Wilcza łąka

Jumpi · Wysłany: Sob 15:57, 13 Mar 2010 Temat postu:

-Heh-Zaśmiał się.-Nie przepadam za skakaniem, ale takie mi wybrano, no cóż.-Jego uwaga skupiła się na wilczycy i jej śmiesznych żartach.
A ty? jak cię nazywają?-Zapytał z ciekawością.

Sheala · Wysłany: Sob 16:01, 13 Mar 2010 Temat postu:

- Mam ładne imię, ale nie wiem czy zasłużyłeś by je poznać. - odparła zwracając ku niemu wzrok. Uśmiechnęła się bardzo delikatnie, można by rzec że był to wymuszony uśmiech. - Nieskaczący Jumpi. - zakończyła.

Jumpi · Wysłany: Sob 16:11, 13 Mar 2010 Temat postu:

-Spoko nie musisz mówić-Skrzywił się trochę.
-Co cię gryzie?-Zapytał z ciekawości.-Widać to gołym okiem.-Dokończył zdanie które zaczął, jego ogon machał raz w jedną raz w drugą stronę.

Sheala · Wysłany: Sob 16:45, 13 Mar 2010 Temat postu:

- Nie ważne. - odparła. Wolała pozostawić to w tajemnicy przez basiorem. W dodatku w ogóle go nie znała, więc nie chciała dzielić się z nim swoimi przeżyciami. Widać było, że należał raczej to tej grupy ' wesołych wilków ' .

Po pewnym czasie.

- Wiesz co? Ja już pójdę. Do zobaczenia. - powiedziała przez ramię. Wybiegła z tego miejsca.

Jumpi · Wysłany: Sob 12:22, 20 Mar 2010 Temat postu:

Popatrzył za odchodzącą wilczycą.
Nie mając co robić wyszedł powolnymi krokami z łąki

Wilczyca_23

Patrzała na wszystkich.Podeszła do wody i zaczęła myć łapy z krwi.Była nowa i trudno się tu żyło...

Balaa

przybiegła i usiadła nie daleko wilczycy

Yumi

Przybiegła lekko zdyszana. Ufff... Już jestem. Powiedziała do siebie.
Usiadła lekko machając ogonem w dwie strony. Rozejrzała się dookoła siebie. I zauważyła 2 wilczyce. I tyle xd
Jeszcze raz rozejrzała się. Nic tu ciekawego nie działo.
Wstała, odwróciła się i wybiegła z łąki ;D

Luan

Przyszedł wolnym i chwiejnym krokiem. Znów był poza granicami krainy ... To bardzo niedobrze. Ostatnimi czasy pokłócił się z córką i znów dawno jej nie widział ... Egh. I takie jest jego nędzne i nudne życie. Rozejrzał się wokoło ... Po chwili usiadł pod jednym z drzew i przymknął ślepia. Jego przednia łapa chyba była skręcona i straszne go bolała.

Idalia

Na łące pojawiła się nieduża, drobna wilczyca o gęstej i czarnej niczym bezgwiezdna noc sierści. Smukła postać przystanęła pośród wysokiej trawy, by uważnym spojrzeniem dużych, złocistych ślepi zlustrować okolicę. Dostrzegła tylko jednego wilka o blond umaszczeniu. Nie zwróciwszy na niego większej uwagi, ruszyła przed siebie, by po kilku metrach legnąć na ziemi. Darń była tu tak gęsta i wysoka, że wilczycy prawie nie było z niej widać.

Luan

Luan tylko lekko spuścił łeb i syknął z bólu. Uniósł uszy i zaczął nasłuchiwać. Usłyszał dalej trochę od niego kroki i prawdopodobnie wilczycy. Uniósł łeb i machnął grzywką. Po czym ledwo co widział w trawie czarną sierść wilka. Przyglądał się wilczycy ...

Idalia

Hekate momentalnie zareagowała na syknięcie żółtego wilka. Jej wyczulone na najlżejsze szmery ucho poruszyło się gwałtownie, a Hekate uniosła łeb, wyglądając na nieznajomego spomiędzy źdźbeł wysokiej trawy. Przyglądał się jej?

Luan

Gdy tylko wilczyca uniosła łeb ten odwrócił wzrok i znów spojrzał na łapę. Podniósł ją delikatnie i zaczął ją oglądać. Żeby tylko gdzieś znaleźć bandaż i lekarza ... Znów uniósł głowę i spojrzał przelotnie na waderę brązowymi ślepiami. Udawał że, wcale na nią nie patrzy i nie obserwuje.

Idalia

Ale Hekate była zbyt cwana, by nieznajomemu udało się ją nabrać na to odwracanie wzroku. Jeszcze niedawno czuła na sobie czyjś wzrok, a on był poza nią jedynym wilkiem na tej łące. Nie miała zamiaru rozpoczynać rozmowy, więc pozostała przy przyglądaniu się żółtemu wilkowi.

Luan

Luan chyba został odkryty ... Nie udał mu się ten numer. Powoli wstał i podszedł chwiejnym krokiem do wadery. Kulał na przednią łapę lewą ... Gdy już doszedł usiadł w bezpiecznej odległości od niej i znów cicho syknął. Uniósł łeb i spojrzał znów na waderę.
- Witaj ... -. mruknął. Nie uśmiechał się ...

Idalia

Gdy nieznajomy zbliżał się do niej, Hekate obserwowała ruchy jego chorej łapy. Kiedy przysiadł niedaleko niej, jeszcze przez chwilę patrzyła na nią, by w końcu przenieść wzrok na pysk wilka. - Witaj - odrzekła zwyczajnym dla niej cichym, acz stanowczym tonem.

Akeli

Weszła na polankę wciąż powtarzając sobie odpowiedzi do testu.Usiadła nie daleko żółtego wilka i czarnej wilczycy.Rozejrzała się i położyła.

Luan

Zaczął się jej przyglądać. Gdy nagle usłyszał kroki drugiej wadery lekko odwrócił łeb i spojrzał na nią. Zaczął ją obserwować i skinął jej łbem na powitanie. Po czym wrócił wzrokiem na czarną waderę.
- Jestem Luan ... -. przedstawił się cicho.

Akeli

Skinęła łbem na przywitanie panu żółtemu i wróciła to powtarzania sobie regułek.-Jeny..kogo ja z tond znam?-zaczęła się zastanawiać po paru minutach.

Idalia

- Hekate - przedstawiła się krótko, podnosząc przy tym do pozycji siedzącej. Zerknęła pokrótce na przybyłą wilczycą, skinąwszy jej krótko łbem na powitanie.