Ciemny Las

Astwest

Odległość między nimi wynosiła już tylko metr. Wadera jednak ciągle krążyła. - Tak, słyszałam. - ochrypły głos rozległ się dookoła nich. Na jej pysku ciągle wymalowany był cwaniacki uśmieszek. - Brawo dla ciebie. - zamruczała mu tuż przy lewym uchu, po czym demoniczny śmiech rozległ się z prawej strony.

Blathe

Odwrócił gwałtownie łeb gdy usłyszał głos przy prawym uchu. Jednak nikogo nie zobaczył ...
- Pokażesz się nam ? -. spytał jej. Spojrzał kątem oka na Ayanę.

Ayana

Ayana stała teraz jak słup, czuła sie jakby miała sie zaraz przewrócić, ale także miała ochote wskoczyć mu tuż przed twarz.

Astwest

Zamyśliła się na chwilę. - Hmm, zobaczę. - powiedziała, a fioletowe punkty znów świeciły w różnych miejscach na raz. - Jednak ostrzegam. Wtedy może być jeszcze gorzej. - znów się zaśmiała.

Ayana

To pokaż sie nam - powiedziała nie pewnym i cichym głosem - pokaż sie nam, teraz - Ayana próbowała być troche bardziej zdecydowana

[z/w]

Blathe

Uśmiechnął się pod nosem.
- Spokojnie ... Wychodź -. odparł.Wszędzie widział fioletowe oczy ... Dziwne.

// Muszę iść ._. Jutro odpiszę. Byee ... //

Astwest

- Skoro tak bardzo chcecie... - ochrypły głos rozniósl się echem po lesie. Fioletowe oczy zaświeciły się tuż przed nosem wilczycy. Tak, Astwest stała tuż przed nią. Ciało wadery było ledwie dostrzegalne, gdyż w tym lesie zawsze panowały egipskie ciemności, a na dodatek - było ciemno. Uszy miała postawione na sztorc, ogon machinalnie latał w tę i spowrotem. Nie traciła czujności.

// Ok, nq ... //

Ayana

Ayana poczuła sie jakby zobaczyła upiór jak wilczyca zatrzymała sie tuż przed jej nosem, całe to zamieszanie doprowadziło Aye do puntu krytycznego i nagle zemdlała.

Blathe

Blathe odwrócił łeb i zaczął się przyglądać wilczycy ... Może i jej ciało nie było zbyt dostrzegalne, ale jednak widział coś ... Gdy zauważył że Ayana zemdlała podszedł do niej i usiadł przy niej. Wziął jej głowę pod łapy i spojrzał na nią.
- Ayana ... Obudź się -. powiedział jej do ucha. Spuścił lekko uszy ... Pewnie to przez ten szok.

Ayana

Ayana mimo szoku szybko odzyskała przytomność, najpierw słyszała tylko jakiś mamrot, ale chwilkę później po otworzeniu oczu zobaczyła Blatha, - Yyyy... - Aya spróbowała coś powiedzieć, ale w tej chwili jej mózg musiał zrobić reaktywacje, poza tym pomyślała że dobrze by było dać jakiś znak życia - Już... Już troche lepiej... – wymamrotała

Astwest

Zaśmiała się widząc, iż mała zemdlała. - Ooo, jakie to wzruszające. - rzekła słodkim tonem gdy zobaczyła "zakochanych", jak ona to określiła. - Bleeh... - powiedziała z nutką żalu. Wolnym krokiem chodziła wokół nich przyglądając im się uważnie. Ogon falował, kręcił się w powietrzu, co oznaczało zdenerwowanie. Zmrużyła fioletowe ślepia intensywnie nad czymś myśląc.

Ayana

Wilczyca zaczęła wkurzać Ayane, ale biedna nie mogła nic zrobić. Spróbowała sie podnieść ale po szoku nie czuła sie na siłach, ale i tak chciała jej w gębę pip....ąć.

Astwest

Spojrzała na wilczycę. Wyczuła, że Astwest ja denerwuje. Uniosła jedną brew, uśmiechnęła się cwaniacko i wolnym, pewnym krokiem podeszła do małej. Przechodząc za jej plecami mruknęła. - Coś ci się nie podoba, mała ? - spytała, po czym machnęła ogonem tuż przed jej oczyma.

Ayana

Tak - mruknęła zdenerwowana - ty mi sie nie podobasz! - Ayana czuła sie już troche lepiej i spróbowała wstać, niestety udało jej się jedynie usiąść ale nadal nie mogła wstać.

Astwest

Zaśmiała się. - Co z tego ? I tak mi nic nie zrobisz. - powiedziała, po czym prychnęła. - Jesteś żałosna... - mruknęła. Usiadła w mroku, że jedynie co było dostrzegalne to jej fioletowe ślepia.

Ayana

Ayana przymknęła troche oczy było po niej widać że to ją zraniło, - Wiesz co? Na ranieniu innych nic nie dostaniesz! - Krzyknęła Ayana, ona sie wkurzyła, i to bardzo

Astwest

Zaśmiała się i spojrzała w bok. - A czy ja coś chcę ? - spytała, po czym prychnęła i przeniosła wzrok na małą. - No właśnie. - przewróciła oczyma. - Twój kolega się zaciął. - zaśmiała się krótko i cicho.

Blathe

Spojrzał znów na Ayanę zmartwionym wzrokiem.
- Spokojnie ... -. powiedział do niej. Słysząc co mówiły i ta czarna wilczyce lekko się zdenerwował.
- Nie zaciąłem się ... -. burknął do niej.

Ayana

No i ? To i tak nie twoja sprawa - powiedziała i przejechała łapą po głowie Blathego - To moja sprawa - powiedziała Aya zdecydowanie

[sory, to do AstWest]

Abaddon

Na jednej z gałęzi leżał czarny wilk, z powodzeniem ukrywając się między gęstymi liśćmi. Obserwował zaistniała sytuację, śmiejąc się pod nosem cichutko. Jakże bawiła go ta fioletowooka wilczyca!