Zrodelko zyczen

Sekai

Na horyzoncie pojawiła się średniej wysokości wilczyca, owszem była dorosła, ale mała. Stawiała cichutko łapy. Śnieg, śnieg... szkoda, że sobie nie przyzywała impów aby odśnieżały drogę Pannie Sekai. Wilczyca wyszeptała coś a przed nią pojawiły się dwa chochliki odgarniające śnieg. Tak więc spokojnie sobie szła ścieżką którą zrobili jej koledzy. Klasnęła w łapy a chochliki zniknęły, podeszła do źródełka życzeń i usiadła. -hej.- powiedziała do młodej wilczycy siedzącej kawałek dalej.

Astre

Małe, srebrnawe coś przemierzało bardzo trudną wędrówkę przez biały, zimny puch zwany śniegiem. Astre była ciepłolubna, tak więc nie przepadała za zimą. Jednak nie ominie tej pory roku, a do 'ciepłych krajów' nie wyleci. Najpierw musi nauczyć się latać. Delikatnie machała skrzydełkami, jednak tylko tak dla zabawy, nawet nie próbowała latać. Dziwne raczej było to, że była sama. Nie było z nią jej siostry bliźniaczki - Soleil. Nawet się za nią nie oglądała, nie szukała jej. Chciała być sama? Chyba nie, trudno stwierdzić czemu nie było z nią towarzyszki.

Flake

Flake pojawiła się na tej niewielkiej polanie, brnąc przez pokłady śniegu sięgającego jej niemal do połowy smukłych łap. Cóż, nie ma się co dziwić - była wilczycą o filigranowych rozmiarach, dlatego wysoki śnieg sprawiał jej trudność. Mimo to szła dzielnie ku źródełku.

Astre

A tam gdzie przemieszczała się Astre widać było tylko ruch podnoszącego i przesuwającego się śniegu, oraz srebrną końcówkę ogona, która wystawała. Czasem wynurzyła się także głowa z białą czupryną. Tak, ale skakanie tu nic nie pomogło. Zielone oczka ujrzały wilczycę o blond sierści. Te stworzenia ciekawiły smoczątko. Z ciekawością w oczkach zmieniła kierunek drogi, zaczęła śledzić ową istotkę :3

Flake

Flake zmęczyło wreszcie to przedzieranie się przez śnieżny kożuszek i przystanęła. Rozejrzała się z uwagą. Wyglądało na to, że jest tutaj sama, ale... zaraz! Co to za ślad, niby ścieżka wyżłobiona w śniegu? Wilczyca dwoma susami doskoczyła do owego dziwacznego śladu, a jej dwukolorowym oczom ukazało się malutkie smoczątko.

Astre

Z chytrym uśmieszkiem szła na przód, chcąc podejść bliżej do wilczycy, która najwidoczniej po prostu... ymm... nawet nie wiem co... chciała się przejść? Być może. Po chwili coś z jasnym, długim futrem pokazało się dokładnie przed nią. Źrenice momentalnie się poszerzyły, raczej spowodowane to było szokiem. Powolnie zaczęła kierować szmaragdowe oczka w górę, aż skończyło się na mocno zadartym pyszczku do góry.
- Ymmm... Dobry wieczór. - Przywitała się jak zwykle grzecznie i z uśmiechem. Nie... On i strach rzadko kiedy szli w parze... Czasami starała się także go ukryć pod maską uśmiechu, jednak nie w tym przypadku. Była optymistycznie nastawiona do zapoznania się z wilczycą.

Flake

- Dobry wieczór - odpowiedziała, a na jej pysk wstąpił ten zwyczajny dla niej, radosny uśmiech. Ostatnio Flake spotykała bardzo wiele smoków, co bardzo ją dziwiło. Kiedyś tych stworzeń w krainie było dużo mniej. Zapytała. - Co takie małe smoczątko robi samo w tym wielkim śniegu, hm?

