Wilcza łąka

Leth

Leth przyszedł tutaj powolnym krokiem. Przysiadł, po czym zaczął rozmyślać nad dobrym zajęciem. Przydała by się tu jakaś wadera... Basior ustalił sobie w głowie, że pierwsza, która tu wejdzie jest jego... zobaczymy czy mu się uda...

Enary

En ze złośliwym uśmiechem szła powoli ale gdy zobaczyła Letha jej uśmiech zmienił się na uroczy, wręcz słodki. Podeszła i usiadła naprzeciw niego.
- Witaj. - powiedziała namiętnym tonem i zamrugała wprawiając rzęsy w ruch.

Leth

- Witam, jestem Leth. Miło poznać, tak uroczą waderę. - Uśmiechnął się do niej. Hmmm, a może nie flirtować? Zobaczymy jak potoczy się t wszystko. Basior nie znał Enary, nie wiedział jaką jest wilczycą, wie tylko, że jest piękna.

Enary

- Mmmm dżentelmen. To dobrze. Ostatnio natknęłam się na takich ordynarnych głupców... - powiedziała smyrając go końcówką puszystej kity pod brodą. Znów bierze się za młodszego od siebie? No cóż, innego narybku póki co nie miała. Ale przystojny był, mniam mniam:P

Leth

- Głupiec. Jak mógł obrażać, tak cudowną osobę.. - Uśmiechnął się do niej zalotnie. Hmmm, wybrał opcje flirtowania, przynajmniej na chwilę obecną. Leth'owi wyjątkowo podobała się osoba, jaką jest Enary, mimo różowej grzywki, których nie lubi.

Enary

Teraz jej ogon błądził po ciele Letha pieszcząc jego podbrzusze i podgardle. A jak wszystkim wiadomo pieszczenie tych miejsc wywoływało w samcach ogromne podniecenie.
- A powiedz szczerze... podobam ci się? - zapytała namiętnym tonem obchodząc go dookoła kołysząc biodrami.

Leth

W tym momencie Leth wyłączył umysł. Teraz działały jego popędy sek... no ten. .-.
- Tak, a jakże inaczej. Jesteś najpiękniejszą waderą jaką spotkałem. - Powiedział przybliżając się do niej. Był teraz na przeciw jej, patrząc na nią zalotnym spojrzeniem.

Enary

Liznęła go po nosie. Ciekawe co teraz myśli... nie, nie myśli, co czuje ten basiorek. Jej puszysta kita znów błądziła po jego podbrzuszu i niżej doprowadzając go do wrzenia. Sam wykona ruch w tą stronę czy ona to zrobi? Się okarze.

Leth

Basior postanowił zacząć. Co? Nie miał pojęcia. jego mózg był w stanie uśpienia. Pocałował namiętnie Enary, ogonem gładząc jej tułów. Co jak co, ale całować potrafi. To jeden z jego nielicznych atutów.

Enary

Mmmm no no. Całuje dobrze. Zobaczymy jak dalej. Przylgnęła do niego ciałem i całowała namiętnie, przesuwając łapą po jego szyi a drugą łapą po tyle jego głowy. Jej ogon nie zaprzestawał pieszczot i dalej poruszał się góra-dół.

Leth

On sam, nadal całowaj ją namiętnie, coraz bardziej zachłannie. Ogon przeniósł się na podbrzusze wadery, gładząc go delikatnie. Jedną łapą, złapał się pasa wadery, całując coraz namiętniej. [Jeżeli to anatomicznie możliwe.]

Enary

//uznajmy, że możliwe:P //
A ta jeszcze bardziej go podnieciła. Jak? Przejechała mu łapą po kręgosłupie, od ogona do karku. Tym razem pozwoli jemu w pełni działać. Pora uczyć młodzież tego co dobre. A nie robić wszystko za nich bo to nic nie da!

Leth

Basior przekręcił się tak, że teraz był nad waderą. Jego ogon, pieścił jej podbrzusze, a on sam pomrukiwał cicho, z zadowoleniem. Dał się porwać popędom... zanurzył się w jej kobiecości. Mruczenie nasilało się z każdą chwilą.

Enary

A ona z zadowoleniem mruczała mu do ucha, z czasem pomruki przeszły w jęki rozkoszy. Oplotła wilka łapami i ogonem czasem przyspieszając lub nadając większą siłę jego ruchom. Była rozpalona i podniecona, coraz bardziej i bardziej. Dawała to jasno samcowi do zrozumienia.

Leth

On co trochę zwiększał tempo, zapominając już o wszystkim. Ogon nadal, pieścił jej ciało, puszystą końcówką. On sam, całował namiętnie Enary, w usta, jak i w kark wadery. A jako mały, niedoświadczony życiowo wilk, uznał, że jego 'panią' jest teraz Enary. Nadal pomrukiwał z zadowoleniem, coraz bardziej zagłębiając się w samicy.

Enary

A ona mu na to pozwalała, z lubością wzdychając i jęcząc. Czyżby polubiła młode i niedoświadczone? Może... okarze się, ale chciałaby go mieć, tzn. by ją wielbił. Już ona do tego doprowadzi. Ale na razie pobaraszkuje sobie z nim. Przewróciła się z nim tak, by była na nim i pocałowała go gorąco, namiętnie i długo poruszając swym tułowiem góra-dół.

Leth

Enary zbliżała się do tego, by Leth został jej oddanym sługa. Mówię poważnie... jeszcze głupi jest, a co! Całował ją namiętnie, długo. On zwiększył tempo, nadal nie chcąc przestawać. Mruczenie nasiliło się, co trochę przechodząc w ciche jęki zadowolenia. On nie chciał kończyć, więcej!

Enary

Ani Enary nie miała dość. Młody ją zadziwiał i dobrze. Nie będzie sie nudzić gdy zostanie jej sługą. Jęczała z lubością, uśmiechała się zalotnie. Powoli jej ciało się rozgrzewało, była rozpalona i spragniona szczytu rozkoszy.

Leth

Szczęście, obu wilków już się kończyło. Nadal uśmiechał się do niej zalotnie, całując namiętnie. Gdy oba wilki doszły, do szczytu rozkoszy, 'odkleił się' od Enary, dysząc cicho. Jego usta jednak, nadal nie przestawały całować wadery.

Enary

En oderwała się od Letha i spojrzała nań zalotnie,
- A... co by się stało gdybym zniknęła bez wieści Lethciu? - zapytała gładząc go palcem po policzku. Ciekawe, do prawdy. Czyżby znalazła takiego wiernego pieska? Ale fajnie! Będzie miała jak ludzi z nią gdy była mała! Rewelka!