Ciemny Las

Scarlett

-Tak, pamiętam. Ale teraz jestem wolna i nie mam żadnych problemów z partnerstwem.-powiedziała z lekkim uśmiechem.-Tak... Pamiętam, wtedy na Falochronach...

Wasp

- Więc witaj w klubie, Scar - odpowiedział z uśmiechem. On też był wolny. Wolny i szczęśliwy, choć do tej wolności jeszcze w pełni nie przywykł. Nie żałował, że jego związek się rozpadł, wręcz przeciwnie - miał wrażenie, że powinien podziękować Enary, bo dopiero zachowanie Carly po jego 'zdradzie' w pełni otworzyło mu oczy.

Scarlett

Scarlett spojrzała na Waspa. A no tak! Słyszała, o tej całej sytuacji z Carly i Osą.
-Wybacz, że ciągne temat, ale ja jestem po twojej stronie.-powiedziała spokojnie.-To ona źle zrobiła, a teraz zaczyna wojnę.

Wasp

- Wojnę... - powtórzył, a jego wargi zadrgały w lekkim śmiechu. - Może zaczynać sobie, co tylko jej się wymarzy. Ja nie będę wdawać się w żadne bezsensowne przepychanki. Carly nie myśli i nigdy nie myślała logicznie. Wydaje jej się, że skoro nasze dzieci są już dorosłe, ona może mnie oczerniać. Nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo w ten sposób rani nasze córki.
Wasp westchnął na tę myśl. Kiedyś wydawało mu się, że to on nie jest wystarczająco dojrzały, by zmierzyć się z ojcostwem. Jak się okazało, to Carly nie podołała zadaniu.

Scarlett

-Przykro mi...-powiedziała cicho Scarlett.-Ja niestety narazie nie wiem jak to jest. Partnera miałam bardzo krótko i tak prawie się do mnie nie odzywał. A rodzice zostawili mnie jako małe szczenie. Ale uwierz mi, zawsze będe po twojej stronie i zawsze ci chętnie pomogę.-Scar uśmiechnęła się lekko do Waspa.

Wasp

- I jestem ci za to bardzo wdzięczny - odpowiedział, a na jego szczupłym pysk wkradł się szerszy, przyjazny uśmiech. Wasp darzył Scarlett szczerą sympatią. Cieszyło go również to, że patrzyła na Carly w sposób obiektywny, choć przecież nie znała jej tak dobrze, jak on.

Scarlett

Scarlett również uśmiechnęła się szerzej. Jakoś czuła, że ostatnio jej najbardziej zależy na słowach Wasp'a. Dlaczego? No cóż, tyle się w jej życiu pozmieniło.
-Dziękuje.-powiedziała już weselej.

Wasp

- Ha! - rzekł, a raczej wydarł mu się z pyska ten tryumfalny wręcz okrzyk. - Nareszcie na twoim pięknym pyszczku zagościł godny ciebie, szeroki uśmiech.
Wasp nie lubił, gdy ktoś w jego otoczeniu się smucił, nawet, kiedy podczas rozmowy poruszane były tematy mało przyjemne. Dlatego z taką radością przyjął, że Scar się rozchmurzyła.

Scarlett

Scarlett zaśmiała się i spojrzała wesoło na Wasp'a.
-No tak, teraz ten uśmiech zostanie na nim przez jakiś czas. Te nasze rozmowy jakoś polepszają mi humor.-powiedziała.

Wasp

- Wygląda na to, że musimy częściej ze sobą rozmawiać - odpowiedział. Częstsze niż dotychczas pogaduszki ze Scarlett wcale nie były takie trudne - w końcu od ich ostatniego spotkania minęło chyba dobre pół roku, a to szmat czasu.

Scarlett

-No właśnie. W sumie rano byłam w takim nastroju, że obiecałam sobie do nikogo się nie odzywać przez najbliższy tydzień. A tu taka niespodzianka!-Scar uśmiechnęła się ponownie to wilka.

Wasp

- Obiecałaś sobie, że nie będziesz się odzywać do innych przez tydzień? - powtórzył, chyba trochę tym słowom nie dowierzając, lecz zaraz dodał z rozbawieniem. - Tylko uważaj, żebyś się przypadkiem ze smutnej wilczycy nie zamieniła w gbura!

Scarlett

-Nie, nie o takie coś mi chodziło! No cóż, zawiodłam się w tym tygodniu na wielu osobach, więc rano nie miałam na nic ochoty.-powiedziała spokojnie.-Smutnej wilczycy? Przy tobie jakoś nie czuję się smutna, gdy rozmawiamy. Ale całe moje życie jest pod górkę, dlatego mam miano ,,smutnej wilczycy".

Wasp

- Każda droga pod górkę prędzej czy później zmienia swój bieg, nie zapominaj o tym - odpowiedział, nie tracąc tego łagodnego uśmiechu. Sam nigdy nie miał specjalnie trudnego życia, może wyłączając szczenięce chwile i ostatni czas, który spędził poza krainą. Mimo wszystko starał się Scarlett zrozumieć.

Scarlett

-Spokojnie. Mi to wcale nie przeszkadza. Przyzwyczaiłam się do tego, że wszystko co szczęśliwe odchodzi. A szczególnie odemnie.-powiedziała spokojnie, nadal się uśmiechając.-Ale może przestaniemy o mnie? Co u ciebie?

Wasp

- U mnie jakoś tak... ponuro. O Carly słyszałaś, choć to akurat powód do radości - odpowiedział. - Ale moja siostra gdzieś wybyła z krainy i od dawna nie wraca, dzieci wydoroślały i coraz rzadziej się z nimi widuję, jedyny syn zmienił płeć... jak sama widzisz, dziwnie.

Scarlett

Scarlett przechyliła lekko głowę i zmrużyła oczy.
-Zależy, jak na to popatrzeć. Teraz jesteś wolny, bez partnerki. Może twój syn lepiej będzie się czuł jako twoja córka. A twoja siostra, może pozna kogoś nowego.-powiedziała spokojnie.

Wasp

- O dziecko się specjalnie nie martwię, choć trochę dziwnie się z tym czuję, to prawda. Ale Chris... moja siostra zachowuje się czasem, hm... nierozsądnie - powiedział. - Boję się, że w jakimś mało przyjemnym miejscu zrobi coś idiotycznego. To by nawet było w jej stylu.

Scarlett

-Spokojnie, spokojnie. Sądze, że jednak sie zmieni, mając świadomość że jest daleko od domu.-powiedziała spokojnie Scar, siadając bliżej Wasp'a. Wkońcu Akeli się nie odzywała, może zasnęła? mogli porozmawiać.

Akeli

Nie, ona nie zasnęła. Leżała z zamkniętymi oczami słuchając ich rozmowy i rozmyślając przy okazji. Podzielność uwagi się przydaje. Wiedziała o czym rozmawiała Scar z Waspem, no i... Myślała. Jej jakoś się rozmowy odechciało. Wolała posiedzieć cicho. Podniosła się jednak z miejsca i otrzepała futro, siadając.
-Co za durny kurz...
Mruknęła, machając ogonem.