Astre

- Mmm... Chodzę. - Odpowiedziała i ponownie się wyszczerzyła ukazując swoje białe i ostre kiełki. Zachichotała cicho i machnęła ogonem. - A tak na prawdę to... Nie wiem, szłam sobie i szukałam czegoś ciekawego, tak znalazłam się tutaj. - Ta odpowiedź była poważniejsza, tamto to... no tak, takie pójście na żywioł. Powiedzenie, zanim się pomyśli.
- A czemu Pani pyta jeśli mogę wiedzieć? - Wilczyca była wyjątkowo miła i inna niżeli Anabell, z którą miała okazję rozmawiać... Była sympatyczna i... no inna, tego Astre szczerze mówiąc się nie spodziewała. - Ach i przepraszam! Mam na imię Astre... - Przedstawiła się...

Flake

- Pytam, bo pewnie jest ci strasznie zimno w tym śniegu, a mimo to chcesz spacerować sobie właśnie tutaj. I co będzie, jeśli się rozchorujesz, hm? - odpowiedziała. Jej samej końce łap wręcz odpadały przez to mroźne podłoże, a co dopiero musiało czuć takie smoczątko, które skryte było pod śnieżnym puchem niemalże całe? Dodała, jakby trochę od niechcenia. - Flake jestem.

Astre

- Szczerze mówiąc... Nie jest mi aż tak zimno... W końcu jestem z rodu gadów, ze tak powiem... Jesteśmy zmiennocieplne. Jednak odczuwamy zmiany temperatur i lubimy się bardziej w takich czy innych. - Delikatnie przekrzywiła łebek. Tak... To było dość... pomieszane. Jest ciepłolubna, a jednocześnie zmiennocieplna. Jednak ciepło dawało takie inne... poczucie. Można tak powiedzieć, choć trudno opisać czy ocenić.
- Miło mi Panią poznać, Panno Flake. - Drgnęła uchem i przymknęła lekko powieki, aby ochronić zielone oczka od wijącego i je drażniącego wiatru...
- A jeśli się rozchoruje to... będę musiała wyzdrowieć. Pewnie wtedy znajdziemy jakieś miejsce, w którym przy ogniu będę odpoczywać i zdrowieć. - Mówiąc w liczbie mnogiej oczywiście miała na myśli swoją siostrę. Jednak dopiero po wypowiedzeniu zdania zorientowała się, że mogło to być odebrane jakby zakładała z góry, że wilczyca jej pomoże. - Oczywiście mówiąc 'my' chodzi mi o moją siostrę, której... aktualnie tu nie ma.

Shaeera

Małe smoczątko przyszło w to miejscy niepewnie. Sha rozejrzała się, a następnie ujrzała jakiegoś innego smoka w jej wieku. Rozejrzała się jeszcze raz. Flake? Tak to była ona, jednak smoczyca nie podchodziła. Klapnęła na cztery litery i patrzyła w ziemię.

Astre

Astre przekrzywiła delikatnie łebek i wpatrywała się w wilczyce o blond futrze. Nic... Nie odzywała się, smoczyca spuściła wzrok, czyżby powiedziała coś nie tak? Słysząc jakiś ruch drgnęła uszami i rozejrzała się dookoła, zauważyła drobną, błękitną samice smoka. Uśmiechnęła się delikatnie.
- Przepraszam Panią na chwilę... - Powiedziała z tym samym uśmiechem i podciągnęła się na drobnych łapkach. Powolnie, lecz radośnie podeszłą do smoczątka.
- Cześć... - Przekrzywiła łebek i usiadła. Szmaragdowymi oczami wpatrywała się w nieznajomą czekając na jakiś znak życia... xd

Shaeera

Sha podniosła łebek i spojrzała na smoczątko. - Cześć - powiedziała niepewnie, a następnie jej długi ogon poruszył się. - Jestem Shaeera - przedstawiła się i przyjrzała się młodej smoczycy. - Fajne masz oczy - rzekła z lekkim śmieszkiem. Ona też miała zielone oczy.

