Ciemny Las

Ozon

Zastrzygł uchem. Też nie musiał sie rozglądać by go dostrzec. Uśmiechnął się porozumiewawczo do Arii jakby jej mówił " Spokojnie.. wdech,wydech". Po czym ze stoickim spokojem powrócił do niedźwiedzia

Arya.

Zdziwił ją jego spokój. Łowca grał Aryii na nerwach. Wciąż miała zaciśnięte kły i nie zanosiło się na pohamowanie jej zdenerwowania. Nerwowo drapała pazurami po ziemi. Próbowała się uspokoić.

Ozon

Ledwo powstrzymywał śmiech. Rozbawiła go ledwie powstrzymywana reakcja wilczycy, chociaż oczywiście wiedział jak zareaguje. Westchnął niby ciężko ale dalej ignorował obecność wilka.

Arya.

- Jaka dziś piękna pogoda. Nieprawdaż Ozonku? - rzekła nagle udawanym, głośnym tonem. Stanowczo odwróciła łeb w stronę łowcy. Spojrzała na niego przenikliwym wzrokiem i cicho warknęła.

Ozon

Ku własnemu zdumieniu uśmiechnął się ukazując kły. To był złośliwy uśmiech. Po czym przestał się uśmiechać i jego pysk powrócił do dawnego wyrazu.

Abaddon

Pomiędzy drzewami kluczył wilk o szaroburej sierści i gęstej grzywce. Ze znudzeniem w głosie mruczał pod nosem coś niezrozumiałego. Zatrzymał się i po chwili zastanowienia wskoczył na najgrubszą gałąź najbliższego drzewa. Strąciwszy z niej śnieg, ułożył się nań wygodnie.

Akita

Z za krzaków powoli wyłaniała sie Akita. Dumnie lecz leniwie i powoli kroczyła przez zarośla. Usidła na niewielkiej zaspie otrzepując się z płatków śniegu.

Abaddon

Gdy do jego uszu dotarł dźwięk czyichś kroków, spojrzał z gałęzi na las. Zauważył czarną wilczycę. Z nudów zaczął ją obserwować.

Akita

Poczuła na sobie czyiś wzrok ale nie zareagowała. Oparła się o pień drzewa obok którego siedziała i zaczęła wylizywać łapy ze zwierzęcej a konkretnie lisiej krwi.

Abaddon

Dojrzał krew na łapach czarnej samicy. Na pewno nie należała do niej. - Smacznego - mruknął, widząc, że Akita wylizuje czerwoną ciecz.

Akita

- Dziękuję - Lekko uśmiechnęła się pod nosem. Kątem oka spojrzała na Abaddona. Znowu zrzuciła z siebie śnieg, którego nie cierpiała.

Abaddon

Oparł pysk o przednie łapy i machnął puszystym ogonem, spuszczając go z gałęzi tak, że zwisał smętnie, huśtając się na wietrze. Abaddon utkwił wzrok w pokrytych śniegiem gałęziach.

Akita

Wbiła pazury w śnieg. Zauważyła że dużo krwi wsiąknęło w śnieg, lecz nie zareagowała. Kątem swego oka spoglądała na Abaddon'a.

Abaddon

Ab wciąż leżał na gałęzi wzrokiem przeszywając pobliskie drzewa. Nudził się okrutnie. Czy w tej krainie nie pozostał nikt mu znajomy?

Bridget · Gość

Do lasu weszła fioletowo biała wilczyca.Spojrzała na leżącego na gałęzi wilka ,,Abaddon... wyrosłeś" pomyślała i usiadla.

Abaddon

Przekręcił się na gałęzi na brzuch tak, że teraz swobodnie zwisały mu i ogon i łapy. Pysk oparł wygodnie o twarde drewno. Wciąż lustrował okolicę znudzonym spojrzeniem. W pewnej chwili zatrzymało się ono na przybyłej wilczycy. Nie kojarzył jej z wyglądu, jednak dostrzegł w niej coś znajomego.

Bridget · Gość

Siedziała nieruchomo.
-Abaddon.... to ty prawda!-stwierdzila i spojrzała na szarego wilka-Możę powinnam Ci mówić J.D?-spytała .

Abaddon

Wyglądu mógł nie rozpoznać, jednak ten głos od razu mu się skojarzył. Uniósł łeb, patrząc na Bridget. - Mama? - zapytał, choć mogło to zabrzmieć jak pytanie retoryczne. Naturalnie, że to ona. Nie mógłby jej z nikim pomylić.

Bridget · Gość

-Strzał w dziesiątkę....-mruknęla, zmienila się od czasu ich ostatniego spotkania-Przyszłam Cię tylko zobaczyć...-dodała i wybiegła.
//Musze kończyć sorry//

Abaddon

Zaskoczyło go jej zachowanie. Skoro przyszła go zobaczyć, to musiała wiedzieć, że to jest. Ale skąd? Abaddon nie zaprzątał sobie głowy zbyt długo. Z powrotem oparł pysk o gałąź.