Ciemny Las

Scarlett

Scarlett powoli przybyła do Ciemnego Lasu. Dostrzegła dwoje wilków. Był to Wasp i Akeli! Ah, tak dawno ich nie widziała, a teraz spotkała oboje! Podeszła bliżej nich i uśmiechnęła się.
-Witam.-powiedziała.

Wasp

- Ach, witaj - odpowiedział Scarlett i posłał jej całkiem przyjazny uśmiech. Choć zwykle nie przepadał za większym towarzystwem, dziś wcale mu ono nie przeszkadzało. Miał więcej energii i ochoty na rozmowy niż zwykle. Może to idiotyczne, ale czuł się zupełnie, jakby odzyskanie wolności dodało mu skrzydeł. Był po prostu szczęśliwy.

Scarlett

-Co tam u ciebie?-spytała spokojnie Scarlett, siadając obok wilków i uśmiechając się do niego. No, może chociaż teraz, ta rozmowa coś zdziała. Narazie ona przeżywa załamanie.

Wasp

- U mnie całkiem sporo - odrzekł wciąż łagodnym tonem, lecz dając rozmówczyni do zrozumienia, że nie chce mu się o tym opowiadać. Miał już dość powtarzania na lewo i prawo, że rozstał się z Carly i słuchania "oj, tak mi przykro". Ileż można się użalać, do diabła? - A co u ciebie?

Scarlett

-No cóż, teraz w pewnym sensie... Jestem wolna.-powiedziała cicho Scar.-No cóż, mój partner Rosity odszedł z krainy i nie wie czy wróci. Jak tu dłużej być razem?-powiedziała.

Akeli

-Hej Scar!
Zawołała zadowolona wilczyca, spuszczając głowę z koron drzew, na Waspa i Scarlett. No tak, też dawno jej nie widziała. Na razie nie będzie im się wpindalać w rozmowę. Położyła się obserwując ich oboje. No, ona też musi kiedyś położyć swoje cztery litery na ziemi. A nie ciągle stać jak ten słup soli, albo skakać po polach jak zając, albo sarna. No proszę Was!

Wasp

Pokiwał łbem ze zrozumieniem. A cóż to za sezon na rozstania?
- Nie ma sensu ciągnąć czegoś, co w rzeczywistości przestało istnieć - powiedział. Sam już zdążył się o tym doskonale przekonać i to dopiero co.

Scarlett

-To prawda. No cóż, ale co gorsza ja sama musiałam się o tym dowiedzieć, bo oczywiście on nic o tym nie wspominał.-powiedziała.-Ale lepiej zmieńmy temat... No cóż, ładna dzisiaj pogoda.

Wasp

Wasp zaśmiał się, słysząc, na jaki tor schodzi ich rozmowa.
- Chyba nie masz dziś wielkiego zapału do pogawędek, prawda? - spytał, lecz brzmiało to raczej jak stwierdzenie. Scarlett wyglądała, jakby rozpaczliwie chwytała się każdego tematu, jaki przyszedł jej do głowy. Może nie czuła się najlepiej, albo coś ją gnębiło i stąd ten problem z prowadzeniem rozmowy? A może Wasp po prostu szuka dziury w całym?

Akeli

A Ona tylko słuchała ich rozmowy, z przymkniętymi oczami. Chyba wiedziała o czym Oni mówią, ale nie wiedziała czy dobrze to odbierała. Wilczyca poruszyła ogonem i otworzyła oczy i zerknęła na swój nos, na którym znajdywał się jakiś wstrętny komar. Wilczyca pachnęła go łapą i znów wróciła do wsłuchiwania się w rozmowę i nie tylko.

Wasp

Zerknął na Akeli, która zamilkła, kiedy tylko pojawiła się Scarlett i nie wyglądało na to, że przyłączy się do rozmowy. A szkoda, bo jemu prowadzenie konwersacji ze Scar jakoś nie szło, cóż... nie zawsze tak łatwo znaleźć wspólny temat.

