Dżungla

Elena

- Więc od początku. Z tego co wiem, dawniej był opiekunem naszej watahy. Został stworzony z ognia i dlatego przypisano go nam. Służył nam radą i pomocą, jednak jak każdy prócz dobrej strony miał złą. Zaczął siać spustoszenie tak jak teraz, więc ogień zawarł sojusz z wiatrem. Najsilniejsi magowie zamknęli go w czarze, by nie był już zagrożeniem. Samuel go uwolnił i teraz mści się za to, że nasi przodkowie go zamknęli. Niestety nie posiadamy w krainie tylu silnych magów ilu było wtedy i zamknięcie go jest niemożliwe. Ale na końcu pewnej tęczy znajduje się koń, istota, która go ujarzmi. Już wyruszono po niego ale to potrwa. Do tego czasu będzie siał spustoszenie. Ostatnio pokazał mi na co go stać. - powiedziała zła na boga i westchnęła dając do zrozumienia jak bezsilne są zwykłe wilki wobec jego potęgi.

Stella

-On ci to zrobił?-spytała cicho, wskazując na bandaże. Nagle poczuła złość, ogromną złość na tą istotę. Wstała i napięła wszystkie mięśnie.
-Jak on śmiał ci to zrobić!-krzyknęła oburzona. Chciała chronić swoją mamę.

Elena

- To było wtedy na polanie wojowników córciu jak mną rzucił o drzewo... - powiedziała poirytowana - Za to potem o mało mnie nie ugotował, dzięki zbroi mnie nie poparzył ale nawet nie wiesz jakie to dziadostwo gorące... Nie denerwuj się, teraz nic nam to nie da. Niedługo się wyliżę a póki co zwołam wszystkie wilki o jakichś profesjach żeby omówić ochronę terenów watahy. Choć w części odciążę Samuela. - dodała po chwili. - No i oczywiście dziękuję, że chcesz mi pomóc. Nawet nie wiesz jak się cieszę. - spojrzała ciepło na wilczycę i uśmiechnęła się pogodnie.

Stella

-Pomogę ci, zobaczysz! Nawet jeśli nei jestem teraz Wojownikiem jak najszybciej chcę nim zostać, szczególnie teraz. Będe chronić terenów, a szczególnie szczeniąt!-powiedziała.-Najlepiej wszystkie szczenięta z Watahy umieścić w jednym miejscu i je ochraniać.

Elena

- Samuel o tym pomyśli... w sumie jest polana stworzona specjalnie dla nich. Można je tam przenieść. Ale o tym pomyśle trzeba powiadomić Samuela. Niańkę Flake trzeba powiadomić żeby tam się udała. A o rangę poproś Samuela, choćby teraz jeśli bardzo chcesz. - powiedziała spokojnie i z uśmiechem.

Stella

-Nie sądze, by Samuel dał nowo przybyłej do watahy taką posadę. I to bez testu? Chyba, że poprosimy o skróconą wersję testu.-powiedziała, zastanawiając się.-Bardzo chce pomóc.

Elena

- Wiem, że chcesz. Na pewno Samuel udzieli ci testu. To dobry alfa. Nie zaszkodzi w każdym razie zapytać prawda? - powiedziała czule gładząc córkę po głowie. - Co do pomocy to pomożesz, nie martw się. Niedługo wszystko zacznie funkcjonować. Nie będę ukrywała, że lisek nieco nas zaskoczył.

Stella

-Ma przynajmniej taką nadzieję. Tak więc niedługo udam się do Alfy i poproszę o możliwość zdania na Wojownika trochę wcześniej. Może to zrozumie i mi pozwoli.-powiedziała spokojnie.

Elena

- Tym bardziej teraz będzie przychylny, kiedy tak bardzo potrzebujemy wyszkolonych wilków. A ty dobrze wiesz jaki powinien być wojownik, co do niego należy i masz umiejętności odpowiednie do tego by nim zostać. Dasz sobie świetnie radę. - odparła patrząc z duma na Stellę.

Hiretsuna Shinigami

Raven przybył tutaj jak zwykle w otoczce swego zapyziałego czerwonego dymu. Jego ognista grzywa oraz ogon wędrowały za nim krok po kroku zostawiając za sobą delikatne znikające po sekundzie ogniste jęzory odrywające się od pozostałej ognistej reszty. Wilk zostawiając po sobie ślady wypalonych łap a w śladach zaschniętą podgrzaną krew zauważył jakieś wilki. Słyszał o demonie z watahy ognia. Tak więc nie marnując czasu pojawił się naprzeciw Eleny.
- Witaj. Cóż to za udręga z tym dziewięcioogoniastym liskiem? - zapytał. No bo po co ma owijać w bawełnę?

