Wilcza łąka

Chris

Szłam sobie przez łąkę samotnie bez nikogo cisza,cisza,cisza.... powiedziałam.
-Co to za życie,błąkać się wszędzie i ciągle uciekać... :( :( :( podeszłam do rzeczki i zobaczyłam swoje odbicie,nie podobał mi się mój wygląd, wyglądałam na chłopca,ten wygląd został po tacie... a oczy czerwone jak krew po mamie... powiedziałam siadając na trawie przy rzeczce.

Zonhy

- Hej tam! - krzyknął z uśmiechem wbiegając - Jak masz na imię?

Wasp

Powolnym krokiem wszedł na łąkę. Dziś już nie wyglądał na tego zmęczonego życiem, smutnego wilka. Tak bardzo ucieszyło go spotkanie z Renną...
Spojrzał na zgromadzone wilki. Stanął gwałtownie, a jego spojrzenie zatrzymało się na wilczycy. Była aż za bardzo podobna do jego siostry...

Chris

-Cześć,mam na imię Diana... powiedziałam i spojrzałam w niebo.

Wasp

Przyglądał się czarnej wilczycy. Jej krwistoczerwone oczy wyglądały zupełnie jak jego.
- "Nie..." - pomyślał nie odrywając od niej wzroku. - "Moja siostra nie żyje!"

Chris

Spojrzałam na wilka który się na mnie patrzył i pomyślałam przecież on wygląda na mojego brata był bardzo podobny do niego i miał tak samo krwiste o czy jak ja...

Wasp

Spuścił z niej wzrok. Ciężko określić to, co działo się teraz w jego głowie... Był pewien, że jego rodzeństwo zginęło. Może wygląd tej wilczycy to był tylko przypadek? Bez żadnego słowa podszedł blisko niej i znów zaczął się przyglądać. Czekał na jakiś ruch z jej strony.

Chris

Spojrzałam na niego i pomyślałam tak to on.... to mój brat myślałam że zginął a jak to nie on może po prostu jest do niego podobny,odważyłam się powiedzieć.
-Cześć,jak ci na imię? spytałam wpatrując się w niego.

Wasp

Usiadł obok wilczycy.
- Jestem Wasp - odpowiedział wciąż lustrując ją wzrokiem. - A Ty?
Pamiętał imię siostry. Czekał na odpowiedź z cichą nadzieją, że to rzeczywiście ona.

Chris

-Ja mam na imię Diana powiedziałam i zaczęłam wierzyć że to on,mój brat.

Wasp

Diana... Diana... czy jego siostra właśnie tak miała na imię? Tak, chyba... Nie mógł uwierzyć, że to właśnie ona.
- Skąd pochodzisz? - spytał.

Chris

-Pochodzę ze Świata Ciemności... powiedziałam i wpatrywałam się w niego po chwili mówiłam w myślach może to naprawdę on...

Wasp

Świat Ciemności? Czyż nie tak nazywała się kraina, w której widział ją po raz ostatni? Na pewno!
- Czy Ty jesteś... - nie dokończył pytania, nie mógł. Wiedział, że jeśli to naprawdę jego siostra, będzie wiedziała o co chciał spytać.

Chris

-Tak... odpowiedziałam z uśmiechem :)

Wasp

Nie zważając na obroże z ostrymi ćwiekami na jej szyi, rzucił się na siostrę by ją uściskać.
- Myślałem, że nie żyjesz - powiedział wtulając pysk w jej gęsta sierść.

Chris

-Ja też myślałam że nie żyjesz...uważaj mam obrożę z kolcami-powiedziałam i po pierwszy raz w życiu się uśmiechnęłam.

Wasp

- Trudno, najwyżej się nią ukłuję! - odpowiedział i odsunął się od niej. Roześmiał się i poczochrał grzywkę siostry. - Gdzie podziewałaś się przez tyle czasu?

Chris

-Hhaahhaha,och to nie ważne,ważne że cię znalazłam...-powiedziałam z uśmiechem na pysku.

Wasp

- A powiedz mi... - znów ten niepewny ton. Wasp zrobił na chwilę pauzę. On nigdy nie był związany ze swymi rodzicami, lecz nie wiedział ile znaczyli dla siostry. Dokończył pytanie trochę pewniejszym głosem. - ...czy wiesz co się stało z naszymi rodzicami?

Chris

posmutniałam trochę i powiedziałam.
-Tak,wiem co się z nimi stało... powiedziałam ze łzami w oczach.