Ciemny Las

Wasp

- Wcale nie. Ale wiesz co? Ty też jesteś bardzo fajna - odpowiedział i posłał małej szeroki uśmiech. O ile Wasp nie przepadał za szczeniakami, tego akurat polubił - Ginger nie była tak nieznośna jak cała reszta dzieciuchów. Ponownie położył pysk na ziemi i dodał. - Więc może pora na małą drzemkę?

Ginger

- Dziękuję. A skoro niecodziennie... Dopilnuję by się to zmieniło, Wasp. - Zachichotała cicho. Mała miała niezwykłe szczęście do towarzystwa. Flake, Hekate i teraz Wasp. Wszyscy ją polubili. - Z chęcią się prześpię... Uwielbiam spać, choć bieganie wcale nie jest gorsze. - Wymruczała, zamykając oczka i kładąc łebek na łapkach.

Wasp

- Więc coś nas łączy. Miłych snów - powiedział i rozprostował przednie łapy, przeciągając się przy tym. Przewrócił się na bok i zamknął ślepia, żeby wreszcie pogrążyć się w śnie.

Ginger

- Nawzajem. - Odpowiedziała grzecznie. Zamiotła lekko ogonem. Po chwili spała, jak suseł. Tak, trudno będzie ją obudzić po takim dniu, oj trudno. Jej mała kitka od czasu do czasu zamachała, a na pysk tkwił łagodny uśmieszek.

Chris

Wadera w końcu ocknęła się z myśli ... Chyba nawet zrobiła sobie drzemkę. Ale kiedy ? Tego nie pamiętała. Rozejrzała się po okolicy i wzruszyła barkami. Po chwili podniosła się i złożyła skrzydła. Czas się zbierać ... Zaczęła kierować się ku wyjściu. Po chwili zniknęła z widoku.

Alerth

Podniosła cztery litery otrzepując się. Spojrzała na sarnę było jeszcze ciut krwi. Podeszła i ją wypiła,. Oblizała pysk i ruszyła w siną dal.

z/t

Ginger

Nawet kroki wilków przechodzących obok małej nie zdołały jej zbudzić. Miała twardy sen, a czasem była w stanie odpoczywać przez calutki dzień. Drgnęła nagle, ale to tylko z powodu powiewu wiatru, który sprawił, że zrobiło jej się chłodno. Mimo to - nie otworzyła oczu, tylko przewróciła się na drugi boczek, a później zrobiła to samo, co sprawiło, że nadal leżała pyskiem w kierunku Waspa. Przez sen posłała mu uśmieszek.

Zira

Zira przybyła tu truchtem. Zaczęła węszyć i wyczuła w pobliżu jelenia. Szybko, Zwinnie i po cichu ruszyła w tamtą stronę. Zwierzak pasł się przy wielkim drzewie. Zira weszła na drzewo od drugiej strony tak aby jej nie widział. Wspięła się i skoczyła na niego łamiąc mu kark. Rozpruła mu brzuch i zjadła wszyściutko co można było zjeść i wybiegła z lasu.

Wasp

Waspowi co prawda udało się usnąć, jednak nie na długo. Nie później niż kwadrans po zamknięciu oczu, wilk obudził się. Uchylił ślepia i popatrzył na śpiącą Ginger, po czym uniósł łeb, żeby rozejrzeć się po okolicy. Nie zauważył w okolicy żadnego wilka, więc z powrotem położył łeb na ziemi. Czekał, aż mała się obudzi.

Ginger

Przewróciła się na grzbiet, zupełnie nieświadomie, gdyż nadal była w Krainie Morfeusza. Zamlaskała głośno, przesuwając ogonem po ziemi. I z powrotem położyła się na boku, oddychając głęboko. W końcu postanowiła wybyć ze swojego snu, co zajęło jej trochę czasu, bo był bardzo ciekawy. Najpierw otworzyła jedno oczko, później drugie i spojrzała na Waspa. - Koniec drzemki? - Zapytała, zauważając jego otwarte oczy.

