Ciemny Las

Hakuro

Wzdrygnął się i wstał - muszę już iść. - ruszył szybkim krokiem przed siebie.
Po chwili już go nie było, zostawił po sobie tylko odcisk łapy na drzewie.

Shade

Shade wstała i wolnym krokiem oddaliła sie z tego miejsca. Uśmiechała się cały czas kątem pyska.

Sune

Tułała się po całej krainie. Nie wiedziała nawet kiedy i znalazła się w ciemnym lesie. Postanowiła usiąść pod jednym z drzew. Swój wzrok zawiesiła gdzieś w oddali, a myślami odpłynęła w zupełnie inne miejsce.

Donn

Przyszedł tutaj był dziś nad wyraz nerwowy. Usiadł pod drzewem i kłapał kłami, ten kto dziś z niego zadrwi lub zażartuję pożałuje, że się urodził. Czarny humor Donna zwiastował nieszczęście.

Sune

Usłyszała czyjeś kroki, odwróciła łeb w ich stronę. Ujrzała dużego wilka i zmierzyła go wzrokiem. Miała dziś zły humor, wszystko ją drażniło i denerwowało. Cicho zawarczała.

Donn

Spojrzał na nią i fuknął coś od nosem. - Przeszkadzam Ci? - warknął i zastrzygł uszami lekko ukazując białe kły. Czy ona chcę tutaj umrzeć?

Sune

- Nawet nie wiesz jak bardzo - odrzekła z zaciśniętymi zębami. Warknęła trochę głośniej. Lepiej było nie wchodzić jej dzisiaj w drogę, chętnie pozabijałaby każdego, kto stanie jej na drodze.

Donn

Wstał i podszedł do niej, zacisnął kły a jego ślina kapnęła jej na łeb. - Co ty powiedziałaś? - warknął coraz bardziej sprowokowany i zły.

Sune

- Nie słyszałeś? Przykro mi. Nie mam zamiaru się powtarzać - powiedziała ironicznie oziębłym głosem. Napięła mięśnie. Miała ochotę go zaatakować.

Donn

Złapał ją za kark i rzucił z całej siły o drzewo za sobą. Obrócił się przez bark patrząc w tamtym kierunku - Nie denerwuj mnie. - warknął i ukazał kły. Rozdarł jej kark, z jego pyska ściekło trochę jej krwi.

Sune

Zacisnęła kły. Miała w sobie niezliczoną ilość gniewu i energii. Napięła mięśnie i wskoczyła na niego wbijając swoje kły w jego szyję. Po chwili pociągnęła go za owe miejsce. Swoje ostre pazury wbiła w jego ciało.

Donn

- Tego za wiele. - skoczył i przydusił ją swoim ciałem tak, że musiała go puścić. Następnie obrócił się i wbił kły w jej łapę, pociągnął mocno i rozerwał ścięgno w prawej przedniej łapie.

Sune

Z jej ciała sączyła się krew. Wszędzie odczuwała ból. Zacisnęła kły i odrzucając wszystkie emocje wskoczyła na niego. Swój ból przelała na niego. Najmocniej jak tylko mogła wbiła w jego ucho swoje kły, w efekcie czego, rozerwało się.

Donn

Zrzucił ją z siebie i wbił kły w jej krtań, zacisnął mocno i wyniósł ją w powietrze trzymając. Odciął jej dopływ tlenu i uniemożliwił ruchy całą głową i przednimi łapami. Zaczął uderzać jej ciałem o pień drzewa.

Sune

Nie wzięła wystarczającego zapasu powietrza. Nie mogła złapać oddechu, nie mogła nic zrobić. Zamknęła oczy. Jej mięśnie nie były już spięte, wręcz przeciwnie.

Donn

Odrzucił jej sponiewierane ciało daleko aż się kilka razy odbiła jeszcze od ziemi i wylądowała pod jednym ze starych drzew. - Znikaj mi z oczu. - warknął i usiadł już spokojny.
//Sune to juz uciekaj. //

Sune

Lekko otworzyła oczy. Wszystko było zupełnie rozmazane. Spojrzała na wilka, ostatkami sił warknęła na niego ostatni raz. W jej oczach był gniew i złość. Z bólami ciała i ranną łapą, wybiegła stąd.

Donn

On również wyszedł szybkim krokiem stąd. Sune była czymś na czym wyładował złość, no cóż sama się o to prosiła swoim zachowaniem. Zniknął.

Arya.

Gnała szybko przed siebie z zamiarem polowania. Po pewnym czasie znalazła się w lesie. Było ciemno. Tylko jej jasnofioletowe oczy się odznaczały. Jej bystry wzrok przeczesywał okolicę, zaczęła węszyć, czekając na Ozona.

Ozon

Z mroku lasu wyłoniła się para błękitnych ślepi i Ozon przybiegł w to miejsce i stanął obok Arii rozglądając się za obiektem polowania.