Stella

Stella uśmiechnęła się do mamy, lecz zaraz spojrzała na nowo przybyłego.
-Nie uważałabym tego za tak śmieszne mój drogi. W każdej chwili może nawet ciebie zabić.-powiedziała cicho.

Elena

- O, witaj Raven. - przywitała znajomego - Lisek sprawia spore kłopoty. Najgorsze jest to, że nie można go pokonać. Jest bogiem ognia, dawnym opiekunem ognia ale mści się na nas za to, że nasi przodkowie go uwięzieli w czarze. Niedawno zaczął atakować wszystkie wilki jakie napotka. Wyruszyła wyprawa po istotę, która ma ujarzmi lisa i niedługo powinna wrócić ale do tego czasu lepiej nie opuszczać terenów swej watahy. - powiedziała siadając z lekkim grymasem bólu na pysku.

Stella

-Jaką istotę?-spytała ciekawa, spoglądając na mamę i czekając na odpowiedź, jak małe szczenie.-Pewnie kogoś magicznego, prawda? Bo Hono w sum ie nie jest do końca normalny.

Elena

- Ta istota jest magicznym koniem, jednorożcem. Hono-no jest magicznym stworzeniem, sam fakt, że został stworzony z ognia jest nienormalny. - wytłumaczyła córce i zwróciła się do Ravena. - Czyżbyś miał już z nim niemiłe spotkanie?

Hiretsuna Shinigami

Raven zaśmiał się.
- Skądże. Ale musze w najbliższym czasie go poszukać. Tak czy inaczej mój Hiretsuna zapewne będzie chciałurządzić sobie z nim pogawędke. - mruknął a jego płonący ogon przebił ze świstem powietrze.
- No i. Trzeba zwołać Blooders'ów na pogawędke z tym liskiem. - dodał po czym splunął kuleczką lawy gdzieś za siebie. Po chwili syknął swym wężowatym ozorem.
- A jakiej jest on wielkości? - zapytał jeszcze.

Elena

- Jest ogromny. Sięga dużo ponad korony drzew. Jeśli wejdziecie mu w drogę to po was. Pluje jawą, zionie ogniem, zwiną się w kulkę i uwięził mnie w środku i gdyby nie moja zbroja spaliłby mnie żywcem. Za to z pełnym powodzeniem by mnie ugotował ale cudem się wydostałam. Viy jest bloodersem prawda? Nie narażaj go. Był moim uczniem i nie chcę jego śmierci ani śmierci innych. - powiedziała mając nadzieję, że Raven zrozumie niebezpieczeństwo.

Hiretsuna Shinigami

Raven tylko machnął łapą na ostatnie jej słowa.
- Ja go nie narażę a jedynie spytam czy zechciałby porozmawiać z nim wraz z innymi demonami. Tudzież niech mnie spali żywcem co mu się nie uda. A jeśli zajdzie potrzeba to nieprzejdzie mi to przez gardło ale.. - tutaj Raven'a pysk skrzywił grymas bólu.
- Będe... musiał... pomóc innym. Wiesz moja moc czasami sie przydaje. - mruknął i znowu splunął lecz tym razem na trawę.
- A jeśli nie sam mu wystąpie na droge i sam porozmawiam z nim. - oznajmił a w tym momencie jego czerwona mgła otoczyła go szczelnie tak że widać było tylko zielone ślepia. Lecz Rav miał je zwykle czerwone.
- Albo ja sobie z nim porozmawiam. - mruknął basowym chropowatym głosem po czym zaśmiał się Hiretsuna.

Elena

- Raven, wilki zebrały się przy bramie do terenów ognia, gdzie właśnie zbliża się lis. Ja muszę tam ruszyć, pobiegniesz ze mną i Stellą? Będziesz miał okazję z nim pogadać jeśli chcesz. Jest nas bardzo niewielu, reszta podkuliła ogony. - powiedziała patrząc z nadzieją na wilka.

Hiretsuna Shinigami

Hiretsuna teraz wynurzył się z mgły. Raven miał na sobie teraz zielone toksyczne płomienie oraz ślepia. Jego jęzor koloru niebieskiego zwisał po lewej stronie paszczy a zębiska śmiały się nieubłagalnie.
- Ależ chętnie. Ja Hiretsuna oraz mój nosiciel Raven chętnie zapoznamy się z tą bestią. - znowu mruknął wilk a jego rogi poruszyły się odrobine.

Elena

- To chodź...cie z nami. Stello, Raven, pamiętajcie, atakujemy wszyscy razem. Wtedy mamy największe szanse na przeżycie i powstrzymanie go, atakujemy i natychmiast odskakujemy, by nie mógł nas zamknąć w swoim ciele. Biegniemy. - to mówiąc wstała i ściągnąwszy mocniej bandaż na ciele ruszyła biegiem przed siebie. Kierowała się do bramy zamku na terenie watahy ognia.

[zt]