Ciemny Las

Eskarina

Samica wyrwała się z uścisku.
- Ja byłam...Eee, nieważne. - mruknęła. - Gdzie ty byłaś? - zapytała.
Istna z niej optymistka. Nie tak jak, ona. Choć ona też kochała świat. Spojrzała na Jesminę, później na Sehshiego.

Jasmina

- Aaa... Nie pamiętam. - powiedziała Jazz ze stoickim spokojem, po czym dodała: - Ale było tam tak mega super zaje ekstra fajnie! - uśmiechnęła się szeroko i podskoczył, nie wiadomo czemu. - A ile nas tak właściwie jest? - spytała, mając na myśli rzecz jasna rodzeństwo.

Eskarina

- Trzech, ja, ty i Sens - powiedziała. - Nienawidzę, rodziców, za to co zrobili - burknęła.
Spojrzała na rodzeństwo. Czy ich lubi? Może tak, może nie? Eska, była od urodzenia "filozofem" i zastanawiałam się nad wieloma rzeczami. Skąd się biorą dzieci? I tym podobne...

Scarlett

Scarlett zdziwiła się i patrzyła na szczeniaki.
-Co wy tutaj z tą nienawiścią do rodziców? Co zrobili? Zabili kogoś z waszego rodzeństwa? Chcieli Was zabić? Zmuszali was do ciężkiej pracy?-spytała.

Eskarina

- Jeśli cię to obchodzi, to nic z tych rzeczy! - burknęła. - Rozwiedli się, zostawili nas. Nazywaj to jak chcesz! - krzyknęła.
Łza zakręciła jej się w oku i zniknęła tak szybko jak się pojawiła.
- Żegnam! - wrzasnęła.
W oddali było słuchać szelest liści, już po chwili wilczyca zniknęła za horyzontem.

Scarlett

-Zostawili?-wyszeptała. Spojrzała na wystraszonego wilczka.-To dlatego jesteś taki smutny?-spytała, kładąc się i przekrzywiając lekko łeb-Ja też lekko w życiu nie miałam. Najpierw moim rodzice chcieli... No cóż. Nie znałam ich. Ale zaopiekował się mną wilk. W sumie chciał tylko sprawdzić, jak silna jestem. A gdy zrozumiał, że jego syn mnie nienawidzi kazał mi zostać w jamie położonej obok rzeki. Rzeka miała wylać. Ale ja uciekłam. No cóż.-tu spojrzała na swoje łapy-Szczerze wolałabym nawet znać choć parę dni moich rodziców, albo znaleźć przynajmniej swoje rodzeństwo.

Jasmina

Jazz wstała, machnęła kilkakrotnie ogonem, przekrzywiła łeb, strzeliła jedno salto i z tym radosnym akcentem oddaliła się gdzieś, gdzie na pewno jest fajnie. Bo wszędzie jest fajnie jak Jasmina przyjdzie, no! W każdym razie, rozśpiewana i wielce różowa wilczyca zaraz zniknęła z oczu obecnych.

zt.

Scarlett

Scarlett podniosła się i przeciągnęła. No cóż, może choć ona będzie potrafiła pomóc tym szczeniakom? Nie, nie chciała tego robić na siłę. Może one będą potrzebowały schornienia? Tak, może je zaprosić do siebie. Wkońcu ma duży dom. Poszła za nimi.

zt.

Morte

Morte przyszła tutaj powoli... Niczym ślimak. Usiadła pod jakimś drzewkiem i ziewnęła głucho, po czym mlasnęła znudzona dziwną sytuacją. Delikatnie zaczęła wycierać liście ogonem, a ucho strzygło jej niczym szalone. Uśmiechnęła się w końcu szatańsko, niczym szatan.

Viy Curay

Przyszedł tu i Vij. Basior odrażający nawet najbardziej tolerancyjnych. Zamiast jednego oka, miał coś najbardziej przypominającego krzyżyk, z którego co chwili sączyły się stróżki czystej, Vijowatej krwi. Niegdyś przejrzyście białe futro dziś przebarwione, tylko w niektórych miejscach dało się zobaczyć jasne plamy. Reszta to zlepki cudzej posoki, jakże dojącej mu tego czegoś, ostrzegaj, że nie jest nastawiony pokojowo. Usiadł pod drzewem, nie zwracając uwagi na waderę.

