chwili dodał cicho i mało zrozumiale.
- Myślisz, że możemy zostać przyjaciółmi?
Spytał a ostatnie słowo ciężko przeszło mu przez gardło. Zwykle go niestosował, a możliwość tego, że się zmienił była jak jeden na milion.

KokuRai · Wysłany: Śro 18:28, 30 Mar 2011 Temat postu:

Na słowo ,,Przyjaciółmi" Koku odwróciła gwałtownie głowę. Uśmiechnęła się tym razem wesoło. - Z pewnością możemy zostać przyjaciółmi - powiedziała patrząc na niego z radością. - Chyba rzadko używasz tego słowa, co? - zapytała machając swoim małym ogonkiem. Tak, prawda głupio to wyglądało. Patrzyła na samca chwilę, ponieważ porem przeniosła wzrok na krople deszczu.

Xythuel · Wysłany: Śro 18:33, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Owszem. Wolę wrogów... Męczyć... Patrzeć jak zdychają...
Rzekł z chytrym uśmieszkiem ukazującym jego ostre kiełki, a może już kły? Nie, dla niego zawsze były i będą kiełkami.
- Jeśli irytuje Cię moja gadka zamknę się.
Zachichotał niespodziewanie. Sam uważał, że wyjawianie swojego "hobby" jest nie na miejscu. Ale taki już był...

KokuRai · Wysłany: Śro 18:38, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Nie. Nie irytuje mnie twoja gadka - powiedziała uśmiechając się i patrząc na deszcz. Te wredne krople deszczu prawie ich nie tykały. Jej oczy zalśnił delikatnie, a pogoda pomału się poprawiała na lepszą. Rozejrzała się po okolicy. Drzewo pod którym byli było bardzo ciekawe. Położyła się na plecach by spojrzeć na liście, które kiełkowały.

Xythuel · Wysłany: Śro 18:43, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Miło, że pogoda się poprawia a ja nie przeszkadzam. Może jednak pójdę?
Spytał bardziej sam siebie. Pogoda się rozpogodzała a on czuł się niezręcznie. Przyjaciele? Bleh. To nie dla niego... A mimo to sam się zapytał. "Idiota" warknęła na niego podświadomość.

KokuRai · Wysłany: Śro 19:11, 30 Mar 2011 Temat postu:

Koku spojrzała na niego. - Nie musisz iść - powiedziała patrząc na samca. po chwili przestało padać, a wadera wyszła spod drzewa. Spojrzała na te piękne niego. Zamachała ogonkiem. - Chyba się zdziwisz, ale fajnie mi się z tobą rozmawia - oznajmiła lekko przechyliła głowę, przymykając jedno oko, ale po chwili wróciła do normy. Klapnęła na cztery litery.

Xythuel · Wysłany: Śro 19:19, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Nooo... Dobra zostanę.
Rzekł owijając sobie łapy długim, chudym ogonem.
- Mi też się z Tobą dobrze rozmawia. Ostatnio rozmawiałem tak z... Z... Z Kaji! Tak! Z Kaji Mejit!
Oświadczył przypominając sobie "Dobrą Panią Kaji" która dała mu pokój na piętrze i darmowej kawy i została jego mentorką... Szczenięce czasy... Mimo to nie zamierzał zrezygnować z pobierania od niej nauk. O nie.

KokuRai · Wysłany: Śro 19:30, 30 Mar 2011 Temat postu:

Uśmiechnęła się. - Ja też znam Kaji - powiedziała przypominając sobie tą wspaniałą wilczycę, która była magiem. Zamachała ogonem. - Znasz może kawiarenkę Biszkoptowa Oaza? - zapytała patrząc na samca. Siedziała na czterech literach, a wiatr bawił się jej warkoczem.

/Brak weny z powodu bólu głowy/

Xythuel · Wysłany: Śro 19:34, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Nie, znam jedynie lokal właśnie tej Kaji. Ogółem nie chadzam po kawiarenkach, no bo i po co?
Powiedział próbując przypomnieć sobie coś o nazwie "Biszkoptowa Oaza". Nie, z całą pewnością go tam nie było. Xyth spojrzał na niebo które powoli się rozchmurzało. A wraz z nim Xytherian. Trochę dziwne...

// Ja mam wenę, ale sam nie wiem co mam napisać. xP taka dziwna ta wena,,

KokuRai · Wysłany: Śro 19:42, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Ja jestem tam Szefową - powiedziała uśmiechając się delikatnie i czekając na jego reakcję. Zerknęła na niebo, a następnie z powrotem na samca. Poprawiła swój warkocz, który trochę ją denerwował. Siedziała tak cały czas, aż z jej twarzy uśmiech wyparował. Gdyby taki dłużej się uśmiechała to dostałaby szczękościsku.

Xythuel · Wysłany: Śro 19:48, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Myślisz, że moglibyśmy się tam wybrać?
Spytał zaczynając krążyć wokół własnej osi. Od razu jednak dodał.
- Oczywiście tak po przyjacielsku.
Rzekł i potrząsnął uchem jak gałęzią trzęsie takie przykładowe drzewo. Ale co ja tu o drzewach. Xyth przystanął chwilowo jako, że unał krążenie za poprostu głupie.

// Przyśpieszać akcję czy wszystko ma się toczyć wolno? Ciągle mnie to zastanawia. Chodzi o Koku + Xyth. x3

KokuRai · Wysłany: Śro 20:07, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Nie. Raczej nie. Chcę jeszcze choćby trochę posiedzieć tutaj - powiedziała patrząc na swój wredny warkocz. Zerknęła na samca. Jej oczy znów delikatnie zalśniły, a słońce ukazało swoje piękno. Wilczyca rozejrzała się jeszcze raz. Była tutaj fajna atmosfera, piękny krajobraz oraz fajne towarzystwo. Spojrzała na Xyth'a.

/No możemy akcję przyśpieszyć/

Xythuel · Wysłany: Śro 20:11, 30 Mar 2011 Temat postu:

- Skoro nalegasz.
Rzekł a na jego pysku ukazał się delikatny zarys uśmiechu. Tego prawdziwego. Często uśmiechał się w jej towarzystwie. Xyth spojrzał KokuRai w oczy. Sam nie wiedział czemu. Odruch czy może coś... Do niej czuł? Nie możliwe...

KokuRai · Wysłany: Śro 20:43, 30 Mar 2011 Temat postu:

Koku również zerknęła na oczy samca, jednak po chwili odwróciła wzrok od wilka, ponieważ na jej wilczych policzkach, pod sierścią pojawiły się rumieńce. Spojrzała pierw na jakiś kwiatek, a następnie na czyste niebo, które było czyste i niebieskie. Poprawiła sobie warkocz, a gdy rumieńce znikły to powróciła wzrokiem na Xyth'a.

/Sorka że tak długo, ale brałam prysznic/

Xythuel · Wysłany: Śro 20:53, 30 Mar 2011 Temat postu:

Xyth zaś nie zamierzał przestać patrzenia się w oczy Koku. Czy miał ku temu jakiś cel? Pewnie nie... Czując, że sprawia iż KokuRai czuje się niezbyt komfortowo, odwrócił wzrok i rzekł.
- Przepraszam... Teraz lepiej będzie jak sobie pójdę.
Powiedział krzywiąc się. Musiał pohamować emocje, uczucia... O ile takie miał. Nie mógł gapić się na wilczycę jak na kawałek mięsa.