Wilcza łąka

Omega

Wilczyca popatrzała na dwa wilki, które były w oddali. Podeszła do nich. - Hej. Jestem Omega. - powiedziała uśmiechając się.

Reika

Pyszczek rozpromienił uśmiech. Zaczęłam machać ogonem na wszystkie strony, niebieskimi ślepkami lustrując Winkę, nową znajomą. Zastrzygłam uchem.

Sasori

Uśmiechnął się widząc jak wilczyca nie radzi sobie na ślizkim podłożu. Podszedł do niej i najpierw przejechał swym pyskiem po jej karku, a potem poógł pozbierać się na stały ląd. Był jakoś dziwnie spokojny.. był jkaby w transie przy Siom. Po chwili jakby czar prysł, rozproszyły go nadmierne głosy wokół. Samiec obejrzał się za siebie.
-Tłoczno się zrobiło... - mruknął, w jego oczach było widać coś dziwnego, jakby lekki niepokój. Wiązało się to z niezmiernie podłą tajemnicą ale nie dawając dłużej po sobie poznać, że coś oże być nie tak uśiechnął się zawadiacko i obrócił spowrotem w stronę Siom.

Getsu

Wilczek, gdy zobaczył swoją koleżankę do razu podniósł łebek do góry i się uśmiechnął.
Getsu z radościom kulejąc podbiegł do Omegi. Zaczął machać ogonem i gryźć wilczycę w ucho, ponieważ tak się bawią wilki.

Omega

Omega też ugryzła lekko ucho Getsu. - Wyglądasz już lepiej. - powiedziała radośnie wilczyca. Uśmiechnęła się.

Sasori

Mimo iż nie patrzył w stronę innych wilków, coś w środku odzywało się rozbudzając w Sasorim irytację. Rodzinne głosy i opiekuńcze odzywki nie przeszkadzały w zasadzie ale tym razem może to ich nadmiar wzbudził w duszy samca to co zawsze w nim siedziało. achnął ogonem i zacisnał kły, nie odwrócił się ale jego wzrok znów stał się ponury i wędrował gdzieś w tył. Wyraźnie było widać , że coś się z nim dzieje. Coś niewyjaśnionego. I on nie potrafił sobie z tym poradzić.

Omega

Omega zauważyła wilka. - Chyba Sasori jest smutny. Może pójdziemy do niego.- powiedziała do Getsu. Wilczyca popatrzała na przyjaciela, a potem na drugiego wilka.

Sasori

Nie zwrócił większej uwagi na to co znó się działo. Nieco się uspokoił lecz mina pozozstała obojętna i lekko niespokojna. Spojrzał na Siom. Wypuścił gorące powietrze z nozdrzy do atosfery, tym samym tworząc chmurkę pary przy pysku. Zastrzygł uszami , a potem lekko je "położył". Chłodny wiatr zawiał wprost w jego futro, rozpraszając go na wszystkie strony, niesfornie targając.

Omega

Omega podbiegła do Sasori. - Hej. Wyglądasz na smutnego. - powiedziała wilczyca. Spojrzała w stronę Getsu, żeby upewnić się czy tam jest. Po chwili popatrzała na drugiego wilka.

Reika

Mój wzrok z Winki powędrował na ciemnego wilka. Wstałam, na ugiętych łapach. On był inny. Niebieskimi ślepkami lustrowałam jego zachowanie. Zaczęłam nieświadomie machać ogonem na boki. Byłam w stanie całkowitego skupienia. Nie wiedziałam, co teraz zrobię. Zaczęłam powoli się przesuwać w jego stronę. Nagle uskoczyłam w bok i znikłam z pola widzenia. Zaraz potem mój zimny nosek dotknął jego łapy. Wtedy się otrząsnęłam i odskoczyłam w tył, strosząc sierść.

Yumi

Przyszła i jak zwykle usiadła w cieniu drzewa. Nie wiedziała czemu tutaj się znalazła. Może z nudów... "Ostatnio nic ciekawego się nie dzieje" Pomyślała. Po chwili rozejrzała się po okolicy. Zauważyła tu wiele nowych wilków. Po czym usiadła i owinęła ogonem łapy. I przyglądała się nieznajomym jej wilkom.

