Wilcza łąka

Blue Spirit

Tak, może i zauważył spaloną trawę, ale co z tego? to tylko trawa.
-No hej, co porabiacie?
Powiedział po czym liznął ukochaną w policzek.
-Widzę że ktoś się bawi zapałkami.

Ashtare

- Taaa...- mruknęła. Jakiś wilk, który z polowania zrobił kabaret.- mlasnęła językiem i spojrzała w niebo. Przeciągnęła się mocno i ziewnęła.

Sayona

-Nie bawiłam się zapałkami-Powiedziała z uśmiechem.Po czym zapytała się wilczycy-Masz rodzinę?-Chciała wiedzieć czy nie czuje się samotnie

Ashtare

- Nie...- mimo, że kiedyś, pewnie tak, jak inne szczeniaki, miała jakąś rodzinę, ale dawno zapomniała, kim byli.- Typ samotnika.- wytłumaczyła z lekkim uśmiechem.

Sayona

-Podoba ci się to?-Zapytała z lekkim uśmiechem na pyszczku.Wiedziała jak to jest nie mieć rodziny.

Ashtare

- Nie jestem zobowiązana wobec nikogo, całkowita swoboda... to mój żywioł. Jednak czasami zastanawiam się, co robię źle...- przypomniała sobie, jak wszystkie próby zdobycia partnera poszły na marne.

Sayona

-Nie możesz znaleźć swojego jedynego?-zapytała z uśmiechem.Podeszła i siadła przy wilczycy

Ashtare

- Już nawet nie szukam.- zaśmiała się.- To tak, jakby się miało przy sobie duże szczenię.- jęknęła.- Nie spotkałam jeszcze odpowiedniego kandydata.

Sayona

-Heh....Może musisz przejąć inicjatywę.Ty zagadaj do jakiegoś wilka-spojrzała na nią i się uśmiechneła

Ashtare

- Próbowałam!- zaśmiała się.- Nie mam na razie do tego sił. Z resztą, to pewnie przyjdzie samo, w najmniej oczekiwanym momencie.- zamachała wesoło ogonem.

Sayona

-Może-odpowiedziała z uśmiechem-Ale zawsze trzeba być przygotowanym-Oznajmiła i wesoło podskoczyła

Ashtare

Spojrzała na nią zdziwiona i również się poderwała. Gdy uznała, że nic się nie dzieje, roześmiała się.

Sayona

Śmiała się głośno i machała ogonem w tą i tą.Aż w końcu powiedziała-O kurczę późno już,pójdę bo miałam iść do przyjaciółki na spotkanie-Popatrzyła na nią i się uśmiechneła.Podbiegła do niej i ją przytuliła po czym odezwała się-Pa pa do zobaczenia-I pobiegła szybko przed siebie

Blue Spirit

-Ta.. to narazie
Zrobiło się nudno więc poszedł nie ma się mu co dziwić.
-Miłego dnia
Pobiegł daleko, daleko, daleko, z tąd

Ashtare

Pozwoliła się uściskać i pomachała im. Sama udała się na zwiedzanie innych części krainy. Jeszcze sporo zostało do poznania, a Ash lubiła zwiedzać.

Carly

Wesoła niczym sarenka, z uśmiechem na pysku w kolorze nocy, przybyła Carly. Raz po raz znikała, nurkując w trawie. Miała wyjątkowo dobry humor, jak na ostatnie przeżycia i koniec lata. Jej ogon majtał na boki, a z kufy nie znikał szalony uśmieszek. W końcu usiadła i rzuciła się w trawę, kwiaty, i etc. Wyglądała jak rozpłaszczony, futrzasty dywanik.

Kyinra

Wparowała Kyinra, podskakując z dumnie zamkniętymi oczami. Jak zwykle wspaniałym humorem. Nagle potknęła się o kudłaty dywan. Jebnęła znowu o ziemię.. Leżała parę minut aż się podniosła i przyjrzała dywanowi. Usiadła przed nim i zaczęła tykać. -żyjesz? - zapytała tykając nadal.

Carly

Dywan kichnął z siłą, która wyrzuciła go na moment pół metra do góry. Carly optelepała się z pyłków kwiatowych, które wzbiły się w powietrze. Popatrzyła na zielono-żółte coś i oblizała pysk nieznacznie. - Żyję? Żyję, żyję..? - mówiąc to oglądała się dookoła - Tak, żyję~ - zasalutowała.

Kyinra

Uderzyła tyłkiem o ziemię (czyli usiadła) i zaczęła szybko oddychać trzymając łapę na sercu. - Um. to dobrze, że żyjesz. - stwierdziła. - A ja jestem Kyinra! A mówią mi Arrbuuzz! -pisnęła radośnie przyglądając się powstałemu dywanowi.

Carly

- Tak, tak, dobrze~ - przytaknęła - A ja jestem Carly! A mówią mi... Carly~! - zadowolona poszła w ślady młodej towarzyszki, czyli mówiąc dłużej, klapnęła na zadek. Zerwała jeden kłos i wsadziła go sobie do pyska, wywijając nim na boki. Czerwona grzywka przykryła jej oczy, a spiczaste uszy postawione były wysooko.