/Brak weny T.T/

Astre

- Mmm... Miło poznać, ja mam na imię Astre. - Machnęła ogonem i drgnęła skrzydłem, jak to ostatnio miała w zwyczaju robić w tejże to kolejności. Klapnęła delikatnie ząbkami i uśmiechnęła się słysząc komplement.
- Dziękuję Ci, muszę przyznać że Ty też. - Zaśmiała się cicho. Shaeera miała tak jak ona duże, zielone oczy. No, nawet podobne były... Spojrzała na jej skrzydła... - Skrzydełka też niczego sobie. - Dodała i wzrok powędrował na białe, pierzaste przypominające wyglądem te.. anielskie. Te smoczycy wydawały się delikatniejsze, a Astre... no... cięższe.

No właśnie ja też, zauważyłam, zę wenę największą to mam jak się rano budzę ;x

Shaeera

- Ty też masz fajne skrzydła - powiedziała patrząc na nie. Sha wiedziała że jest ona piękna. Zamachała ogonem, a następnie uśmiechnęła się. - Umiesz już latać? - zapytała z zaciekawieniem. Jeszcze raz zamachała ogonem, a następnie jej oczy zalśniły. Wiatr obijał się o jej łuski.

Astre

- Jeszcze raz dziękuję i.. nie. - Odpowiedziała spuszczając wzrok. Nie miała jak się nauczyć latać, nie miał kto ją nauczyć latać. Razem z siostrą nie próbowały, nie wiadomo czy byłoby to bezpieczne... A dorosłych smoków nie znały... Mogły jedynie obserwować latające ptaki i naśladować ruch ich skrzydeł. Jednak jak na razie chyba były za słabe, aby unieść swoje ciało tymi małymi skrzydłami.
- A Ty ? - Spytała równie ciekawie jak koleżanka. Może Shaeera umiała latać i mogłaby im dać jakieś wskazówki...? A może znała kogoś kto by poprowadził je przez naukę latania? Nie wiadomo..

Shaeera

- Może nauczymy się razem? No ja znam kilka ruchów i jeszcze widziałam jak inni latają - zapytała patrząc z nadzieją na Astre. Uśmiechnęła się i jeszcze raz zamachała ogonem. Spojrzała na swoje skrzydła, a następnie na jej. No teraz jest najwyższy czas na naukę latania. Zerknęła na Astre z uśmiechem. Polubiła ją.

Astre

- Razem? Okej, jestem za. - Powiedziała, a pod koniec dało się słyszeć entuzjastyczne nastawienie. Jej ogon zaczął latać na boki, jak u wilków... z radości. Bo to, że jest gadem... nie oznacza, że nie może tak robić, prawda?
- Ymm... Ja wiem tylko to, że trzeba machać skrzydłami... No tam wiadomo, że czasami nurkować czy je rozłożyć, żeby złapać równowagę. Tylko tyle... - Na temat tego zbyt wielu wiadomości niestety nie miała, a mogła by. Czekała na to co powie teraz Sha, może podzieli się z nią jakimiś informacjami ?

Shaeera

Sha uśmiechnęła się, a następnie zamachała ogonem i pomyślała. - O ile mi wiadomo to najpierw trzeba ćwiczyć coś na ziemi - powiedziała myśląc i położyła się. - Nie to nie to - rzekła wstając. - Już wiem. Najpierw trzeba poćwiczyć skrzydłami. Trzeba nimi machać - powiedziała wesoło i zaczęła machać skrzydłami bez przerwy. W górę i w dół, w prawo i w lewo. Patrzyła na Astre i czekała, aż zacznie robić ćwiczenia, ponieważ to jest ważne.

Astre

- Okej. - Rozłożyła skrzydła, które były tylko nieco krótsze od niej samej... Dziwne były to, że można by je porównać, a jednak ona nie umiała latać. Po chwili zaczęła machać skrzydłami... W górę i w dół, w górę i w dół. Na boki jej raczej... nie wychodziło, musiała by dziwnie wykrzywić je. Piórka delikatnie unosiły się i falowały w powietrzu, dodatkowo delikatny wiatr poruszał je na inne strony... Z uśmiechem patrzała to na Shaeerę, jej skrzydła i swoje...