Wasp

- Mhm - mruknął tylko w odpowiedzi. Leżał wciąż dokładnie tak, jak wtedy, kiedy ułożył się do snu i na razie nie zamierzał zmieniać położenia. Zupełnie nie chciało mu się ruszać, jak zwykle zresztą.

Ginger

Westchnęła głęboko, jakby chciała powiedzieć: 'tak szybko?'. Położyła łebek na swoich łapkach i przyjrzała się Waspowi. - A miałam taki fajny seen! - Powiedziała smętnie, przeciągając literkę 'e'. Gdy tak na niego patrzyła zastanawiała się czy on ma jakąś rodzinę.

Wasp

Uśmiechnął się lekko.- Jeśli chcesz, to śpij dalej. Powinnaś się wyspać - odpowiedział. Zdecydowanie, Wasp najbardziej lubił szczeniaki, kiedy spały - przynajmniej były wtedy grzeczne, spokojne i nie zadawały durnych pytań.

Ginger

Uśmiechnęła ie na myśl dalszego spania. Martwiło ją tylko to, że już nie przyśni jej się to samo. - Ale mi nie uciekniesz? - Zapytała, bojąc się, że nie przeleci się na grzbiecie Waspa.

Wasp

- Oczywiście, że nie. Obiecuję, że będę tu siedzieć i czekać, aż się obudzisz - odpowiedział ze śmiechem. Z wielką ulgą przyjął słowa Ginger - czyli mała będzie jeszcze spać. Wasp jeszcze nie będzie musiał się ruszać, bo na to zupełnie nie miał teraz ochoty.

Ginger

- Dzięki... -Wyszeptała. - Ale jak zwiejesz to cię znajdę, zobaczysz... - Zażartowała i zamknęła oczka. Położyła się na boku i westchnęła z przyjemnością. Po chwili - po raz kolejny - odpłynęła.

Wasp

Zaśmiał się cicho i zaczął się wiercić, żeby ułożyć się wygodniej. Złożył skrzydła i owinął się długim ogonem. Pysk ułożył na wyciągniętych przednich łapach. Znowu zamknął oczy - może uda mu się zdrzemnąć po raz drugi?

Ginger

A ona chrapała już w najlepsze, ale ile to miało trwać? Nagle w jej śnie pojawił się stwór. Ten sam, który ją dzisiaj tak przestraszył. Zobaczyła lśniące kły, szarżował. Słyszała krzyk, swój własny. Śniło jej się, że próbuje uciec, ale coś sprawia, że nie może przyśpieszyć, tylko toczy się wolno jak ślimak, gdy ten potwór już ją dogania. Przewróciła się nerwowo. Zaczęła się pocić, trząść, bać. Sen był bardzo realistyczny.

Wasp

Z powrotem otworzył oczy. Nici z drzemki. Z niezadowoleniem zmarszczył nos - chyba po raz pierwszy w życiu miał problem z zaśnięciem. Z braku ciekawszego zajęcia począł obserwować śpiącą Ginger. Kiedy jej małe ciałko zaczęło drżeć, uniósł łeb, przyglądając jej się z uwagą. Wyglądało to tak, jakby mała miała koszmarny sen. Wasp wyciągnął łapę i lekko objął nią szczenię, tak samo jak Arianę, kiedy śniło jej się coś złego. Może to pomoże?

Ginger

Kiedy poczuła, że ktoś ją obejmuje, wstrząsy ustały. Uspokoiła się nieco, gdyż bestia zniknęła, pozostawiając małą tylko z jej ślimaczym tempem. Mała automatycznie objęła łapkami łapę Waspa i delikatnie przytuliła ją do siebie. Z pewnością nie spodoba się to basiorowi, ale nie miała pojęcia co robi... Nigdy by tak nie zareagowała, gdyż wiedziała już, że Wasp za tym nie przepada.