Mel · Gość

Wszedł, jeszcze nie opuścił krainy... rozejżał się
-Nie ma jej... uff-powiedział cicho, nie chciał urazić Yuki, kochał ją ale...
-Smith-sama pomóż...-wyszeptał, spojrzał na Reikę, obserwował ją.

Reika

Poczułam na sobie nowy wzrok. Jejku, jest tu tyle do roboty. Odwróciłam się, spoglądając na Mel'a. Podbiegłam do niego truchtem i obeszłam dookoła, węsząc jego zapach. Był z Watahy Wody. Usiadłam przed nim, a mój pyszczek rozpromienił uśmiech.
- Siemasz! Jestem Reika - powiedziałam, machając ogonem na boki.

Yumi

Poczuła zapach kogoś dla niej nowego. Choć było tu już dużo osób, to umiała jeszcze łapać inne zapachy. Odwróciła łeb. I zauważyła czarnego wilka z czerwoną czuprynką (Jeśli tak można powiedzieć xdd). I zauważyła także mniejszą wilczycę. Spojrzała na nich oboje. Po czym zwróciła wzrok gdzieś na łąkę. Widziała jak lekki wiatr "tańczy" w trawie.

Mel · Gość

-Mel-powiedział ponuro, nie miał nastroju do nowych znajomości ale wilczyca zaciekawila go... tak jak Yuki...
-Nie!-warknąl i zaczął się rzucać po łące, po chwili uspokoił się i położyl na plecach, wpatrywał się w niebo.

Siomha Lorcan

Wilczyca z radością przyjęła pomoc Sasoriego. Gdy znalazła się na stabilnym podłożu, zwróciła uwagę na ,, nadmiar" wilków. W miarę możliwości potrafiła zrozumieć, czemu Sas tak zareagował. Ona też nie lubiła tłoku. Zauważyła również zmianę w nastroju wilka. Znów stał się ponury. Zmarszczyła nos. Nie wiedzieć czemu, ale nie chciała, żeby jej towarzysz był taki smutny... nie, on nie był smutny... to chyba było coś innego. Sopjrzała mu prosto w oczy i pochwyciła jego wzrok. W pewnym momencie wiatr rozwiał mu niesfornie sierść. To, co w tedy poczuła, było dla niej nowym, nienazwanym jeszcze uczuciem. Uśmiechnęła się do niego. Nie chciała, by Sas był poważny.

Reika

Odskoczyłam w tył, a sierść automatycznie się zjeżyła. Ukazałam białe kiełki, a w moim gardle wzmógł się warkot. Dlaczego Mel się tak zachowywał? Gdy sierść spokojnie legła na ciele, stanęłam nad nowym kolegą. Przekręciłam śmiesznie łebek.
- Co Ci? - zapytałam, bardzo zdziwiona.

Yumi

Zaskoczona krzykiem Mel'a, którego imię usłyszała przy rozmowie z wilczycą lekko się poruszyła. Spojrzała na niego dużymi oczami. Lekko nastroszyło jej się futro. Po czym sierść opadła. Nie wiedziała czemu tak zareagowała. Normalnie nie była to jej sprawa. Ale lubiła dzieci i młodsze od siebie wilki. A do tego była opiekuńcza. Niektóre szczeniaki przypominały jej młodszą siostrę, którą jako młodziutka wilczyca musiała się zajmować. Następnie położyła się na miękkiej trawie i zamknęła oczy.

Mel · Gość

-Miłość... to mi!-powiedział i spojrzał na Reikę, potem na Yumi i na inne wilczyce.Wszędzie widział Yuki ,,Tak nie może być!Stań ze śmiercią twarzą w twarz, stań ze strachem, chorobą i miłością, musisz z tym walczyć a teraz żyj!Zrób coś szalonego." pomyślał i podszedł do Rei
-Wyskoczymu gdzieś!Gdziekolwiek... gdzie jest mniej tłoku?-spytał.

Reika

Ponownie zdziwiona zmiennym zachowaniem Mela, starałam się wyglądać naturalnie.
- No... dobrze - powiedziałam, z małym zastanowieniem - Chętnie. Jestem tu nowa, przyda mi się przechadzka po krainie.

//Kurczę, jestem tu od max. 4 godzin i mam 57 postów o.O Rekord xD