Morte

Morte zmrużyła swe ślepia. Popatrzyła z ukosa na wilka. Zaciągnęła się gwałtownie powietrzem.
Demon-pomyślała i uśmiechnęła się niczym prawdziwy psychopata. Następnie przestała machać ogonem, a jej uszy stanęły na sztorc. Nahaha cóż ta dziwna wadera knuje? Eh.. Nie ważne..
Po jakimś czasie podniosła się o pobiegła w siną dal.
zt

Hiretsuna Shinigami

Hiretsuna przybył tutaj. Las był miejscem najbliżej położonym od terenów ludzkich lecz wystarczająco ciemnym terenem aby żaden z nich się tam nie zapuścił. Usiadł pod jednym z drzew i czekał na Helmi. Tym czasem pozbierał ściółkę, chrust i gałęzie oraz kamienie. Odgarnął duży plac z liści aby była na nim tylko ziemia i trawa i utworzył krąg z kamieni, następnie do środka wrzucił ściółke i poukładał gałęzie a pełno innych leżało obok. Było ciemno więc warto było rozpalić ognisko. Po chwili te się paliło za pomocą jego krzemieni noszonych u pasa. Widać je było z daleka tak więc ta nie powinna mieć problemu ze znalezieniem go.

Helmi

Helmi starała się nie tracić Hiretsuny z oczu, ale była mała, więc siłą rzeczy też dużo wolniejsza od demona. Kiedy przybyła do lasu i znalazła go, on już siedział sobie przy ognisku... niezłe miała tempo, nie ma co!
Mała zatrzymała się blisko ognia, ale w bezpiecznej odległości.

Hiretsuna Shinigami

Hiretsuna spojrzał na Helmi.
- A więc. Jesteś głodna? - zapytał po czym wyjął dwie kaczki i dwie kury już bez piór z worka z auta oraz kilka mniejszych woreczkó z ziołami. Jak się ma jeść to przyprawy też powinny być prawda? Smak lepszy i sam zapach pieczonego mięsa. Demon spojrzał na nią z ciepłem w oczach.

Helmi

- Tak.. trochę - odpowiedziała trochę onieśmielona życzliwością Hiretsuny. Przecież nawet jej nie znał, a tu pomógł jej na ulicy, teraz zatroszczył się o to, by nie była głodna. Przypomniała sobie nagle, że miała go o coś zapytać. Dodała więc. - Proszę pana... a co to jest auto?

Hiretsuna Shinigami

No cóż Hiretsuna już taki był, niema na co liczyć aby był inny. No... Chyba że go ktoś naprawdę zdenerwuje a o to jest trudno. Zaczął nacierać dwa kurczaki jak i dwie kaczki uprzednio wyjmując jelito cieńkie oraz grube wyrzucając je gdzieś daleko za siebie.
- Auto? Jest to urządzenie którym jeżdzą ludzie. Auto to poprostu jest to co mało cię nie rozjechało moja droga. - odpowiedział.
- Jesli będziesz chciała to ci je jeszcze raz pokarze w najbliższym czasie. - dodał cały czas oprawiając kurczaki i kaczki.

Helmi

- A...ha... czyli to jest to wielkie blaszane pudełko - odpowiedziała, notując tę informację w pamięci. - Ale dlaczego ludzie w to włażą? Nie lepiej jest chodzić samodzielnie? Przecież to się może zepsuć...
Może i rozważania Helmi był kretyńskie, ale co zrobić, skoro mała nie znała życia ludzi.

Hiretsuna Shinigami

Ten zastanowił się. Jednego kurczaka przywiązał za nogi sznurkiem i powiesił na gałęzi któa wisiała nad ogniskiem. Zaczął zawiązywać supły na nogach drugiego kurczaka.
- Po co? Po to aby szybciej się poruszać. Oczywiście kiedy auto się zepsuje to muszą je naprawić. To tak jakby porównać ich auto z naszymi skrzydłami. Wilki posiadają je i mogą sie szybciej poruszac prawda? Ale jeśli się zepsują to trzeba je naprawić lecz w całkiem inny sposób niż auta. - powiedział i drugi już kurczak wisiał nad ogniskiem.

Helmi

- Dziwne to wszystko... nie znam ludzi, ale dużo wilków mi o nich opowiadało i... zauważyłam, że oni budują sobie mnóstwo różnych dziwnych urządzeń, żeby łatwiej im się żyło - odpowiedziała. Popatrzyła na kurczaki i machinalnie oblizała drobny pyszczek. Wyglądały smakowicie. - To chyba znaczy, że są bardzo słabi, prawda? My umiemy świetnie sobie radzić bez tych wszystkich aut innych bzdur.

Hiretsuna Shinigami

Hiretsuna kiwnął zgadzając się z nią.
- Owszem, są słabi, jednak posiadają także urządzenia którymi mogą zabić dowolną istote. - powiedział i dodał po chwili.
- Jeśli chcesz i te urządzenia moge ci pokazać. Oczywiście na terenach ludzkich jednak zapewnie ci bezpieczeństwo. - oznajmił.
- Najgorsze z nich są granaty. Wyglądają jak grube szyszki jednak posiadają zamiast liścia takie kółko metalowe a kiedy je wyciągniesz to granat wybucha. Wraz z jego wybuchem przykładowo wilka takiego jak ja rozerwałoby na kilkanaście części. Poprostu szybka śmierć. - wyjaśnił aby pokazać jakiej wielkości są. Na ziemi narysował coś o długosci szyszki lecz o wiele grubsze.