Wilcza łąka

Sune

Przybiegłam spokojnie na łąkę nucąc coś po nosem. Przystanęłam, rozejrzałam się dookoła. Usiadłam i przypatrywałam się kwiatom.

Mia

Wbiegłam na polankę, rozglądając się uważnie. Ciagle obawiałam się ataku nieprzyjaciela. Gdy zauważyłam białą wilczycę, odetchnęłam z ulgą. Nie wyglądała groźnie. Skinęłam jej nieznacznie głową.-Witaj. Zwą mnie Mia.-maniery ot, co. Nauczył ją ojciec, że zawsze trzeba mieć szacunek do innych, umieć się zachować...

Sune

Siedząc rozmarzona zauważyłam wilczycę. Przywitała się, więc zrobiłam to samo - Cześć - odpowiedziałam i delikatnie się do niej uśmiechnęłam. Wyglądała na przyjazną istotę.

Mia

Przymrużyłam oczy. Niebo ściemniało, powoli, acz wielkimi krokami nadchodziła noc. Gwiazdy nastąpią na nieboskłon. Westchnęłam rozmarzona. Spojrzałam na kwiaty, nie były tak piękne jak gwiazdy. Ale każdy z nich był na swój sposób wyjątkowy. Zastrzygłam uchem. Wybiegłam.

Sune

Przyjrzałam się wilczycy. "No tak.." pomyślałam - Mówią na mnie Sune - powiedziałam po chwili ciszy. Zupełnie zapomniałam, że się nie przestawiłam. Ostatnio dużo się zmieniło w moim życiu, ale na sklerozę byłam chyba jeszcze za młoda...

Kanna

Weszłam powoli, ale pewnie, z rozłożonymi skrzydłami, jakbym za chwilę chciała się porwać do lotu. Usiadłam z daleka od wszystkich, patrząc na nich swoimi dwukolorowymi oczami. Wyraźnie czuć w nich Watahę Wody, jak dobrze że się rozrasta. Położyłam się bez słowa w trawie, wśród barwnych kwiatów, nie spuszczając z nich oczu.

Sune

Mia długo nic nie mówiła. Wyglądała jakby wpadła w jakiś trans, więc nie chciałam jej przeszkadzać. Nagle przed moimi oczyma przeleciał jakiś dziwny owad. Chciałam go złapać i przewróciłam się robiąc koziołka do tyłu. Widząc wszystko do góry nogami spostrzegłam nieznajomą mi wilczycę.

Kanna

Zmrużyłam oczy, patrząc na dziwnie zachowującą się białą wilczycę. Westchnęłam i podniosłam się, pewnie stawiając łapy. Szłam w jej kierunku. Po chwili usiadłam obok niej.
- Witaj, jestem Kanna - powiedziałam nad wyraz spokojnym głosem.

Sune

Szybko się podniosłam. Usiadłam i spojrzałam na wilczycę - Miło mi cię poznać - odpowiedziałam, a po chwili dodałam - na mnie mówią Sune - delikatnie się uśmiechnęłam.

Kanna

Kiwnęłam głową na znak zrozumienia. Uniosłam łeb. Niebem leciał klucz ptaków, odlatujących do ciepłych krajów. Delikatny powiew zaczął wiać z północy.
- Jesień daje o sobie znać - powiedziałam spoglądając w kierunku północy - Nienawidzę jesieni, tylko chlapota i deszcz - dodałam.

Sune

- Dokładnie - odpowiedziałam, a po ciele przeszedł mi dreszcz. Była to zasługa zimnego wiatru. Zwinęłam się w kłębek - Nie ma to lat latem. Cieplutko i przyjemnie - dodałam rozmarzona. Już tęskniłam za słońcem.

Kanna

- Ja za to wolę zimę - odpowiedziałam siadając tak by wiatr wiał mi prosto w pysk - Nie ma upałów, męczącego słońca, a co najważniejsze wszędzie jest biało, błyszczy się, no i ta nutka tajemnicy i ciszy...

Sune

Gdy tylko usłyszałam słowo "zima" przeszły mi dreszcze. Nie była to moja ulubiona pora roku - jesteś z Watahy Wody, prawda? - zapytałam spokojnie

Kanna

- Owszem - rzekłam, wykonując kilka machnięć skrzydłami, które zaraz potem złożyłam - Ty również - dodałam bez przeczucia błędu w głosie.

Sune

- Zgadza się - odrzekłam spokojnie przenosząc wzrok na skrzydła wilczycy i delikatnie się uśmiechając - potrafisz latać? - zapytałam. Ostatni skrzydlaty wilk jakiego widziałam, niestety utracił tę umiejętność.

Kanna

- Chciałabym umieć, ale nie umiem - odpowiedziałam - Rodzice mnie uważali za odludka, bo mam ich - dodałam przypominając sobie historię wydalenia z Watahy.

Sune

- hmm - westchnęłam - to przykre, że posiadasz coś z czego nie możesz skorzystać - stwierdziłam spokojnie wciąż patrząc na skrzydła wilczycy.

Kanna

Kiwnęłam głową i westchnęłam. Uniosłam łeb ku niebu i zawyłam. Po chwili nade mną pojawił się czarny kruk. Zatoczył kilka kółek i usiadł mi na głowie. Na prawym skrzydle miał wyryty różowy znak klucza, a na jednym szponie obrączkę z różowym diamentem.
- Sune, poznaj mojego daimona, Tariss - przedstawiłam ją z lekkim uśmiechem na pyksu.

Sune

Spojrzałam na kruka siedzącego wilczycy na głowie - witaj Tariss - odpowiedziałam z delikatnym uśmiechem.

Kanna

Zastrzygłam uchem. Kruk siedzący na mojej głowie zleciał na ziemię i zaskrzeczał przyglądając się Sune. Machnęłam ogonem i usiadłam.