Akeli

A czemu zamilkła? Ponieważ nie wiedziała co ma mówić. Oni zaczęli rozmawiać na temat o którym Akeli niewiele wiedziała...
-Wasp, masz zamiar kiedyś zdawać jakiś test? Na przykład na wojownika, albo kogoś w tym stylu?
Zapytała po jakimś czasie, przerywając ciszę która tu zapanowała. Podniosła pytająco wzrok na Waspa.

Wasp

Zamrugał, nieco zaskoczony takim pytaniem.
- Nie, raczej nie - odrzekł bez namysłu. Wspinanie się coraz wyżej po szczeblach kariery jakoś go nie pociągało. Każda profesja łączy się w końcu z obowiązkami. A Wasp jest zbyt leniwy, by je wypełniać.

Akeli

Akeli tylko kiwnęła głową, na znak zrozumienia. No tak, obowiązki... Jak śmiała zapomnieć o tym, że Wasp należy do tych bardziej leniwych osób, no cóż. A Akeli czasami potrafi zadać pytanie, którego jej rozmówca się nawet nie spodziewał... Ona już była taka... Zaskakująca.

Scarlett

-Ja? No cóż, tak średnio. Ale długo cię nie widziałam, a miałam wielką chęć z tobą pogawędzić.-powiedziała uśmiechajac się do Wasp'a. Taaak...

Wasp

Zaśmiał się. Pogawędzić z nim... to miłe, że znalazła się znajoma, która miała ochotę porozmawiać sobie z nim ot tak, bez konkretnego powodu. Cóż, Wasp podejrzewał, że wiele jego dobrych znajomych straci taką chęć w najbliższym czasie. Carly pewno porozpowiada na lewo i prawo jakieś niestworzone rzeczy o nim... Wasp znał ją w końcu nie od dziś i wiedział, do jakich kroków zwykła się posuwać.
- No tak, racja... długo się nie widzieliśmy - odpowiedział.

Scarlett

-Tak. A nasza ostatnia rozmowa bardzo mnie zmotywowała.-powiedziała i uśmiechnęła się.-Cieszę się, że chociaż z tobą moge normalnie porozmawiać. Ostatnio jakoś nie mam ochoty przebywać z wiecznie pobudzonymi wilkami. Wolę spokojną rozmowę.

Wasp

- Ostatnia rozmowa, ostatnia rozmowa... - usiłując przypomnieć sobie ich ostatnia rozmowę, zamruczał pod nosem, lecz na tyle głośno, że Scarlett mogła go zrozumieć. Zapytał głośniej. - A czego dotyczyła nasza ostatnia rozmowa?
Cóż, wyleciało Ospusiowi z głowy.

Scarlett

-W sumie sama nie pamiętam. Ale po tej rozmowie, postanowiłam trochę odpocząć i przestać latać od osoby do osoby.-powiedziała, uśmiechając się.-I dobrze. Czułam że padnę ze zmęczenia.

Wasp

Ostatnie słowa rozmówczyni rozjaśniły Waspowi umysł, a raczej pamięć i wilk przypomniał sobie jego spotkanie ze Scar nad morzem. To były chyba falochrony, lecz nie był pewien. Na tyle dobrze owych wspomnień nie zdołał wyłowić z odmętów umysłu.
- Ach, pamiętam! - powiedział i uśmiechnął się jakby tryumfalnie, zadowolony z tego, że zdołał pokonać swą zawodną pamięć. - Próbowałem ci wtedy wybić z głowy szukanie na siłę partnera.
W chwili, kiedy o tym wspomniał, w sercu poczuł silne ukłucie żalu. Wtedy w jego związku z Carly pojawiły się pierwsze poważne kłopoty, lecz nie to spowodowało uczucie żalu. Bo to w tamtym czasie odepchnął Rennę...